این پژوهش با هدف ارتقاء اثربخشی آموزش ضمن خدمت معلمان انجامشده است. روش مورد استفاده در آن روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه است.جامعۀ آماری کلیۀ دورههای ضمن خدمت معلمان شهرستان لامرد که در سال ۱۳۹۱ برگزار میشد، بود و بهصورت تصادفی سه دورۀ ارزشیابی توصیفی که برای معلمان ابتدایی در مهرماه 1391 برگزار میشد بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شد. اثربخشی دوره با سه متغیر رضایت، نگرش و میزان یادگیری فراگیران مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده شامل پرسشنامههای رضایت و نگرش و آزمون دوره بود. روایی ابزارها از طریق روایی محتوایی و میزان پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روش کودر ریچاردسون محاسبه گردید. نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش ضمن خدمت بر اثر کاربرد مسئلهمحوری سیستمی و سازندهگرا نسبت به روشهای موجود بود و همچنین اثربخشتر بودن مسئلهمحوری سازندهگرا نسبت به مسئلهمحوری سیستمی بود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |