این پژوهش جستاری در تجربۀ زیستۀ اعضای هیئتعلمی دانشکدههای ریاضیات، فنی و مهندسی و علوم پایه (STEM) در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 از اجرای برنامههای درسی توسعۀ حرفهای است. دادههای این پژوهش از طریق رویکرد کیفی و با روشی پدیدارشناسانه توصیفی و با ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته استخراج شده است و دادهها از طریق روش کدگذاری و مقولهبندی تجزیه و تحلیل شدهاند. نمونهگیری در این بخش از طریق هدفمند از نوع معیاری بوده و در مجموع 21 نفر شرکت نمودهاند. برای اعتبار یافتهها بهوسیلۀ فن دلفی از سوی صاحبنظران و کارشناسان بر روی مقولات توافق شده است. با توجه به ساختار پژوهش و حوزههای چهارگانه در برنامههای درسی، برداشت محققین از مضامین و مفاهیم مرتبط با هر حوزه ارجاع داده شده است. در مجموع 37 مقوله و درنهایت به 4 طبقه کلی شامل طراحی و تدوین، اجرا، زمینه و ارزشیابی در سه بخش نقاط قوت، مسائل پیشرو و مطلوبیت برنامههای درسی مضمون یابی شد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که فاصلۀ زیادی میان طراحی و اجرای برنامهها بوده است و همچنین الگویی مفهومی مبتنی بر تجارب زیستۀ اعضای هیئتعلمی تدوین و در انتها پیشنهادهایی ارائه شد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |