خانم نفیسه بیگی، دکتر حمیدرضا رضازاده بهادران، دکتر علی اکبر خسروی بابادی، دکتر کامبیز پوشنه،
دوره 9، شماره 18 - ( 7-1400 )
چکیده
این مقاله به معرفی آسیبهای ارزشیابی توصیفی دوره ابتدایی از نگاه برنامهریزان درسی ایران می
پردازد. بدین منظور، از روش «نقادی و خبرگی تربیتی» در ذیل رویکرد کیفی، استفاده شد. نمونه با شیوه نمونه
گیری گروه بارز از جامعه متخصصان برنامه
ریزی درسی انتخاب و اطلاعات به وسیله مصاحبه نیمه
ساختاریافته گردآوری گردید. اطلاعات به شیوه «مضمونی» تحلیل شد و برای تامین اعتبار یافته
ها، روش «بازبینی گروه اطلاع
رسان» استفاده شد. نتایج نشان داد ارزشیابی توصیفی دوره ابتدایی بعنوان یک طرح نوآورانه و مصوب، دارای دوازده آسیب اساسی است که در سه گروه طبقهبندی شده
اند: در حوزه نظام آموزش و برنامه درسی چهار آسیب «توقعات زیاد، نبود نظارت حرفهای، راهنماهای ناموثر و فقر سرمایهگذاری»، در حوزه عمل معلم چهار آسیب «شایستگی کم، اعتبار کم، سختی عمل و فشار سازمانی» و در حوزه رفتار شاگرد چهار آسیب «کاهش انگیزه، کاهش سواد، افزایش توقع و رقابتهای غیرمفید» شناسایی شدند.
