معصومه فرهوش، سارا ابراهیمی، عباس قلتاش،
دوره 9، شماره 18 - ( 7-1400 )
چکیده
این پژوهش باهدف طراحی الگوی بسته خودآموزبرای کلاسهای چندپایه دردوره دوم ابتدایی وبررسی اعتباردرونی آن انجام شد.روش پژوهش حاضرآمیخته از نوع طرح اکتشافی متوالی بود.دربخش کیفی پژوهش ازروش تحلیل محتوای کیفی ودربخش کمی ازروش پیمایشی برای اعتباریابی درونی استفاده گردید.دربخش کیفی شرکتکنندگان پژوهش شامل کلیه معلمان، راهبران آموزشی،متخصصان وکارشناسان آموزشی چندپایه وکلیه اسنادومنابع نظری وپژوهشی کلاسهای چندپایه بودکه بااستفاده ازروش نمونهگیری هدفمند15نفرومنابع مرتبط به عنوان نمونه انتخاب شدند.حجم نمونه نیزبراساس اصل اشباع نظری تعیین شد.ابزارگردآوری دادهها،مروراسناد،مبانی نظری وپژوهشی ومصاحبه نیمهساختاریافته بود.دربخش کمی،بهمنظوراعتباریابی درونی،جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان ومتخصصان کلاسهای چندپایه وطراحی آموزشی بودکه 30 نفرازآنهاباروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدندکه دردومرحله اولیه ونهایی درموردالگونظردادند.ابزارگردآوری دادهها دربخش کمی،پرسشنامه محققساخته بود.یافتههای تحلیل محتوای کیفی8 مؤلفه اصلی رانشان دادکه عبارت بودنداز: تعیین موضوع آموزشی،احصااهداف آموزشی،تعیین انتظارات عملکردی،تعیین پیشنیازهای یادگیری،بازتألیف محتوا،تعیین موادورسانههای آموزشی،ارزشیابی وبازخورد.یافتههای اعتباریابی درونی بااستفاده ازآزمونtتکنمونه بیانگرآن بودکه میانگین بهدستآمده کل گویههابالاترازمیانگین فرضی3 است واین تفاوت میانگین معنادارمیباشد.براین اساس،الگوی بسته خودآموزدارای اعتباردرونی است.