3 نتیجه برای حل مسئله
مجید حق وردی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1393 )
چکیده
چکیده: این مطالعه ابتدا به معرفی ماهیت مسائل کلامی و فرایند حل آنها میپردازد سپس با مرور ادبیات پژوهشی در رابطه با مشکلات دانشآموزان در حل مسائل کلامی، به بررسی ریشه اصلی این مشکلات در فهم ناقص مسائل به دلیل دشواری متن و وجود زمینههای ناآشنا در مسائل کلامی دوره راهنمایی پرداخته است. در ادامه به اثربخشی انواع جملهبندی های مجدد زمینهای، مفهومی و ترکیب آنها بر تسهیل حل مسائل کلامی پرداخته است. لذا 80 دانشآموز پایه هفتم بهصورت تصادفی به یکی از شرایط مذکور و یک گروه کنترل گمارده شدند. دانشآموزان ابتدا به پیشآزمون سپس، بهجز گروه کنترل، یکی از انواع آزمونهای جملهبندی مجدد مسائل کلامی را پاسخ دادند. نتایج نشان داد که انواع تغییر جملهبندی مسئله کلامی، حل مسئله را تسهیل میکند. این یافتهها میتواند به مؤلفان کتابهای درسی کمک کند تا به بازنگری و طراحی مجدد مسائل کلامی در کتابهای درسی ریاضی پایه های ششم تا هشتم بپردازند.
مجتبی اسکندری، ابراهیم ریحانی،
دوره 2، شماره 3 - ( 6-1393 )
چکیده
چکیده: در بخش اول این مقاله، ابتدا به معرفی اجمالی طرح مسئله پرداخته میشود و پسازآن، برخی از چارچوبها و دستهبندیهایی که در خصوص طرح مسئله طراحی شدهاند مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. در بخش دوم مقاله، پژوهشی که در ایران انجام شده، معرفی و تشریح میشود. این پژوهش به روش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل انجام شده است و هدف آن، بررسی تأثیر پرورش مهارت طرح مسئله بر توانایی حل مسئله ریاضی دانشآموزان پایه سوم راهنمایی است. یافتههای بخش اول نشان میدهد که مهارت طرح مسئله، با توانایی حل مسئله، خلاقیت و تفکر واگرا در ارتباط است و باعث ارتقای هم میشوند. همچنین، از فرایند طرح مسئله میتوان بهعنوان ابزاری جهت به دست آوردن آگاهی بیشتر نسبت به آنچه در ذهن دانشآموزان میگذرد، استفاده نمود. نتایجِ تحلیل آزمون t در بخش دوم پژوهش نشان میدهد که استفاده از فعالیتهای طرح مسئله در کلاس درس و پرورش مهارت طرح مسئله در دانشآموزان، توانایی حل مسئله آنها را ارتقا میبخشد.
دکتر مجید حق وردی، دکتر زهرا گویا،
دوره 7، شماره 14 - ( 7-1398 )
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر استفاده از راهبرد رسم شکل، در حل مسائل کلامی ریاضی است. این مطالعه، به تأثیر استفاده از انواع ترسیمهای شبکهای، سلسلهمراتبی و ماتریسی معرفی شده توسط نوویک و هرلی (2001) در حل مسائل کلامی پرداخت. شرکتکنندگان در این پژوهش، 40 دانشآموز پایه دهم بودند که به صورت تصادفی ساده، انتخاب شدند. ابتدا، آزمونی شامل شش مسئله کلامی بدون استفاده از هیچ نوع شکل، به دانشآموزان داده شد. پس از یک هفته، آزمون دوم متشکل از همان مسائل شامل اشکال مذکور، به شرکتکنندگان ارائه شد. نتایج نشان داد که تنها استفاده از شکلهای ماتریسی در متن مسائل کلامی، به بهبود حل مسئله آنها منجر شد و دو نوع ترسیم دیگر، تأثیری بر بهبود حل مسئله دانشآموزان نداشت. لذا، پیشنهاد میشود که به جای افزودن شکل به مسائل، تناسب انواع شکلها با ساختار مسائل لحاظ شود و رسم شکل به تنهایی، به بهبود حل آن کمک نمیکند.