جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای کاوه

خانم آتنا کاویانی، دکتر محمد ربیعی، دکتر منیژه کاوه،
جلد 12، شماره 46 - ( بهار و تابستان 1402 )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی راه‌حل‌محور بر پایستگی تحصیلی و کامیابی تحصیلی دختران دانش آموز انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون -پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه‌ی دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل می‌دادند. به منظور انتخاب مشارکت کنندگان‌، 30 نفر دانش آموز به صورت تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15) و کنترل(15)  به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای هر دو گروه پیش‌آزمون اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت مشاوره گروهی راه‌حل‌محور قرار‌گرفتند. در پایان دوره مشاوره پس‌آزمون اجرا و پس از آن ‌پیگیری انجام شد. برای سنجش پایستگی تحصیلی و کامیابی تحصیلی به ترتیب از پرسشنامه‌های پایستگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (2012) و کامیابی تحصیلی اسرینر و همکاران (2009) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد و با استفاده از نرم افزار SPSS-26  تجزیه ‌و‌ تحلیل قرار‌گرفتند. یافته‌ها نشان داد که فرضیه‌ی پژوهش مبنی بر اثربخشی مشاوره گروهی راه‌حل‌محور بر پایستگی تحصیلی و کامیابی تحصیلی مورد تایید قرار‌گرفته است (05/0 P<) و دانش‌آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش‌آموزان گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون و پیگیری به طور معناداری، افزایش پایستگی تحصیلی و کامیابی تحصیلی داشتند (05/0 P<). همچنین نتایج حاصل از ‌پیگیری نشان داد، این تغییرات مانایی اثر داشته است. می توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی راه‌حل‌محور بر پایستگی تحصیلی و کامیابی تحصیلی اثربخش است. روان شناسان تربیتی  و مشاوران می‌توانند از مشاوره گروهی راه حل محور به عنوان یک راهبرد آموزشی، مداخله ای و پیشگیرانه جهت ارتقاء سلامت روان و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان استفاده کنند.
 
دکتر زهرا امین آبادی، دکتر منیژه کاوه،
جلد 16، شماره 50 - ( بهار و تابستان 1404 )
چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری آدلری (فرزندپروری دموکراتیک یا انضباط مثبت) بر سبک‌های فرزندپروری مادران و ‌علاقه‌اجتماعی فرزندان با اختلال نارسایی توجه - بیش‌فعالی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و روش آن نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی مادران و کودکان 7 تا 12 سال با تشخیص اختلال بیش‌فعالی - نقص توجه مدارس ابتدایی ناحیه سه آموزش‌وپرورش شهر کرج در سال 1400-1401 بود. نمونه‌ پژوهش شامل 42 نفر از مادران داری فرزند با اختلال بیش‌فعالی -نقص‌توجه بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه 21 نفره آزمایش و کنترل به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. پرسش‌نامه تشخیص اختلال نارسایی توجه - بیش‌فعالی (2013)، مقیاس ‌علاقه‌اجتماعی کودکان (علیزاده و همکاران، 2015)‌‌ و پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری رابینسون و همکاران (2000) به ترتیب برای سنجش نارسایی توجه - بیش‌فعالی، ‌علاقه ‌اجتماعی و شیوه فرزندپروری مورد استفاده قرار گرفتند. مادران گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 90 دقیقه‌ای و کودکان یک جلسه 75 دقیقه‌‌ای تحت آموزش برنامه فرزندپروری آدلری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که این برنامه بر سبک فرزندپروری دمکراتیک (مقتدر یا مثبت) والدین تأثیر معناداری دارد (01/0>P، 454/5F=) و آن را افزایش داده است. اما بر سبک خودکامه و سهل­گیر بی‌تأثیر بوده است. همچنین یافته‌ها نشانگر این است که برنامه بر مؤلفه مسئولیت‌پذیری و انجام تکالیف یا وظایف (از مؤلفه‌های علاقه اجتماعی) (0۵/0> , P 946/3F=) تأثیر دارد، اما در مؤلفه‌های ارتباط با مردم و همدلی، جرأت و اطمینان، احساس برابری در مقابل کهتری - برتری (از مؤلفه‌های علاقه اجتماعی) تغییر معناداری گزارش نشده است. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت با توجه به پیامدهای سازنده سبک تربیتی دموکراتیک برای اعضای خانواده، آموزش فرزندپروری آدلری می‌تواند یکی از گزینه‌های تکمیل درمان و آموزش کودکان با تشخیص بیش‌فعالی - نقص‌توجه باشد.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه پژوهش‌های تربیتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 |

Designed & Developed by : Yektaweb