1 نتیجه برای برنامه فرزندپروری آدلری
دکتر زهرا امین آبادی، دکتر منیژه کاوه،
جلد 16، شماره 50 - ( 1-1404 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری آدلری (فرزندپروری دموکراتیک یا انضباط مثبت) بر سبک‌های فرزندپروری مادران و علاقه‌اجتماعی فرزندان با اختلال نارسایی توجه - بیش‌فعالی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و روش آن نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی مادران و کودکان 7 تا 12 سال با تشخیص اختلال بیش‌فعالی - نقص توجه مدارس ابتدایی ناحیه سه آموزش‌وپرورش شهر کرج در سال 1400-1401 بود. نمونه پژوهش شامل 42 نفر از مادران داری فرزند با اختلال بیش‌فعالی -نقص‌توجه بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه 21 نفره آزمایش و کنترل به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. پرسشنامه تشخیص اختلال نارسایی توجه - بیش‌فعالی (2013)، مقیاس علاقه‌اجتماعی کودکان (علیزاده و همکاران، 2015) و پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری رابینسون و همکاران (2000) به ترتیب برای سنجش نارسایی توجه - بیش‌فعالی، علاقه اجتماعی و شیوه فرزندپروری مورد استفاده قرار گرفتند. مادران گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 90 دقیقهای و کودکان یک جلسه 75 دقیقهای تحت آموزش برنامه فرزندپروری آدلری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که این برنامه بر سبک فرزندپروری دمکراتیک (مقتدر یا مثبت) والدین تأثیر معناداری دارد (01/0>P، 454/5F=) و آن را افزایش داده است. اما بر سبک خودکامه و سهلگیر بی‌تأثیر بوده است. همچنین یافته‌ها نشانگر این است که برنامه بر مؤلفه مسئولیت‌پذیری و انجام تکالیف یا وظایف (از مؤلفه‌های علاقه اجتماعی) (0۵/0> , P 946/3F=) تأثیر دارد، اما در مؤلفه‌های ارتباط با مردم و همدلی، جرأت و اطمینان، احساس برابری در مقابل کهتری - برتری (از مؤلفه‌های علاقه اجتماعی) تغییر معناداری گزارش نشده است. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت با توجه به پیامدهای سازنده سبک تربیتی دموکراتیک برای اعضای خانواده، آموزش فرزندپروری آدلری می‌تواند یکی از گزینه‌های تکمیل درمان و آموزش کودکان با تشخیص بیش‌فعالی - نقص‌توجه باشد.
