دوره 8، شماره 1 - ( 3-1400 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 19-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haseli D, Ghavidel S, Riahinia N. Kharazmi University Scientific Publications and Co-authorship Networks in Web of Science (1994-2020). Human Information Interaction 2021; 8 (1)
URL: http://hii.khu.ac.ir/article-1-2985-fa.html
URL: http://hii.khu.ac.ir/article-1-2985-fa.html
حاصلی داود، قویدل سمیه، ریاحی‌نیا نصرت. انتشارات علمی و شبکه‌های همکاری دانشگاه خوارزمی در پایگاه استنادی وب‌آوساینس (1994 – 2020). تعامل انسان و اطلاعات. 1400; 8 (1)
دانشگاه خوارزمی
چکیده: (4128 مشاهده)
زمینه و هدف: عملکرد و مشارکت دانشگاه‌ها از طریق انتشارات علمی و شاخص‌های علم‌سنجی قابل اندازه‌گیری است. هدف این مقاله توصیف وضعیت انتشارات دانشگاه خوارزمی و کشف بازیگران مهم شبکه‌های همکاری علمی این دانشگاه در سه سطح پژوهشگران، سازمان‌ها و کشورها در پایگاه استنادی وب‌آوساینس در بازه زمانی 1994 تا 2020 است.
روش: این مقاله مطالعه‌ای علم‌سنجی است. تعداد 4734 رکورد برای دانشگاه خوارزمی با در نظر گرفتن اسامی نگارشی مختلف دانشگاه از پایگاه وب‌آوساینس در دو فرمت تکست و اکسل استخراج شده است. مصورسازی داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار علم‌سنجی وس‌ویوور و منبع GunnMap انجام شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد هر مدرک دانشگاه خوارزمی به طور متوسط 10.68 استناد دریافت کرده است و شاخص اچ دانشگاه خوارزمی 75 است. روند انتشار مدارک و دریافت استنادات براساس سال صعودی است. پنج حوزه موضوعی پُرکار شامل حوزه‌های مهندسی، شیمی، فیزیک، ریاضیات و علوم رایانه هستند. از نظر میزان همکاری علمی در میان سازمان‌های ایرانی، دانشگاه‌های آزاد اسلامی، تهران، تربیت مدرس، در میان سازمان‌های خارجی دانشگاه‌های پوترای مالزی، کالیفرنیای آمریکا و مونترال کانادا و در بین کشورها، آمریکا، کانادا و انگلستان در رتبه اول تا سوم هستند. وحید وطن‌پور، محمدحسین مجلس‌آراجهرمی و عادله دیوسالار سه نویسنده برتر دانشگاه هستند. وحید وطن‌پور مؤثرترین پژهشگر دانشگاه از نظر شاخص‌های کمّی و کیفی است. شبکه همکاری اصلی پژوهشگران مربوط به حوزه‌های شیمی (شیمی آلی و پلیمر/ تجزیه و کاربردی)، زیست‌شناسی، مهندسی صنایع و مهندسی است. بازیگران اصلی شبکه همکاری با سازمان‌ها، مؤسسات ایرانی و بیشتر در شهر تهران هستند. هر چند همکاری دانشگاه خوارزمی با کشورهای دیگر در حد قابل قبول نیست اما ترسیم شبکه همکاری کشورها نشان می‌دهد همکاری علمی در سطح بین‌المللی در حال توسعه است. همچنین همکاری علمی با سازمان‌های ایرانی و به‌ویژه سازمان‌های خارجی باعث افزایش استناد به مدارک دانشگاه خوارزمی شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج لزوم همکاری علمی در سطح بین‌المللی در دانشگاه بیشتر احساس می‌شود. همچنین خروجی کیفی از پروژه‌های دانشجویان تحصیلات تکمیلی در سطح قابل قبول نیست و باید توجه بیشتری به این امر شود.
روش: این مقاله مطالعه‌ای علم‌سنجی است. تعداد 4734 رکورد برای دانشگاه خوارزمی با در نظر گرفتن اسامی نگارشی مختلف دانشگاه از پایگاه وب‌آوساینس در دو فرمت تکست و اکسل استخراج شده است. مصورسازی داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار علم‌سنجی وس‌ویوور و منبع GunnMap انجام شده است.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد هر مدرک دانشگاه خوارزمی به طور متوسط 10.68 استناد دریافت کرده است و شاخص اچ دانشگاه خوارزمی 75 است. روند انتشار مدارک و دریافت استنادات براساس سال صعودی است. پنج حوزه موضوعی پُرکار شامل حوزه‌های مهندسی، شیمی، فیزیک، ریاضیات و علوم رایانه هستند. از نظر میزان همکاری علمی در میان سازمان‌های ایرانی، دانشگاه‌های آزاد اسلامی، تهران، تربیت مدرس، در میان سازمان‌های خارجی دانشگاه‌های پوترای مالزی، کالیفرنیای آمریکا و مونترال کانادا و در بین کشورها، آمریکا، کانادا و انگلستان در رتبه اول تا سوم هستند. وحید وطن‌پور، محمدحسین مجلس‌آراجهرمی و عادله دیوسالار سه نویسنده برتر دانشگاه هستند. وحید وطن‌پور مؤثرترین پژهشگر دانشگاه از نظر شاخص‌های کمّی و کیفی است. شبکه همکاری اصلی پژوهشگران مربوط به حوزه‌های شیمی (شیمی آلی و پلیمر/ تجزیه و کاربردی)، زیست‌شناسی، مهندسی صنایع و مهندسی است. بازیگران اصلی شبکه همکاری با سازمان‌ها، مؤسسات ایرانی و بیشتر در شهر تهران هستند. هر چند همکاری دانشگاه خوارزمی با کشورهای دیگر در حد قابل قبول نیست اما ترسیم شبکه همکاری کشورها نشان می‌دهد همکاری علمی در سطح بین‌المللی در حال توسعه است. همچنین همکاری علمی با سازمان‌های ایرانی و به‌ویژه سازمان‌های خارجی باعث افزایش استناد به مدارک دانشگاه خوارزمی شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج لزوم همکاری علمی در سطح بین‌المللی در دانشگاه بیشتر احساس می‌شود. همچنین خروجی کیفی از پروژه‌های دانشجویان تحصیلات تکمیلی در سطح قابل قبول نیست و باید توجه بیشتری به این امر شود.
فهرست منابع
1. Abramo, G., D'Angelo, C. A., & Di Costa, F. (2019). The collaboration behavior of top scientists. Scientometrics, 118(1), 215-232. [DOI:10.1007/s11192-018-2970-9]
2. Abramo, G., D'Angelo, C. A., & Murgia, G. (2013). The collaboration behaviors of scientists in Italy: A field level analysis. Journal of Informetrics, 7(2), 442-454. [DOI:10.1016/j.joi.2013.01.009]
3. Andrade, H. B., Lopez, E. R., & Martin, T. B. (2009). Dimension of scientific collaboration and its contribution to academic research groups scientific quality. Research Evaluation, 18(4): 301-311. [DOI:10.3152/095820209X451041]
4. Bornmann, L., Adam, Y. Y., & Fred, Y. Y. (2018). Identifying "hot papers" and papers with "delayed recognition" in large-scale datasets by using dynamically normalized citation impact scores. Scientometrics, 116(2), 655-674. [DOI:10.1007/s11192-018-2772-0] [PMID] []
5. Ensafi, R., & Gharibi, H. (2002). Iran Knowledge in International level. Tehran, Iranian Research Institute for Information Science and Technology (IranDoc). (In Persian)
6. Erfanmanesh, M. (2017). The Impact of International Research Collaboration on the Quality of Scholarly Output of Tehran University of Medical Sciences. Journal of Health Administration (jha), 20 (69): 42-56. (In Persian)
7. Falagas, M. E., Pitsouni, E. I., Malietzis, G. A., & Pappas, G. (2008). Comparison of PubMed, Scopus, web of science, and Google scholar: strengths and weaknesses. The FASEB journal, 22(2), 338-342. [DOI:10.1096/fj.07-9492LSF] [PMID]
8. Fang, W., Dai, S., & Tang, L. (2020). The impact of international research collaboration network evolution on Chinese business school research quality. Complexity, 1-20. [DOI:10.1155/2020/7528387]
9. Freeman, L., (2006). The Development of Social Network Analysis, Empirical pres.
10. Garfield, E. (2006). The history and meaning of the journal impact factor. jama, 295(1), 90-93. [DOI:10.1001/jama.295.1.90] [PMID]
11. Gazni, A., Sugimoto, C. R., & Didegah, F. (2012). Mapping world scientific collaboration: Authors, institutions, and countries. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 63(2), 323-335. [DOI:10.1002/asi.21688]
12. Haidari, G., Zavaraqi, R., & Mokhtarpour, R. (2020). Authorship and Co-Authorship Structure of Knowledge and Information Science: Status of Presence and Influence outside the Borders. Library and Information Sciences, 23(3), 62-90.
13. Hart, R. (5000). Co-authorship in the academic library Literature: a survey of attitude and behaviors. The Journal of Academic Librarianship, 56(2): 339-345. [DOI:10.1016/S0099-1333(00)00140-3]
14. Hassanzadeh, M., Baghaee, S., & Noroozi Chacoli, A. (2009). Co-authorship in Iranian Articles Published In ISI Journals (1989-2005) and Its Relationship With Citation To The Articles. Journal of Science and Technology Policy, 1(4): 11-21. (In Persian)
15. Jafarzadeh, R., & Jalali Dizaji, A. (2016). Scientific cooperation of Tabriz University with foreign countries in Scopus database. Quarterly Journal of Knowledge Studies, 8(31): 19-30. (In Persian)
16. Khademizadeh, S., & kamaei, M. (2019). Drawing a map of scientific productions of Shahid Chamran University of Ahvaz with emphasis on national and international cooperation in Web of Science citation database. Journal of Studies in Library and Information Science, 11(3): 65-83.
17. Kretschmer, H. (2004). Author productivity and geodesic distance in bibliographic co-authorship networks, and visibility on the Web. Scientometrics, 60(3): 409-420. [DOI:10.1023/B:SCIE.0000034383.86665.22]
18. Kumar, S. (2015). Co-authorship networks: a review of the literature. Aslib Journal of Information Management. [DOI:10.1108/AJIM-09-2014-0116]
19. Laengle, S., Merigó, J. M., Modak, N. M., & Yang, J. B. (2020). Bibliometrics in operations research and management science: a university analysis. Annals of Operations Research, 294(1), 769-813. [DOI:10.1007/s10479-018-3017-6]
20. Lancho-Barrantes, B. S., & Cantu-Ortiz, F. J. (2021). Quantifying the publication preferences of leading research universities. Scientometrics, 126(3): 2269-2310. [DOI:10.1007/s11192-020-03790-1] [PMID] []
21. Mehrad, J., & Maghsoudi, R. (2008). Science Book of Iran. Tehran, Regional Information Center for Science and Technology. (In Persian)
22. Mondal, D., Chakrabarti, K., Banerjee, S., & Lal, D. D. (2021). Publication Output with Citation-based Performance of Selected DBT Institutes in India. DESIDOC Journal of Library & Information Technology, 41(2): 157-165. [DOI:10.14429/djlit.41.02.16547]
23. Mongeon, P., & Paul-Hus, A. (2016). The journal coverage of Web of Science and Scopus: a comparative analysis. Scientometrics, 106(1), 213-228. [DOI:10.1007/s11192-015-1765-5]
24. Mousavi Chalak, A., Sohieli, F., & Khasseh, A. (2017). The relationship between social influence with productivity and performance in co-authorship social network of Quran and Hadith studies. Library and Information Sciences, 20(3), 50-74.
25. Newman, M. E. J. (2014). Prediction of highly cited papers. EPL (Europhysics Letters), 105(2), 28002. [DOI:10.1209/0295-5075/105/28002]
26. Niakan, S., & Gharibi, H. (2004). Iran Knowledge in International level in 2004. Tehran, Iranian Research Institute for Information Science and Technology (IranDoc). (In Persian)
27. Oliveira, J. D. (2020). A bibliometric analysis of soil research in Brazil 1989-2018. Geoderma Regional, 23: 1-19. [DOI:10.1016/j.geodrs.2020.e00345]
28. Osareh, F., & McCain, K. W. (2008). The structure of Iranian chemistry research, 1990-2006: An author co-citation analysis. Journal of the American Society for Information Science & Technology, 59(13): 2146-2155. [DOI:10.1002/asi.20923]
29. Osareh, F., & Wilson, C. S. (2002). Collaboration in Iranian scientific publications. Libri, 52, 88-98. [DOI:10.1515/LIBR.2002.88]
30. Osareh, F., Norouzi Chakoli, A. & Keshvari, M. (2010). Co-authored by Iranian researchers in citation indexes of science, social sciences, arts and humanities at the Web of Science database from 2000 to 2006. Journal of Information Processing and Management. 4(62): 573-596. (In Persian)
31. Racherla, P., & Hu, C. (2010). A social network perspective of tourism research collaborations. Annals of Tourism Research. 37(4): 1012-1034. [DOI:10.1016/j.annals.2010.03.008]
32. Rahimi, M., & Fattahi, R. (2007). Scientific collaboration and information production: a glance at concepts and current models of co-authorship. National Studies on Librarianship and Information Organization, 18(3): 235-248. (In Persian)
33. Rahmanseresht, H., & Amirkhalili, S. M. A. (2016). Developing a Real Organizational Structure: A Mixture of Formal and Informal Structures in Organizations. Journal for Management and Development Process (JMDP), 29(3): 39-69. (In Persian)
34. Rasouli, B. (2019). Variety of writing the names of Iranian institutions in the index of web and science. Iranian Research Institute for Information Science and Technology (IRANDOC).
35. Reuters T. Journal citation reports. 2021. https://jcr. clarivate.com. (In Persian)
36. RiahiNia, N., & Emami, M. (2013). Evaluation of Academic Performance of Faculty Members of Kharazmi University, According to their Published Articles in Web of Sciences Database from 2000 to 2010 Based on Scientometric Criteria. Information and Communication Technology in Educational Sciences, 3(2(10)), 27-46. (In Persian)
37. Shahbazi, R. (2020). Analysis of Factors Affecting on Scientific Outputs of Azarbaijan Shahid Madani University Researchers and Drawing Co-authorship Networks Based on the Scopus (1989-2019). Journal of Academic librarianship and Information Research, 54(1), 1-14. (In Persian)
38. Soheili, f., Osareh, f., & Farajpahlo, A. (2013). Investigating the effect of co-authorship strategies on the productivity of information science researchers.Library and Information Sciences, 16(1): 189-208.
39. Stefano, D. D., Giordano, G., & Vitale, M. P. (2011). Issues in the analysis of co-authorship networks. Quality & Quantity, 45(5): 1091-1107. [DOI:10.1007/s11135-011-9493-2]
40. Van Eck, N. J., & Waltman, L. (2017). Citation-based clustering of publications using CitNetExplorer and VOSviewer. Scientometrics, 111(2), 1053-1070. [DOI:10.1007/s11192-017-2300-7] [PMID] []
41. Yang, D. H., Wang, Y., Yu, T., & Liu, X. Y. (2020). Macro-level collaboration network analysis and visualization with Essential Science Indicators: A case of social sciences. Malaysian Journal of Library & Information Science, 25(1): 121-138. [DOI:10.22452/mjlis.vol25no1.7]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
