زمینه و هدف: در طول 25 سال گذشته هوش مصنوعی دستاوردهایی در برخی زمینه‌ها داشته که بر آموزش نیز تأثیر گذارده که البته انتقاداتی نیز علیه خوش‌بینی بیش از حد نسبت به تحقیقات هوش مصنوعی معاصر مطرح شده است. تحقیقات کمی در مورد انتظارات از نقش هوش مصنوعی در آموزش و تأثیر بالقوه آن بر آموزش انجام شده است. هدف این مطالعه تحلیل و بررسی نقش هوش مصنوعی در آموزش است.
روش پژوهش: این مطالعه با استفاده از روش تحلیل سوآت انجام شده است. جامعه پژوهش شامل 20 مقاله با موضوع کاربرد هوش مصنوعی در آموزش است که با استفاده از چارچوب مرور نظام‌مند سندلوسکی و باروسو جمع‌آوری شده است.
یافته‌های پژوهش: یافته‌های تحلیل سوات کاربرد هوش مصنوعی در آموزش نشان می‌دهد نقاط قوت شامل استفاده مؤثر از سیستم‌های استم مبتنی بر کامپیوتر، عوامل قابل آموزش برای یادگیری زبان طبیعی، اکوسیستم‌های ابزار یادگیری، و ارزشیابی مدل‌های یادگیری است. از سوی دیگر، نقاط ضعف شامل سیستم‌های آموزشی گنگ، سوگیری داده‌ها و الگوریتم‌ها، و تداخل سفارشی‌سازی هوش مصنوعی با استانداردسازی می‌شود. فرصتها شامل تغییر نقش معلم به راهنما، آزادسازی معلمان از کارهای روزمره، ارائه کمک به دانش‌آموزان در هر زمان و مکان، و امکان یادگیری شخصی‌سازی‌شده است. اما تهدیدات شامل تغییر نقش معلم به حافظ سیستم، ترس از بیکاری، عدم آمادگی برای استفاده از هوش مصنوعی در آموزش، و اختلال در ایجاد مهارت‌های یادگیری مستقل در دانش‌آموزان به همراه پذیرش بی‌چون‌وچرای آن به دلیل هیاهو پیرامون هوش مصنوعی است.
نتایج: از جنبه‌های مختلف به نظر می‌رسد که هوش مصنوعی حالتی تبلیغاتی دارد، اما مانند سایر حوزه‌های تبلیغاتی، پتانسیل رشد با کاربردهای مشخص در فعالیت‌های آموزشی و یادگیری را دارد. آگاهی از هوش مصنوعی و مطالعه در مورد نقش هوش مصنوعی در آموزش، خطر جایگزینی آموزش مصنوعی به جای استفاده از هوش مصنوعی در آموزش را کم رنگ‌تر خواهد کرد.
