بررسی رمان گتسبی بزرگ و ترجمه ی فارسی آن از دیدگاه زبانشناسی اجتماعی بر اساس
چارچوب نظری حاتم و میسن
|
سارا زندیان ، سعید کتابی ، حسین وحید دستجردی |
|
|
چکیده: (3083 مشاهده) |
مطالعات ترجمه اساسا با فعالیت هایی سر وکار دارد که نیروی پیش برنده ی آن ها متاثر از ماهیت اجتماعی-ارتباطی و بافت مند این فعالیت ها می باشد. از این رو˓ به نظر می رسد هیچ رشته ای همچون زبانشناسی اجتماعی˓ امکان بررسی دقیق و جامع روابط بین متکلمین و مخاطبانشان در فرایند ایجاد معنا را در بافتاری اجتماعی و متعاملی فراهم نمی آورد (فدریسی˓ 2018). اتخاذ رویکرد زبانشناسی اجتماعی نسبت به ترجمه˓ امروزه در راس تلاقی مطالعات ترجمه ( مکتوب و شفاهی) و جامعه شناسی˓ از اهمیتی روزافزون برخوردار است (وولف˓ 2010). بنابراین˓ مقاله ی حاضر با پذیرش رویکرد زبانشناسی اجتماعی˓ به بررسی رمان گتسبی بزرگ (1925) و ترجمه ی فارسی آن˓ اثر امامی (2000) پرداخته است. در این راستا˓ این پژوهش نسخه ی ارتقا یافته ی مدل زبانشناسی اجتماعی حاتم و میسن (1997) را جهت ارزیابی متون اصلی و مقصد به کار برده است. طی این فرایند˓ متون مورد نظر در دو سطح متنی و فرامتنی˓ با توجه به اجزای تشکیل دهنده ی مدل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق تطبیقی که به طور مجزا در خصوص هر یک از متغیرهای سیاق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت˓ بر درک و ارزیابی سطحی مترجم از جنبه های کاربرد-محور سیاق همچون عاملان گفتار و جنبه های کاربر-محور آن همچون طرز بیان صحه گذاردند. در مقابل˓ یافته های تحقیق حاکی از حفظ مولفه های برجسته ی بیان ادبی در ترجمه بود. |
|
واژههای کلیدی: تغییر سیاق˓ زبانشناسی اجتماعی˓ گتسبی بزرگ˓ مطالعات ترجمه |
|
متن کامل [PDF 968 kb]
(1057 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/11/12 | پذیرش: 1399/6/20 | انتشار: 1399/6/20
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|