|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای میرزایی
عزیزاالله میرزایی، مسعود رحیمی دومکانی، زری شاکریان،
دوره 14، شماره 2 - ( 6-1390 )
چکیده
با توجه به آینده بکارگیری یک سیستم یادگیری دوگانه، آگاهانه و غیر آگاهانه، در تئوری ها و پژوهش های
زبان دوم، الیس ( 2006 ) بر این باور است که بررسی های بیشتر پیرامون چنین تمایزی برای مدل سازی و
دریافت بهتر مهارت بسندگی زبان دوم و توانایی اندازه گیری و سنجش آن مفید و حائز اهمیت است. این
پژوهش قابلیت دسترسی متفاوت دانش آگاهانه و غیر آگاهانه دستور زبان را برای مهارت بسندگی
دانشجویان زبان انگلیسی بررسی کرده است. شرکت کنندگان در این مطالعه 160 دانشجوی زبان انگلیسی
بودند که در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه شهرکرد تحصیل می کردند. مجموعه ای از
آزمونها شامل آزمون سنجش صحت قواعد دستور زبان با مدت زمان محدود و همین آزمون بصورت
تشریحی و بدون مدت زمان خاص و نیز آزمون تافل برای جمع آوری اطلاعات استفاده شدند. مجموعه ای
از آزمونهای سنجش ضریب همبستگی برای بررسی سهم های دو دانش آگاهانه و غیر آگاهانه دستور زبان
در آزمون تافل و بخشهای مختلف تافل محاسبه شدند. نتایج بدست آمده هیچگونه همبستگی آماری حائز
اهمیتی بین نمرات دانش غیرآگاهانه و نمرات آزمون تافل نشان نداد، اما همبستگی خوبی بین نمرات دانش
آگاهانه و نمرات آزمون تافل دیده شد. همچنین رابطه متوسطی بین دانش آگاهانه و اجزای مهارت بسندگی
وجود داشت. اما هیچ رابطه ای بین دانش غیرآگاهانه و اجزای تشکیل دهنده مهارت بسندگی دیده نشد.
همچنین آزمون استاندارد رگرسیون نشان داد که دانش آگاهانه دستور زبان توانست مهارت بسندگی این
دانشجویان را در زبان انگلیسی بهتر پیش بینی کند. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد یادگیری
دانش آگاهانه دستور زبان انگلیسی در جاهایی که انگلیسی، زبانی خارجی محسوب می شود ضروری است و
احتیاج به بررسی بیشتری دارد بویژه زمانی که هدف اولیه کسب مهارت بسندگی شناختی آکادمیک است.
عزیزالله میرزایی، نجمه حیدری،
دوره 15، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
در آموزش و ارزشیابی زبان دوم، بکارگیری یافته های پژوهشی مبتنی بر رویکردی تلفیقی و روانشناختی زبان به منظور بررسی جنبه های پردازش-اطلاعات و مدیریت تولید گفتار در فصاحت کلام لازم می باشد. این پژوهش با تکیه بر مدل روانشناختی زبان و تولید گفتار لولت (1989، 1999) و با استفاده از یک پرسشنامه و مجموعه ای از مصاحبه های بازنگرانه به مطالعه راه کارهای حل ناکارآمدی سخنگویان فصیح و غیر فصیح زبان انگلیسی پرداخته است. پس از ارزیابی صداهای ضبط شده به کمک یک مقیاس سنجش تحلیلی فصاحت کلام، سخنگویان فصیح و غیر فصیح از میان 200 نفر انتخاب شدند. نتایج حاکی از این بود که شرکت کنندگان فصیح در جهت جبران ناکارآمدی ها در گستره ی مفهومی خود، پوشش مشکلات ارتباطی، و مذاکره در مورد منظورشان با مخاطب به استفاده موثرتری از راه کارهای شناختی، زبانی، و تعاملی مبادرت ورزیدند. آنها به طور مؤثری طرح پیش گفتاری را به شکل جدیدی ارائه می کردند، ماهرانه از راهکارهای پیوستگی گفتاری استفاده می کردند، و هوشیارانه بر گفتمان نظارت داشتند. اما، سخنگویان غیر فصیح زمانیکه در تولید گفتار با مشکل مواجه می شدند طرح اولیه صحبتشان را یا بطور کامل رها می کردند یا کاملا تغییر می دادند که منجر به از هم گسستگی گفتار شان می شد. با این وجود، گاهی تلاش می کردند گفتار خود را اصلاح کنند، اما به دلیل محدودیت در توانش زبانی و تعاملی ناموفق بودند. نتایج گویای این بود که پژوهش بیشتر پیرامون فرآیندهای شناختی، زبانی، و تعاملی موثر در استفاده ی سخنگویان فصیح و غیر فصیح از راهکارها، برای تشریح ناکارآمدی های گفتاری و تفاوت فصاحت کلام در سخنگویان زبان دوم سودمند می باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاحب امتیاز
