 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Zare Junaghani N,  Mehrnehad H,  Khabiri M M,  Srfraz S. Estimating Dispersibility Potential of Soil and its Stabilization by Nano Cellulose.  Journal of Engineering Geology 2021; 15 (2) :253-282
URL: 
http://jeg.khu.ac.ir/article-1-2972-fa.html   
                    
                    زارع جونقانی نسرین،  مهرنهاد حمید،  خبیری محمد مهدی،  سرفراز سارا. تخمین پتانسیل واگرایی خاک و تثبیت آن با استفاده از نانو سلولز.  نشریه زمین شناسی مهندسی. 1400; 15 (2) :253-282
URL: http://jeg.khu.ac.ir/article-1-2972-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشگاه یزد، دانشکدۀ مهندسی عمران 
 2- دانشگاه یزد، دانشکدۀ مهندسی عمران ، Hmehrnahad@yazd.ac.ir
                    
                    
                    چکیده:       (4759 مشاهده)
                    
                    
                    وجود املاح سدیم در بعضی از خاکهای ریزدانه رسی باعث ایجاد پدیدۀ واگرایی در این خاکها میشود. عدم شناسایی دقیق رسهای واگرا خسارات و خرابیهایی را بهدنبال دارد زیرا ذرات خاکهای رسی واگرا تحت شرایط خاصی متفرق شده و بهسرعت شسته میشوند. در این پژوهش به بررسی میزان واگرایی خاکهای رخنمون یافته در جنوب شرق یزد پرداختیم و در نهایت اصلاح پتانسیل واگرایی خاک با استفاده از نانو سلولز بررسی شد. پس از انجام یکسری آزمایشهای فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی، مشخصات خاکهای بررسی شده تعیین شد و درجۀ واگرایی خاکها با انجام آزمایشهای شیمیایی، پینهول،کرامب و هیدرومتری مضاعف مشخص شد. همچنین با استفاده از سیستم طبقهبندی، واگرایی خاکها بررسی شد. نهایتاً تثبیت واگرایی خاک با تهیه نمونههای ترکیب شده با 5/0، 1 و 5/1 درصد نانو سلولز انجام شد. نتایج نشان داد که خاکهای بررسی شده در گمانه A دارای واگرایی متوسط و در گمانه B واگرایی شدید تا کمی واگرا است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت هر چه بهسمت مرکز دشت نزدیکتر شویم واگرایی بیشتر میشود. همچنین نتایج آزمایشهای تثبیت واگرایی خاک نشان داد رطوبت بهینه و وزن مخصوص خشک حداکثر بهترتیب افزایش و کاهش مییابد. افزایش مقاومت تکمحوری و عدد CBR نمونهها نشان میدهد افزایش نانو سلولز تأثیر مثبت بر نمونههای اصلاح شده دارد و موجب اصلاح واگرایی خاک این منطقه میشود.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
مطالعه موردی |
                    موضوع مقاله: 
                    
ژئوتکنیک (مکانیک خاک و سنگ)  دریافت: 1399/6/30 | پذیرش: 1399/10/16 | انتشار: 1400/6/10