سنگدانه، اصلی‌ترین بخش سازنده بتن است که نقش اساسی در کیفیت بتن ایفا می‌کند. واکنش‌زایی قلیایی سیلیکاته(ASR) یکی از واکنش‌های مهم در بتن است که می‌تواند تخریب بتن را به دنبال داشته باشد. سنگدانه‌های حاوی سیلیس فعال عامل این واکنش هستند و هرچه مقدار آن بیشتر باشد انتظار می‌رود حجم واکنش‌ها هم بیشتر باشد. اینکه میزان افزایش واکنش‌ها، با تغییرات مقدار سنگدانه‌های سیلیسی به چه صورت است، بخشی از موضوع این تحقیق می‌باشد. در این راستا مصالحی به عنوان مصالح پایه از معدن شن و ماسه کوهی انتخاب و آزمایش‌های لازم بر روی آن انجام و سپس با افزودن سنگدانه‌های سیلیسی به میزان ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد آزمایش ASR مطابق استاندارد ASTM C۱۲۶۰ بر روی آن‌ها انجام شد؛ نتایج نشان داد که انبساط نمونه‌ها به ترتیب ۰/۰۱، ۰,۰۲، ۰.۰۴ و ۰.۰۶ درصد افزایش خواهد یافت. در ادامه به منظور کنترل واکنش با میکروسیلیس، مقادیر مختلفی از آن به میزان، ۵ ،۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد به مصالح اضافه شد. نتایج بیانگر آن بود که میکروسیلیس باعث کاهش انبساط نمونه‌ها به ترتیب به میزان ۰.۰۰۹، ۰.۰۱۴، ۰.۰۲۲ و ۰.۰۳۲ خواهد شد و افزایش ۲۰ درصد میکروسیلیس باعث کاهش ۵۰ درصدی انبساط نمونه‌ها شده است.
