در این مطالعه، توزیع مکانی لغزش‌ها، داده‌های حرکت قوی، و الگوهای شدت زلزله مربوط به زلزله 20 ژوئن 1990 با بزرگای گشتاوری 7.4 (Nw) مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی ما روشن کردن وضعیت گسل بخش جنوب‌شرقی، زردگلی، از گسل‌های همزمان زلزله با ادغام داده‌های زمین‌شناسی و زلزله‌شناسی است. نتایج ما نشان می‌دهد که بخش جنوب‌شرقی تنها به صورت جزئی در طول زلزله 1990 دچار لغزش شده است. این لغزش جزئی با توزیع نامتناسب و تراکم لغزش‌ها در طول گسل سطحی نشان داده شده است. ناقص بودن لغزش این بخش نشان می‌دهد که این بخش مقدار قابل توجهی انرژی انباشته شده‌ای را که در طول زلزله 1990 به طور کامل آزاد نشده است، حفظ می‌کند. بنابراین، این بخش یک منبع بالقوه برای فعالیت‌های زلزله‌ای آینده باقی می‌ماند. این یافته‌ها تأثیراتی بر ارزیابی خطر زلزله و کاهش ریسک در منطقه دارد. این مطالعه نیاز به پایش مداوم و تحقیقات زمین‌شناسی و زلزله‌شناسی دقیق‌تر را برای پیش‌بینی و کاهش اثرات زلزله‌های آینده مورد تأکید قرار می‌دهد.
