از مهمترین اثرات ناشی از زلزله 31 خرداد 1369 منجیل (7/7M=) وقوع زمینلغزشهای متعدد در مناطق تحت تأثیر این زلزله بوده است. بررسی و تحلیل مشخصات این زمینلغزشها و نحوۀ توزیع آنها در شناخت مناطق مستعد زمینلغزش در زلزلههای آینده اهمیت بهسزایی دارد. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر و پهنهبندی زمینلغزشهای ناشی از زلزله در چهارگوشهای چلکاسر و چهارمحل (منطقهای در نزدیکی رومرکز زلزله منجیل) به مساحت 30/309 کیلومترمربع، با استفاده از مدل AHP (دو روش استفاده از دانش کارشناسی و استفاده از دانش دادهای و کارشناسی بهصورت توأم) است. به این منظور، ابتدا با توجه به موقعیت زمینلغزشهای بهوقوع پیوسته، بررسیهای تطبیقی و نتایج سایر محققان، 7 عامل شامل؛ شدت آریاس، زاویۀ اصطکاک داخلی، چسبندگی، شیب، جهت شیب، ارتفاع و انحنای دامنه شناسایی شد. سپس با استفاده از مدل AHP معیارهای بررسی شده تعیین وزن شده و لایههای رستری عوامل مذکور در محیط نرمافزار Arc GIS تهیه شده، نهایتاً پهنهبندی خطر زمینلغزش با دو روش مذکور صورت گرفت. نتایج نشان میدهد معیارهای شدت آریاس و انحنای دامنه با وزنهای 317/0و022/0 بهترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را بین معیارهای انتخابی دارند. همچنین برای ارزیابی و انتخاب مدل مناسب از دو شاخص مجموع کیفیت (QS) و دقت روش (P) استفاده شد. طبق نتایج بهدست آمده از این دو شاخص روشی که در آن، قضاوتها بر اساس استفاده از دانش دادهای و کارشناسی بهصورت توأم صورت گرفته است، کارایی بهتری نسبت به مدل دیگر دارد.