جلد 1، شماره 3 - ( 10-1382 )
چکیده
در اکثر مناطق ایران آبهای زیرزمینی که تامینکننده اصلی آب کشاورزی، شرب و مصارف صنعتی هستند در حال حاضر شدیداً تحت تأثیر برداشت بیرویه قرار گرفته است. با توجه به عدم امکان جایگزینی این منبع آب ارزشمند، محافظت از آن امری ضروری به نظر میرسد. دشت قزوین به علت شرایط خاص خود و وجود واحدهای صنعتی و فعالیتهای کشاورزی، شهرها و شهرکهای صنعتی متعدد در حال حاضر از مناطق بحرانی و آسیبپذیر است. در این مقاله برای برآورد آسیبپذیری دشت قزوین از روش DRASTIC استفاده شد. به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) نقشه آسیبپذیری آبخوان تهیه و مقدار شاخص DRASTIC عمومی از 35 تا 108 در کل منطقه برآورد شد. با توجه به شاخص DRASTIC عمومی تقریباً 11 درصد از سطح منطقه دارای آسیبپذیری کم و در حدود 43 درصد از سطح منطقه آسیبپذیری متوسط و در حدود 37 درصد آسیبپذیری زیاد و 10درصد آسیبپذیری بسیار زیاد داشتند. طبق نقشه آسیبپذیری DRASTIC محدوده باتلاق و اراضی بایر واقع در شرق و مرکز دشت دارای آسیبپذیری زیاد بودند و با میزان افزایش نیترات و همچنین مقدار هدایت الکتریکی در منطقه مطابقت دارد. با در دست داشتن این شاخص میتوان برای حفاظت از آبخوان و حریم کیفی آن تدابیری اندیشید.