یکی از بخشهای اصلی سیستم پولی بینالملل مدیریت ذخایر ارزی اسـت که سطح و ترکیب ارزی بهینهی ذخایر خارجی را تعیین میکند. در اقتصادهای نوظهور بویژه کشورهای صادر‌کنندهی نفت خام در طول چند سال اخیر ذخایر ارزی قابل توجهی انباشته شده است. هرچند، این اقتصادها برای ذخایر ارزی خود به تنظیم قواعدی که ترکیب آن بهینه باشد تمایل دارند؛ با این حال، دستیابی آنها به چنین اهدافی سؤال برانگیز است. با وضعیت کنونی اقتصاد جهانی؛ از جمله وقوع بحرانهای مالی، نوسانهای ارزش برابری ارزهای ذخیرهی عمده و امکان ساماندهی جدید در همگرایی ارزهای جدید، تعیین ترکیب ارزی بهینهی ذخایر خارجی از مهمترین مباحث اقتصاد مالی و اقتصاد بینالملل است.
در این پژوهش از یک الگوی بهینهسازی پویا بر مبنای رهیـافت میانگین- واریانس و رهیافـت هزینهی مبادله برای ترکیب ارزی ذخایر رسمی اقتصادهای برگزیدهی نوظهور و اقتصادهای برگزیدهی نفتی خاورمیانه در دورهی زمانی 2007-1999 استفاده شده است. نتایج بهدست آمده از اجرای این تحقیق، پیشنهاد میکند که اقتصادهای برگزیده به منظور کمکردن ریسک کاهش ارزش ذخایر خارجی و بهبود توانایی در پرداخت بدهیهای خارجی، در ترکیب ارزی ذخایر رسمی خود تجدید نظر کنند.
