رحمانی ثنا، واحدی سید حسین، عابدی فرد لیلا، ابراهیمی پور صالح. مکانیابی بهینه برای کاهش آسیبپذیری شهری بعد از زلزله (مطالعه موردی: شهر بجنورد ). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1397; 18 (50) :199-217
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2967-fa.html
1- مدرس گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری و هنر و معماری دانشگاه پیام نور مزکز بجنورد ، a.sana.rahmani@gmail.com
2- دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی تهران
3- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور
4- کارشناس ارشد جعرافیا و برنامه ریری شهری دانشگاه پیام نور مشهد
چکیده: (6233 مشاهده)
مدیریت بحران فرایندی است که میتواند از بحران پیشگیری نماید یا در صورت وقوع آن در جهت کاهش آثار، ایجاد آمادگی لازم، مقابله، امدادرسانی سریع و بهبود اوضاع تا رسیدن به وضعیت عادی و بازسازی تلاش کنند. این مقاله باهدف مکانیابی بهینه محلهای اسکان موقت زلزلهزدگان با توجه به معیارهای متنوع طبیعی و انسانی (شیب، حریم گسل، دسترسی مناسب به مراکز نظامی، درمانی، آموزشی و ...) که هرکدام از این معیارها میتواند به نحوی باعث ایجاد یک محیط آرام، امن و دور از محیطهای پرخطر شود، برای شهر بجنورد ارائهشده است. لذا با توجه به تنوع معیارهای بکار رفته در این پژوهش دو سناریو ارائهشده است. در این پژوهش نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است؛ و با استفاده از GIS مناسبترین اراضی برای ایجاد مکانهای اسکان موقت زلزلهزدگان احتمالی بجنورد شناساییشده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد حوزه شرق و شمال شرق بجنورد به دلیل قابلیت اراضی و وجود عرصه، مستعدترین و بهترین گزینه برای مکان گزینی موقت زلزلهزدگان هست و در پایان پیشنهادها در قالب نقشه و مکانیابی مناسب ارائهشده است که با مشخص کردن پهنههای خطر در شهر میتوان در مورد استقرار شریانهای حیاتی در مناطق کمخطر تصمیمگیری نمود.