دوره 21، شماره 62 - ( 7-1400 )
جلد 21 شماره 62 صفحات 49دوره19فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pazhoh F, akbary M, Darand M. Recognition of spatial distribution of convergence fluctuation of VIMFC vertical cumulative moisture on Iran’s atmosphere during 1979-2013. jgs 2021; 21 (62) : 2
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3084-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3084-fa.html
پژوه فرشاد، سلیقه محمد، اکبری مهری، دارند محمد. شناخت پراکنش فضایی شار همگرایی رطوبت تجمعی عمودی VIMFC بر روی وردسپهر ایران طی دوره آماری 2013-1979. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1400; 21 (62) :19-49
فرشاد پژوه1 
، محمد سلیقه*2، مهری اکبری3 ، محمد دارند4
، محمد سلیقه*2، مهری اکبری3 ، محمد دارند4
1- دانشجوی دکتری اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
2- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران ،saligheh@khu.ac.ir
3- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
4- دانشیار گروه اقلیم، عضو گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار، پژوهشکده کردستان شناسی، دانشگاه کردستان
2- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران ،
3- دانشیار گروه اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
4- دانشیار گروه اقلیم، عضو گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار، پژوهشکده کردستان شناسی، دانشگاه کردستان
چکیده: (7068 مشاهده)
هدف از انجام این پژوهش شناسایی پراکنش فضایی شار همگرایی رطوبت تجمعی عمودیVertically Integrated) Moisture Flux Convergence) ( بر روی جو ایران است. برای نیل به این هدف از داده‌های ماهانه شبکه‌ای ECMWF طی بازه زمانی 1/1979 تا 12/2013 بهره گرفته شد. در ابتدا بر پایه‌ی میزان نم ویژه موجود در جو، وردسپهر به سه لایهی پایینی (1000-850 hPa)، میانی (775-700 hPa) و بالایی (600-500 hPa) تقسیم شد. به‌منظور دستیابی به تغییرات فضایی VIMFC بر روی ایران از روش‌های خودهمبستگی فضایی موران جهانی و لکه‌های داغ در سطح معناداری 90، 95، 99 و 99/99 درصد بهره برده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پراکنش فضایی VIMFC در ایران در طی لایه اول وردسپهر و به‌ویژه در طی ماههای گرم سال دارای الگوی خوشه‌ای بالاست و در ماههای سرد سال و در لایه سوم وردسپهر، الگوی خوشه‌ای کاهش می‌یابد. بر اساس شاخص لکه‌های داغ در لایه اول وردسپهر مناطق کم ارتفاع، در لایه دوم وردسپهر مناطق مرتفع کوههای البرز، زاگرس و مرکزی و در لایه سوم وردسپهر مناطق بادپناه کوههای مرکز و شرق ایران دارای الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت (نقاط داغ) است. یافته‌ها بیانگر آن است که در فصل زمستان و پاییز در طی دوره دوم (2013-1999) گسترهی نقاط داغ VIMFC کاهش قابل‌توجهی را نسبت به دوره اول موردبررسی (1998-1979) بر روی ایران نشان می‌دهد.
شماره‌ی مقاله: 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اب و هواشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
CC BY
نشریه «تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی» به‌طور کامل الزامات انتشار دسترسی آزاد را طبق«CreativeCommons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0)» رعایت می‌کند.
