دوره 20، شماره 59 - ( 10-1399 )                   جلد 20 شماره 59 صفحات 58دوره39فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Baharvandi N, Mojarrad F, Masompour J. (2020). Identification of Heat Waves and Analysis of Their Temporal-Spatial Variations in Iran. jgs. 20(59), 39-58. doi:10.29252/jgs.20.59.39
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3146-fa.html
بهاروندی نسیبه، مجرد فیروز، معصوم‌پور جعفر. شناسایی امواج گرمایی و تحلیل تغییرات زمانی- مکانی آنها در ایران تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی 1399; 20 (59) :58-39 10.29252/jgs.20.59.39

URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3146-fa.html


1- دانشجوی دکتری اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ، ایران.، کرمانشاه، باغ ابریشم، دانشگاه رازی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا
2- دانشیار اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه رازی، کرمانشاه،، ایران، کرمانشاه، باغ ابریشم، دانشگاه رازی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا ، f_mojarrad@yahoo.com
3- دانشیار اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه رازی، کرمانشاه،، ایران، کرمانشاه، باغ ابریشم، دانشگاه رازی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا
چکیده:   (6098 مشاهده)
موج گرما، مدت زمانی طولانی از آب­ و­ هوای گرم نسبت به شرایط مورد انتظار در یک منطقه در دورۀ زمانی معینی از سال است. امواج گرمایی سبب مرگ­ومیر، بیماری و بروز مشکلات گوناگون در زمینه­های مختلف حمل­و­نقل، کشاورزی، تولید و انرژی می­شوند. کشور ایران در دهه­های گذشته امواج گرمایی شدیدی را تجربه کرده است. بررسی تغییرات الگوهای فضایی و زمانی این امواج برای درک علل رخداد و مواجهه با آنها بسیار مهم است. در مطالعۀ حاضر، با استفاده از «شاخص روزانۀ بزرگی موج گرما» (HWMId)، که هر دوی شدت و طول موج گرما را لحاظ می­کند، امواج گرمایی ایران بین سال­های 1985 تا 2015 از لحاظ توزیع زمانی و مکانی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. بدین­منظور با استفاده از داده‌های دمای حداکثر روزانۀ 44 ایستگاه سینوپتیک کشور و بر پایۀ آستانۀ صدک 90ام، از بین داده‌های موجود، امواج گرمایی بزرگتر یا مساوی سه روز برای هر ایستگاه شناسایی شدند. پس از اعمال شاخص HWMId بر روی روزهای هر موج گرما، بزرگی هر موج محاسبه گردید. سپس میانگین تعداد و بزرگی تمام امواج و نیز شدیدترین آنها در مقیاس­های سالانه و فصلی محاسبه و نقشه­ها و نمودارهای مربوطه رسم گردید. نتایج تحقیق نشان داد بیشترین تعداد امواج گرمایی، در غرب رشته­کوه زاگرس و سپس دشت کویر رخ می­دهد. در حالیکه بیشینۀ بزرگی امواج، متعلق به مناطق جنوب­شرقی و مرکزی کشور است. فصل پاییز و سپس فصل زمستان، سهم بالایی از شدیدترین امواج گرمایی را طی دورۀ مورد مطالعه دارند. در حالیکه امواج گرمایی بهار و تابستان به نسبت ضعیف­تر و از لحاظ وسعت، محدودتر هستند. در فصل پاییز همۀ ایران به­جز نوار کم­عرضی از شمال کشور و سواحل دریای عمان و خلیج فارس، در فصل زمستان نواحی جنوب­شرق، در فصل تابستان سواحل دریای عمان به­سمت نواحی داخلی ایران، و در فصل بهار مناطق مرکزی و ارتفاعات غربی، تحت تأثیر امواج گرمایی قرار می­گیرند. شدیدترین امواج گرمایی طی دورۀ مورد مطالعه، در زمستان­های 2008 و 2010 رخ داده است. تعداد و بزرگی امواج گرمایی در کشور به­شکل معنی­داری در حال افزایش است. بیشترین افزایش تعداد متعلق به تابستان و بزرگی متعلق به زمستان است.
متن کامل [PDF 2679 kb]   (1543 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اب و هواشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Applied Researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)