دوره 23، شماره 69 - ( 4-1402 )
جلد 23 شماره 69 صفحات 68دوره55فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
karimi S. Evaluation of Economic and Social Parameters of Smart City Growth Impact (Case Study: Isfahan City). jgs 2023; 23 (69) : 4
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3550-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3550-fa.html
کریمی کندزی ساجده. ارزیابی میزان تاثیرپذیری رشد شهر هوشمند از پارامترهای اقتصادی و اجتماعی(مطالعه موردی: شهر اصفهان). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1402; 23 (69) :55-68
دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر ، j.5659914934@yahoo.com
چکیده: (4220 مشاهده)
تلاش‌های بسیاری برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پراکنده شهرها به عمل آمده که می‌توان به «رشد هوشمند» به عنوان یک استراتژی در جهت پایداری شهری اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان تاثیرپذیری رشد شهر هوشمند از پارامترهای اقتصادی و اجتماعی در شهر اصفهان می باشد. پژوهش حاضر از نظر نوع تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و از نظر هدف، کاربردی-توسعه‌ای است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر جمعیت شهر اصفهان در سرشماری سال 1395 به تعداد 5120850 نفر می باشند که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 384 به شیوه تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مشتمل بر پرسشنامه(پرسشنامه شهر هوشمند، پرسشنامه اقتصادی و پرسشنامه اجتماعی) محقق ساخته با 32 سوال می باشد. روایی پرسشنامه به شیوه صوری بوده که به تایید کارشناسان و اساتید رسیده و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ به میزان 84/0 مورد تایید واقع شده است. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS صورت پذیرفته است. نتایج بیانگر آن است که رشد هوشمند شهری در شهر اصفهان متاثر از متغیرهای اجتماعی و اقتصادی می باشد که در این میان نقش متغیرهای اقتصادی در رشد هوشمند شهری تاثیر بیشتری را نسبت به متغیرهای اجتماعی داشته اند که ضریب تاثیر نقش متغیر اقتصادی 71/0 بوده در حالیکه متغیر اجتماعی دارای ضریب تاثیر 38/0 می باشد.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
فهرست منابع
1. اسدی احمد؛ اکبری ابراهیم. (1399). تحلیل فضایی کیفیت زندگی شهروندان در محیط‌های شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهر مشهد). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۰ (۵۸): ۳۵-۵۲.
2. امامقلی مصطفی؛ هدایت هما. (۱۳۹۶). تدوین راهبردهای دستیابی به شهر هوشمند در فضای کلان¬شهری با استفاده از روش AHP-SWOT(مطالعه موردی منطقه 12 شهرداری تهران)، دوماهنامه نخبگان علوم و مهندسی 2 (3): 21-42.
3. بهزادفر مصطفی.(1382). ضرورت¬ها و موانع ایجاد شهر هوشمند در ایران، هنرهای زیبا، 15(15): 1-15.
4. پوراحمد احمد؛ زیاری کرامت الله؛ حاتمی نژاد حسین؛ پارسا پشاه آبادی شهرام. (1397). تبیین مفهوم و ویژگی‌های شهر هوشمند، مجله باغ نظر، مقاله 1، 15(58): 5-26.
5. جلیزی عدنان؛ شریفی عبدالنبی؛ سلیمانی مقدم پرویز. (۱۳۹۶). ارزیابی و تحلیل فضایی شاخص¬های رشد هوشمند شهری، موردمطالعه: شهر اهواز، چهارمین کنفرانس بین‌المللی عمران، معماری و توسعه اقتصاد شهری، شیراز، موسسه آموزشی مدیران خبره نارون.
6. جهانشاهی محسن؛ پورمهدی آبادی الهه؛ نورمندی پور افسانه. (۱۳۹۶). بررسی ارتباط شهر هوشمند بر اعتماد و رضایت شهروندی، اولین همایش ملی توسعه پایدار و مدیریت شهری با رویکرد آرامش شهروندی، سیرجان، شهرداری سیرجان.
7. حسین زاده دلیر کریم؛ صفری فاطمه. (1391). تأثیر برنامه‌ریزی هوشمند بر انتظام فضایی شهر، مجله جغرافیا و توسعه شهری، 1(1): 21-35.
8. حیدری تقی. (۱۳۹۶). تحلیل رشد هوشمند شهری در بافت¬های فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده مرکزی شهر زنجان)، اولین همایش اندیشه¬ها و فناوری‌های نوین در علوم جغرافیایی، زنجان، گروه جغرافیای دانشگاه زنجان.
9. خراسانی حسین. (۱۳۹۶). شهر هوشمند ضرورت انکارناپذیر جوامع امروز، اولین همایش ملی توسعه پایدار و مدیریت شهری با رویکرد آرامش شهروندی، سیرجان، شهرداری سیرجان.
10. خمر غلامعلی؛ اکبر حیدری. (1395). ارزیابی الگوی رشد هوشمند شهری در شهرهای جدید ایران با تأکید بر شهر جدید صدرا با استفاده از مدل SLEUTH. فضای جغرافیایی; ۱۶ (۵۳): ۲۵۳-۲۷۰.
11. شکرگزار اصغر؛ جمشیدی زهرا؛ جمشیدی پروانه. (1394). ارزیابی اصول و راهکارهای رشد هوشمند شهری در توسعه‌ی آتی شهر رشت بر اساس مدل تراکم جمعیتی هلدرن، مجله جغرافیا و توسعه، مقاله 7، 13(41): 45-64.
12. شهرداری اصفهان. (1391). آمارنامه شهر اصفهان، معاونت برنامه¬ریزی پژوهش و فناوری اطلاعات، اداره آمار و تحلیل اطلاعات.
13. شیوائی عبدالحسن؛ ضرابی اصغر. (1398). ارزیابی برنامه¬ریزی فضایی مناطق شهری شهرستان¬های استان کهگیلویه¬وبویراحمد با تکنیک¬های؛ شاخص ترکیبی توسعه و موریس. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۹ (۵۳): ۱۱۹-۱۳۶.
14. فارغ زاده ندا؛ جمشیدی حسینعلی. (۱۳۹۶). شهر هوشمند با رویکرد توسعه پایدار، سومین کنفرانس سالانه پژوهش¬های معماری، شهرسازی و مدیریت شهری، شیراز، موسسه معماری و شهرسازی سفیران راه مهرازی.
15. فاطمی نرجس السادات؛ آراسته مژگان؛ باغبان ساجده. (۱۳۹۶). تحلیل شاخص¬های رشد هوشمند شهری با تأکید بر اصول حمل¬و¬نقل عمومی (TOD) (نمونه موردی: حوزه شمال غرب مشهد)، سومین کنفرانس سالانه پژوهش¬های معماری، شهرسازی و مدیریت شهری، شیراز، موسسه معماری و شهرسازی سفیران راه مهرازی.
16. نظم فر حسین؛ محمدی علی‌رضا؛ اسمعیلی احمد. (۱۳۹۵). بررسی شاخص¬های رشد هوشمند شهری با تأکید بر شاخص¬های اجتماعی- اقتصادی با استفاده از روش آنتروپی شانون، مدل ویکور و GIS مطالعه موردی مناطق چهارگانه ارومیه، سومین کنفرانس علمی پژوهشی افق¬های نوین در علوم جغرافیا و برنامه¬ریزی معماری و شهرسازی ایران، تهران، انجمن توسعه و ترویج علوم و فنون بنیادین.
17. نیرومند عاطفه؛ نیرومند اعظم. (۱۳۹۶). شهر هوشمند و مدیریت شهروندان با استفاده از ابزارهای سیار، اولین همایش ملی توسعه پایدار و مدیریت شهری با رویکرد آرامش شهروندی، سیرجان، شهرداری سیرجان.
18. نیلفروشان محمدرضا. (۱۳۹۶). بررسی مفهومی شهر هوشمند و بازگشت¬پذیری آن، اولین کنفرانس بین¬المللی اینترنت اشیاء کاربردها و زیرساخت¬ها، اصفهان، دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه اصفهان.
19. هواسی یاسان؛ حیدرنژاد رضا؛ باچ شیما. (۱۳۹۶). تعیین اصول رشد هوشمند در راستای دستیابی به شهر دانش¬مدار، نخستین کنفرانس ملی به‌سوی شهرسازی و معماری دانش¬بنیان، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
20. Alvarez, F, (2009), The Future Internet. Springer Heidelberg Dordrecht London New York.
21. Clark, C, (2007), Transport: maker and breaker of cities, town planning review, 1(25): 237-250
22. Ferraro, S, (2013), Smart Cities, Analysis of a Strategic Plan. (Master thesis).
23. Grant, J., (2007), Encouraging Mixed Use in Practice. Incentives, Regulations, and Plans: The Role of States and Nation-states in Smart Growth Planning, Edited by Gerrit-Jan Knaap, Huibert, A. Haccoû, Kelly J. Clifton and John W. Frece, Published by Edward Elgar Publishing. [DOI:10.4337/9781847204325.00011]
24. Harrison, C. Donnelly, I.A, (2012), A theory of smart cities. Retried from IBM Cor.
25. Kalliomäki, Helka, (2015), Reframing strategic spatial planning as a "coproductive trading zone"between state-led and place-based interests: Reflections from Maryland and Finland, Land Use Policy 42: 113-123. http://dx.doi.org/10.1016/j.landusepol.2014.07.008 [DOI:10.1016/j.landusepol.2014.07.008]
26. Lewis, S D, (2017) An Assessment of Smart Growth Policies in Austin, Texas, Texas State University-Sann Marcos, Texas.
27. Litman, Todd, (2011), Understanding Smart Growth Savings: What We Know About Public Infrastructure and Service Cost Savings, And How They are Misrepresented By Critics, Victoria Transport Policy Institute, Victoria.
28. Meijer, A, (2013), Governing the Smart City: Scaling-Up the Search for Socio-Techno Synergy. Utrecht School of Governance. Utrecht University.
29. Steffen, W. Jaques, G. Paul, C.& John M, (2015), The Anthropocene: conceptual and historical perpective. Philosophical Transactions of the Royal Society 369: 842 - 867. [DOI:10.1098/rsta.2010.0327] [PMID]
30. United Nations Population Fund, New York, (2007), Urbanization: a majority in cities. (www.unfpa.org/pds/urbanization.htm, accessed 26 June, 2007).
31. Yang, F.(2009), If "Smart" is "Sustainable"? An Analysis of Smart Growth Policies and Its Successful Practices, A Thesis Submitted to the Graduate Faculty in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Master of Community and Regional Planning, Iowa State University Ames.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
CC BY
نشریه «تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی» به‌طور کامل الزامات انتشار دسترسی آزاد را طبق«CreativeCommons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0)» رعایت می‌کند.
