sharifi L, bazgeer S, mohmmadi H, darbaneh astaneh A, karimi M. A systematic review and meta-analysis of the farmers' attitudes towards the use of climate information. jgs 2024; 24 (72) : 16
URL:
http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3859-fa.html
شریفی لیلا، بازگیر سعید، محمدی حسین، دربان آستانه علیرضا، کریمی مصطفی. مرور نظام مند و فراتحلیل نگرش کشاورزان در استفاده از اطلاعات اقلیمی. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1403; 24 (72) :287-304
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3859-fa.html
1- دانشجوی دکتری، اقلیمشناسی کشاورزی دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران
2- استادیار، اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران ، sbazgeer@ut.ac.ir
3- استاد اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران
4- استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران
5- استادیار اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران
چکیده: (2608 مشاهده)
آگاهی و درک روند وضعیت اقلیم توسط کشاورزان و نگرش مربوط به ضرورت این آگاهی، یکی از ظرفیت های اساسی در جوامع کشاورزی می باشد. نگرش کشاورزان در استفاده از اطلاعات اقلیمی، بر نحوه برخورد آنها با خطرات و عدم قطعیتهای ناشی از اقلیم مؤثر بوده و بر تصمیم آنها برای اتخاذ راهبردهای مناسب به منظور کاهش خسارت ناشی از تغییرات اقلیم بر کشاورزی و بهبود آمادگی آنها تأثیر جدی دارد. از این رو، هدف از این تحقیق توسعه چارچوب و الگوی جامعی از ارزیابی کیفی مطالعات مربوط به عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان در استفاده از اطلاعات اقلیمی با رویکرد مرور نظاممند است. بدین جهت، کلیدواژههای اقلیم، تغییر اقلیم، تغییرات اقلیمی، اطلاعات هواشناسی، گرمایش جهانی، خشکسالی، سیل، سرمازدگی، یخبندان، خطرات اقلیمی، بارش، دما توأم با کلمات کشاورز، نگرش کشاورز، برداشت کشاورز، دانش کشاورز، دانش بومی؛ بصورت فارسی و انگلیسی در 15 پایگاه اطلاعاتی طی سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱9 جستجو گردید، پس از سه مرحله غربالگری 788 مقالهی مرتبط و مطابق با معیارهای مورد تأیید، 25 مقاله علمی و پژوهشی انتخاب و مورد کاوش قرار گرفت. پس از ارزیابی کیفی این مقالات، الگویی با 4 عامل زیست محیطی، فردی و اجتماعی، اقتصادی و فن آوری و همچنین 19 بعد برای ارزیابی عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان در استفاده از اطلاعات اقلیمی پیشنهاد شده است. در نهایت جهت بکارگیری نتیجه این مطالعه، یک مدل مفهومی یکپارچه و ترکیبی ارائه شده است که می تواند نقطه قوت چارچوبهای موجود در سیاست گذاری های ملی در بخش کشاورزی باشد.
شمارهی مقاله: 16