۲ نتیجه برای احد نژاد روشتی
دکتر محسن احد نژاد روشتی، دکتر حسین طهماسبی مقدم، دکتر آمنه علی بخشی،
دوره ۰، شماره ۰ - ( مقالات آماده انتشار(موقت) ۱۳۰۰ )
چکیده
برنامه‌ریزی کاربری اراضی یکی از جنبه‌های اساسی توسعه پایدار شهری است که هدف آن ایجاد تعادل میان کاربری‌های اراضی در مناطق شهری می‌باشد. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری کاربری‌های خدماتی در شهر زنجان، با استفاده از رویکرد آینده‌پژوهی انجام شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها، از روش‌های ترکیبی کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شد. در مرحله میدانی، روش دلفی به‌کار گرفته شد و ۳۵ نفر از خبرگان حوزه‌های برنامه‌ریزی شهری، مدیریت شهری و مسکن از طریق دو دور پرسشنامه، عوامل کلیدی مؤثر را ارزیابی کردند. در مجموع، ۳۶ عامل در پنج بُعد قانونی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی-فضایی و مدیریتی شناسایی شد و داده‌های حاصل با نرم‌افزار میک‌مک تحلیل شدند. نتایج نشان داد که عوامل «قوانین و مقررات کاربری زمین شهری» و «نحوه مکان‌یابی و پراکنش فضایی خدمات» با امتیازهای تأثیرگذاری مستقیم ۸۵ و ۸۲، بیشترین نقش را در تحقق‌پذیری کاربری‌های خدماتی ایفا می‌کنند. همچنین، ضعف هماهنگی نهادی، سیاست‌های نامناسب توسعه فیزیکی، و عدم مشارکت مؤثر شهروندان، از موانع کلیدی شناسایی شده‌اند. تحلیل ماتریس اثرات متقاطع نیز درجه پرشدگی ۵۵,۳۲ درصد را نشان داد، که بیانگر وابستگی و تأثیر متقابل عوامل در سیستم ناپایدار تحقق‌پذیری کاربری‌های خدماتی است. این پژوهش راهکارهایی برای بهبود وضعیت ارائه داده است، از جمله بازنگری در قوانین شهری، تقویت هماهنگی میان نهادهای مرتبط، استفاده از فناوری‌های نوین مانند GIS برای مکان‌یابی صحیح خدمات، و ارتقای فرهنگ مشارکت شهروندان در برنامه‌ریزی شهری. نتایج تحقیق، علاوه بر شناسایی عوامل کلیدی تأثیرگذار، بر اهمیت توجه به ابعاد چندبعدی و پایداری در برنامه‌ریزی کاربری‌های خدماتی تأکید دارد و زمینه‌ساز توسعه پایدار و عدالت فضایی در شهر زنجان است.
محسن احد نژاد روشتی، کریم جلیلی، علی زلفی،
دوره ۱۱، شماره ۲۳ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
مطالعات در زمینه مدیریت پس از سوانح نشان می‌دهند که در بسیاری موارد، به ویژه در مناطق شهری کشورهای در حال توسعه نظیر ایران، بهسازی و بازسازی بعد از سانحه، پیچیده و کند می‌شود. در این حالت تهیه مسکن پس از مرحلۀ نجات اولیه، مشکل اصلی مدیران و برنامه ریزان بخش مدیریت بحران می‌گردد. برای این منظور پژوهش حاضر بر آن است تا مکان‌های بهینه اسکان موقت آسیب دیدگان از زلزله ای احتمالی را برای شهر زنجان مورد پیش بینی و با تلفیق برنامه ریزی صحیح و علمی، مدیریت بحران زلزله را با ایجاد تسهیلات لازم جهت شناخت مکان‌های مناسب اسکان موقت یاری نماید؛ به طوری که در صورت وقوع سانحه زلزله، امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. در این مطالعه با استفاده از ۱۴ معیار در قالب معیارهای طبیعی و معیارهای انسانی و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به مکان یابی مناطق اسکان موقت در شهر زنجان پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده کمبود فضاهای کافی از جمله پارک‌ها و فضاهای باز شهری جهت استقرار زلزله زدگان در سطح شهر زنجان می‌باشد، که این امر در بافت مرکزی شهر واضح‌تر از سایر بخش‌ها دیده می شود.
