هرگونه عدم تعادل در نظامهای درون شهر(فضاها و بافت شهری) و نظامهای بیرون شهر (عرصههای نزدیک و دور پیرا شهری و منطقهای) موجب بیثباتی و ناپایداری آن میشود. در نتیجه برآورد ریسک و ارزیابی آسیبپذیری لرزهای یک شهر نیز از موضوعات مهم و اساسی محسوب میشود. که پژوهش حاضر با رویکرد توسعهای – کاربردی و ترکیبی از روش میدانی و کتابخانه ای و با بکار گیری روش کمی VIKOR اقدام به بررسی موضوع در استان ایلام نموده که نتایج نشان داده است شهرستان های استان از نظر تراکم جمعیتی، باسواد و غیره که هر کدام نقش موثری در آسیب پذیری دارند می تواند در رتبه آسیب ناشی از زلزله موثر واقع گردیده اند. مدلهای VIKOR و GIS نشان میدهد مناطقی که در این شاخصها وضعیت آنها نسبت به دیگر مناطق بالاتر بوده(مازاد از استاندارد تعریف شده)، به سود منطقه نبوده و در صورتی این مازاد به سود منطقه است. به لحاظ آماری میانگین میزان VIKOR بدست آمده برابر 0.125 درصد بوده است. گرچه خود این میزان بیانگر وضعیت نامناسب موضوع می باشد. اما با همین میزان مناطقی هستند که میزان VIKOR آنها بسیار کوچکتر از میانگین بوده است. که شامل شهرستان های دهلران، ایوان و ملکشاهی می باشد
