با توجه به شرایط نامساعد محیطی شهرها، کمبود و نقایص فضاهای باز و سبز شهری در کلان شهرهای کشور، لزوم توجه به پارکها و فضاهای سبز شهری را به لحاظ عملکردهای اکولوژیک و اجتماعی این فضاها بیش از گذشته مطرح نموده است بدین منظور این تحقیق به بررسی و تجزیه و تحلیل اکولوژیکی پارکهای منطقهای در شهر تبریز پرداخته است. پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت تحلیلی– توصیفی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد. اطلاعات به دو صورت اسنادی و میدانی جمعآوری شده است و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعهی آماری تحقیق کلیه پارکهای تبریز و جامعه نمونه پارکهای جنگلی تبریز شامل پارکهای ائلگلی، باغمیشه، شمس تبریزی و پارک ارم است. روشها و ابزار مورد استفاده برای جمعآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه، نرمافزار ARC.GIS، روش تحلیل شبکهای ANP و تابع MC-SDSS و روش SAW در سیستم اطلاعات جغرافیایی است. بررسی و ارزیابی شاخصهای اکولوژیک در چهار محور عمده کالبدی و طراحی اکولوژیکی، زیست محیطی، فرهنگی- آموزشی و دسترسی میباشد. برای شاخصهای مورد نظر معیارهایی در نظر گرفته شده و با استفاده از پرسشنامه میزان اهمیت این معیارها به دست آمد و وزن معیارها توسط روش ANP محاسبه شد. در پارکهای مورد مطالعه با توجه به نتایج تحقیق جغرافیایی پارک ائلگلی از نظر اکولوژیکی در بهترین وضعیت قرار دارد و پارکهای شمس، باغمیشه و ارم در رتبههای بعدی قرار دارند و نکته قابل توجه وضعیت نامناسب پارک ارم و باغمیشه خصوصاً ارم نسبت به سایر پارکها میباشد که نیازمند اتخاذ سیاستهای مناسب در این زمینه برای بهبود وضعیت آن میباشد.