مطالعه و اندازه­ گیری سطوح برف به­ عنوان یکی از منابع مهم تأمین آب، بسیار حائز اهمیت است. با توجه به شرایط سخت فیزیکی محیط­ های کوهستانی، امکان اندازه­ گیری برف وجود ندارد. استفاده از سنجش­ ازدور با توجه به هزینه کم، به­روز بودن و پوشش وسیع می­ تواند در شناسایی مناطق برف­گیر روش مناسبی باشد. هدف اصلی این پژوهش تخمین سطح پوشش برف کوهستان سبلان با استفاده از تصاویر ماهواره­ای سنجنده­های OLI و TIRS و به­ وسیله روش طبقه­ بندی شیءگرا می ­باشد. طبقه­ بندی تصاویر رقومی ماهواره­ ای یکی از مهم­ترین روش ­ها برای استخراج اطلاعات کاربردی محسوب می­شود که در حال حاضر با دو روش پردازش پیکسل­ پایه و شیءگرا انجام می ­گیرد. روش پیکسل ­پایه که مبتنی بر طبقه­ بندی ارزش­های عددی تصاویر است، و روش جدید شیءگرا که علاوه بر ارزش­ های عددی، اطلاعات مربوط به محتوا، بافت و زمینه را نیز در فرآیند طبقه ­بندی تصاویر به­کار می­گیرد. لذا در تحقیق حاضر بنا به دقت بالای طبقه­بندی شیءگرا، برای استخراج سطح پوشش برفی از روش­های شیءگرا استفاده شد. در این پژوهش، به ­دلیل استفاده از داده ­های با قدرت تفکیک مکانی بالا (30 متر) و روش نوین طبقه ­بندی تصاویر، سطح برف به ­وسیله شاخص نرمال­شده تفاوت برفی (NDSI)، شاخص نرمال­شده تفاوت پوشش گیاهی (NDVI)، دمای سطح زمین (LST) و ضریب روشنایی (Brightness) با دقت کلی 91 درصد، به­ میزان 62/2142 کیلومترمربع برای محدوده کوهستانی سبلان استخراج گردید که از نتایج آن می­ توان به­ عنوان جایگزین ایستگاه ­های برف­ سنجی استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی توزیع کاربری ورزشی در سطح شهر ساری با رویکرد شهر خلاق در راستای بهبود بهره­مندی شهروندان از فضاهای ورزشی در شهر ساری می­باشد. با توجه به هدف پژوهش حاضر و مؤلفه‌های مورد بررسی، نوع پژوهش کاربردی و روش انجام آن با توجه به ماهیت کار روش توصیفی-تحلیلی است و با توجه به همین روش به پراکنش کاربری ورزشی در شهر ساری از منظر راهبرد شهر خلاق پرداخته شده است. از روش جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اسنادی و انجام مصاحبه و مشاهدات میدانی و ابزار پرسشنامه‌ی محقق‌ساخته نیز بهره گرفته شد. پرسشنامه مذکور در 31 گویه 6 بعد، بطور تصادفی میان 400 نفر از استفاده‌کنندگان اماکن و تجهیزات ورزشی محلات شهر ساری توزیع شد. داده‌های گرآوری شده با نرم افزار‌های آماری اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس (3) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد: رابطه بین پراکنش کاربری ورزشی ساری با ابعاد (اجتماعی، ورزشی، فرهنگی، کالبدی، ارتباطی و کارآفرینی) و نیز رابطه هر بعد با معیارهای خودش مثبت و معنی‌دار است و معیار شاخص نیکویی برازش مدل (611/0=GOF) است. درنتیجه، برازش مدل کلی پژوهش مناسب است و ساختار مدل تناسب خوبی با داده‌ها دارد. بنابراین برای رسیدن به بهره­مندی بالا از فضاهای شهر ساری با رویکرد شهر خلاق توصیه می­شود که مدیران شهری برای تهیه طرح­ها در زمینه ورزشی از نظرات و پیشنهادات شهروندان استفاده کنند و هنر و توجه به فرهنگ­های ورزشی کهن و احیای آن برای ایجاد خلاقیت در شهر ساری را به کار گیرند.