استان چهارمحال و بختیاری در بر گیرنده بخشی ارتفاعات زاگرس و زردکوه بختیاری است که سرشاخههای سه رودخانه مهم کشور از جمله زاینده رود، دز و کارون از آن سرچشمه میگیرد. لذا بررسی روند تغییر اقلیم در این استان میتواند پاسخ بسیاری از سوالات مربوط به تأمین مطمئن آب و مشکلات زیست اقلیمی در بخش بزرگی از کشور را بدهد. در این پژوهش با بهرهگیری از روش ناپارامتریک من کندال و آزمون شیب سنس استیمیتور، روند تغییرات عناصر بارش، تعداد روزهای برفی و نیز متوسط بیشینه و کمینه دما در مقیاس سالانه و ماهانه در ایستگاههای استان در یک دوره 30 ساله (2015-1986) مورد سنجش قرار گرفت و خروجی آن به صورت جدول، نمودار و نیز نقشههای هم روند در محیط Arc_GIS ترسیم گردید. نتایج نشان داد اگر چه سری زمانی بارش در استان در بیشتر ماههای سال از روند معناداری پیروی نمیکند، لیکن مقدار بارش در ایستگاههای؛ (کوهرنگ) به عنوان پُربارانترین ایستگاه در مرکز کشور، لردگان و یانچشمه در در پربارانترین ماه سال (مارس) در سطح اطمنیان 99 درصد دارای روند کاهشی است. همچنین تعداد روزهای برفی ایستگاه کوهرنگ در ماه مارس دارای یک روند معنیدار کاهشی در سطح اطمینان 99 درصد است. متوسط دمای کمینه و بیشینه در بیشتر نواحی استان در تمام ماهها و در مقیاس سالانه، بجر ماههای نوامبر و دسامبر دارای روند معنادار افرایشی است.