در چند دهه اخیر حکمروایی خوب شهری به‌عنوان اثربخش‌ترین، کم‌هزینه‌ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت نظام پیچیده و چند سطحی امروزه شهرها مطرح شده است که محوریت این رویکرد در مدیریت شهری، بر مبنای توسعه‌ای مردم‌سالار و برابرخواهانه، برای تأثیرگذاری تمامی نیروهای ذی‌نفع و ذی‌نفوذ در اداره امور شهرها و همچنین پاسخگویی به تمامی نیازهای این گروه‌هاست. از طرفی دیگر زنان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین و تأثیرگذارترین گروه‌ها و نیروهای اجتماعی در حیات مدنی شهرها، امروزه دارای نقشی پررنگ در مقوله‌های مرتبط با اداره شهرها هستند. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر نقش حکمروایی خوب شهری در دوران کرونا و پساکرونا با توجه به‌جایگاه زنان در شهر سمنان می‌باشد. از منظر هدف، پژوهش حاضر کاربردی بوده و با توجه به شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی - پیمایشی است. برای جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات این تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان شهر سمنان با جمعیت ۱۸۵۱۲۹ نفر بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران معادل ۳۸۳ نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون‌های t تک نمونهای و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده و در نهایت برای تعمیم نتایج از نمونه به جامعه آماری از روش مدل‌سازی معادله ساختاری به‌وسیله نرم‌افزار لیزرل استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونهای نشان داده است که مقادیر t برای هر یک از متغیرهای پژوهش با میانگین‌های پایین‌تر از میانه نظری، به‌صورت عددی منفی حاصل شده است که مشخص شده است وضعیت ابعاد حکمروایی خوب شهری در شهر سمنان و جایگاه زنان در آن در وضع مناسبی قرار ندارد. همچنین نتایج حاصل از معادلات ساختار در نرم‌افزار لیزرل نشان داده است که متغیر عدالت بیشترین و قوی‌ترین ارتباط را با حکمروایی خوب شهری دارد. در نهایت نیز نتیجه بررسی‌ها نشان می‌دهد؛ نمی‌توان به تحقق حکمروایی خوب شهری، بدون تعریف و تبیین کاربردی جایگاه ویژه زنان به‌عنوان نیمی از شهروندان شهر و از اصلی‌ترین گروه‌های ذی‌نفع و ذی‌نفوذ در اداره امور شهرها، امیدوار بود.
