امروزه به دلیل عوامل مختلف از جمله تغییر امید به زندگی و توزیع جمعیت، تعداد سالمندان در حال افزایش است. از طرفی این دوره زندگی نیازمندیهای خاصی از جمله مراقبت و بهداشت تا سایر عوامل بیرونی و محیطی را میطلبد. پدیده اجتماعی شهر از این گروه جمعیتی یعنی سالمندان جدا نیست و برنامهریزان شهری با استفاده از نظریات محیطی میتوانند در راستای بهبود میزان استفاده سالمندان از شهر و فضاهای عمومی آن گام بردارند. در همین راستا هدف پژوهش حاضر تبیین مؤلفههای شهر دوستدار سالمند با رویکرد روانشناسی محیطی در منطقه هشت شهر شیراز میباشد. بعد از شناسایی شاخصهها به دریافت اطلاعات موردنیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه که از روش کوکران برای تعیین نمونه آن استفاده شد و دادههای GIS با بکارگیری تحلیل موران لایههای موردنظر تولید شد و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل لکههای داغ همپوشانی معیارها با استفاده از توابع فازی انجام شد و فضاهای شهری موردنیاز سالمندان شناسایی شد. سپس با تأیید فرضیات مطرح شده در این زمینه که توجه به مؤلفههای اجتماعی در کنار مؤلفههای ساختار فضایی میتواند برای بهبود محیط شهری مناسب باشد پیشنهاداتی در این زمینه از توجه به دسترسیها و حملونقل عمومی تا ایجاد محیطهای تفریحی سالمندان ارائه شد.