امروزه به دلیل  عوامل مختلف از جمله تغییر امید به زندگی و توزیع جمعیت، تعداد سالمندان در حال افزایش است.  از طرفی این دوره زندگی نیازمندی­های خاصی از جمله مراقبت و بهداشت تا سایر عوامل  بیرونی و محیطی را می­طلبد. پدیده اجتماعی شهر از این گروه جمعیتی یعنی سالمندان جدا نیست و  برنامه­ریزان شهری با استفاده از نظریات محیطی می­توانند در راستای بهبود میزان استفاده سالمندان از شهر و فضاهای عمومی آن گام بردارند. در همین راستا هدف پژوهش حاضر تبیین مؤلفه­های شهر دوستدار سالمند با رویکرد روانشناسی محیطی در منطقه هشت شهر شیراز می­باشد. بعد از شناسایی شاخصه­ها به دریافت اطلاعات موردنیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه که از روش کوکران برای تعیین نمونه آن استفاده شد و داده­های GIS با بکارگیری تحلیل موران لایه­های موردنظر تولید شد و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل لکه­های داغ همپوشانی معیارها با استفاده از توابع فازی انجام شد و فضاهای شهری موردنیاز سالمندان شناسایی شد. سپس با تأیید فرضیات مطرح شده در این زمینه که توجه به مؤلفه­های اجتماعی در کنار مؤلفه­های ساختار فضایی  می­تواند برای بهبود محیط شهری مناسب باشد پیشنهاداتی در این زمینه از توجه به دسترسی­ها و حمل­ونقل عمومی تا ایجاد محیط­های تفریحی سالمندان ارائه شد.