امروزه در راستای ساخت و ساز شهرکها نکتهی قابل توجه، عدم وجود تعلقخاطر میباشد که با معیارهایی از جمله عدم جذابیتهای محیطی و کیفیات بصری، عدم خوانایی، امنیت و غیره خود را نشان میدهد. این عوامل بر ارتباط افراد با محیط پیرامونشان و به طبع رضایتمندی آنها تأثیرگذار خواهند بود. شهرک گلها، با مشکلات متعددی از جمله عدم وجود فضایی برای تجمع، نبود نگهبانی و سردرگمی فضایی، نامتناسب بودن ساختار ظاهری بناهای جدید احداث شده نسبت به بناهای قبلی و مهمتر از همه وجود زمینهای خالی و بلااستفاده روبهرو است. روش تحقیق بهکارگرفته شده در این پژوهش، ترکیبی شامل مجموعهای از روشهای توصیفی- تحلیلی میباشد. گردآوری اطلاعات به شیوهی میدانی و اسنادی صورت گرفته است. نمونهی آماری تحقیق، بر اساس جمعیت شهر رشت، 384 نفر محاسبه گردید. با توزیع420 پرسشنامه به دلیل عدم بازگشت، در نهایت 386 پرسشنامه صحیح پاسخ داده شد. تحلیل پرسشنامهها توسط نرمافزار SPSS انجام گرفت. سنجش میزان انتخاب، نفوذپذیری و خوانایی نیز با روش space syntax و تحلیل همپیوندی و اتصالات، در مسیر مجاور شهرک گلها صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تأثیرگذاری معیارهایی چون خوانایی، امنیت و نفوذپذیری در حد متوسط است. تناسبات بصری، عملکرد عناصر و دسترسی، تأثیر زیادی بر افزایش رضایتمندی ساکنین دارند. در نتیجه بهکارگیری الگوهای معمارانه، در نظرگرفتن فضاهای مکث و حرکت، ایجاد کاربریهای مدیریتی، جلوگیری از انبوهسازی و احداث پارک درون محوطه از جمله راهکارهایی به منظور ایجاد تعلقخاطر در راستای افزایش رضایتمندی میباشند.