آقای مسعود صفری علی اکبری،
دوره 0، شماره 0 - ( 1-1300 )
چکیده
در شرایط کنونی هوش مصنوعی می‌تواند عملکرد مدیریت روستایی را از طریق بهینه‌سازی استفاده از منابع، پیش‌بینی تحولات محیطی، و تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه بهبود بخشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر عملکرد مدیریت روستایی با نقش واسطه پویایی محیطی در مناطق روستایی شهرستان کرمانشاه می‌باشد. این تحقیق از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی، از نظر هدف، کاربردی-عملی و از نظر ماهیت، همبستگی است. جامعه آماری شامل دهیاران و اعضای شوراها در سطح روستاهای شهرستان کرمانشاه به تعداد 1300 نفر می‌باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 297 نفر بوده و روش نمونه‌گیری به شیوه تصادفی ساده می‌باشد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های استاندارد هوش مصنوعی از کارل آلبرخت(2003) با 21 گویه، برای سنجش پویایی محیطی از پرسش نامه ورا و کروسان(2009) با 5 گویه و برای سنجش عملکرد از پرسش نامه پاترسون(1970) با 15سوال بوده است. روایی به شیوه صوری، محتوایی و سازه‌ای و پایایی بر اساس آلفای کرونباخ به میزان 861/0 مورد تایید واقع شد. داده‌های گردآوری شده بر اساس تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که هوش مصنوعی بر عملکرد مدیریت روستایی با ضریب تاثیر 889/0 ، هوش مصنوعی بر پویایی محیطی با ضریب تاثیر 876/0 و پویایی محیطی بر عملکرد مدیریت روستایی با ضریب تاثیر 273/0 تاثیر مثبت و معناداری داشته است. همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد که هوش مصنوعی بر عملکرد مدیریت روستایی با نقش واسطه پویایی محیطی با مقدار T 361/9 تاثیر داشته است. بنابراین هوش مصنوعی توانسته نقش بسیار مهمی در عملکرد مدیریت روستایی داشته باشد، به‌ویژه در بهینه‌سازی منابع، بهبود خدمات عمومی، مدیریت محیط‌زیست و افزایش بهره‌وری کشاورزی دارد.
