Volume 7, Issue 18 (Accepted articles (In Press) 2015)                   2015, 7(18): 99-119 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaei M, Zarei Fard R. Consolidating Literature and Linguistics Terminology. Journal title 2015; 7 (18) :99-119
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-1836-en.html
1- Salman Farsi University of Kazerun , rezaei@kazerunsfu.ac.ir
2- Jahrom University
Abstract:   (14788 Views)

The study of language has been put into focus of attention by many researchers in literature and philosophy and several outstanding works have been composed in Persian and Arabic languages. The previous studies in this area helped to establish the science of language among Persian speakers and consequently necessary terms for most branches of this science, such as syntax, stylistics, semantic, rhetoric and phonology, were coined. On the other hand, Language in the recent century welcomed the modern way of language studies and many books and articles were translated from western languages, and new words and terms were devised irrespective of local studies. The present study is an attempt to investigate the terms devised in modern branches of linguistics and common terms of local studies and in this way makes a comparison and a link between the old and new achievements.

Full-Text [PDF 7177 kb]   (3320 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: General

References
1. البرزی، پرویز (1386) مبانی زبان‌شناسی متن. تهران: امیرکبیر.
2. انوری، حسن و همکاران (1374) دستور زبان فارسی 2. تهران: فاطمی.
3. بدری‌زاده، فضل‌الـله و منیژه یوحنایی (1381) «اصطلاحات زبان‌شناسی و مشکل تعدد معادل‌ها در زبان فارسی». پژوهش زبان‌های خارجی. شماره 13: 3ـ17.
4. تفتازانی، سعدالدین (1411ه‍. ق) مختصرالمعانی. قم: دارالفکر.
5. خطیب‌رهبر، خلیل (1381) دستور زبان فارسی. تهران: مهتاب.
6. خیام‌پور، عبدالرسول (1384) دستور زبان فارسی. تبریز: دانشگاه تبریز.
7. رحیمیان، جلال (1381) دستور زبان فارسی: صورت، نقش و معنا. شیراز: دانشگاه شیراز.
8. سجودی، فرزان (1382) «شرح و بازبینی چند اصطلاح علم بیان از دیدگاه زبان‌شناسی». فصلنامه فرهنگستان هنر: 54ـ77.
9. شقاقی، ویدا (1389) مبانی صرف. تهران: سمت.
10. شمیسا، سیروس (1374) نگاهی تازه به بدیع. تهران: فردوسی.
11. شمیسا، سیروس (1379) بیان. تهران: فردوسی.
12. شمیسا، سیروس (1375) معانی. تهران: میترا.
13. صفوی، کورش (1384) فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی. تهران: فرهنگ معاصر.
14. فرشیدورد، خسرو (1382) دستور مفصل امروز. تهران: سخن.
15. فرشیدورد، خسرو (1388) دستور مختصر امروز. تهران: سخن.
16. فرشیدورد، خسرو (1383) فعل و گروه فعلی. تهران: سروش.
17. قریب، عبدالعظیم و دیگران (1371) دستور زبان فارسی پنج استاد. تهران: نگاه.
18. مشکوه‌الدینی، مهدی (1388) دستورزبان فارسی، واژگان و پیوندهای ساختی. تهران: سمت.
19. مشکوه‌الدینی، مهدی (1374) دستورزبان فارسی، برپایه نظریه گشتاری. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
20. معین، محمد (1377) فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
21. میرعمادی، سیدعلی (1376) نحو زبان فارسی. تهران: سمت.
22. وحیدیان‌کامیار، تقی (1386) دستور زبان فارسی 1. تهران: سمت.
23. هاشمی، احمدبن ابراهیم‌بن مصطفی (1379) جواهرالبلاغه فی‌المعانی و البیان و البدیع. قم: بخشایش.
24. همایی، جلال‌الدین (1375) فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: هما.
25. یول، جرج (1389) کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده مهدیرجی و همکاران. تهران: سمت.
26. Aryadoust, Seyed VAhid (2007) A Dictionary of Sociolinguistics. Shiraz: Faramatn.
27. Hafman, Th.r (1993) Realms of Meaning. New York: Longman Group limited.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Literary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb