Volume 7, Issue 18 (Accepted articles (In Press) 2015)                   2015, 7(18): 133-141 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fallah Q A. The Pioneers of Persian Rhetoric in the Indian Subcontinent. Journal title 2015; 7 (18) :133-141
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-1838-en.html
Kharazmi University , fallah@khu.ac.ir
Abstract:   (16784 Views)

Undoubtedly, the Indian subcontinent has had an undeniable role in the enrichment and spread of Persian language and literature. It has led to the creation of some lasting works in various areas of literature, especially in Persian rhetoric, works that have been written with a unique creativity and innovation. In this study an attempt has been made to investigate three top rhetoric works in the Indian subcontinent: Jame al Sanay’ wal Awazan by Seif Jam Heravi, Sobhat al-Marjan wa Ghazlan al-Hind by Azad Belgerami and Hadaegh al-Balaghe by Faghir Dehlavi. It has been revealed that these three works in contrast with other Islamic rhetoric works, which have been in part influenced by Greek thoughts, are mainly written based on Sanskrit rhetoric. It has also been found that these three works not only include aesthetic criteria and literary figures, but also contain a kind of pragmatic criticism. Finally, the most significant commonalities of these works have been pointed out.

Full-Text [PDF 3125 kb]   (3365 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: General

References
1. آذر بیگدلی، لطف‌علی بیگ (1378) آتشکده. بخش سوم. به‌کوشش میرهاشم محدّث. تهران: امیرکبیر.
2. آرزو، سراج‌الدین علی‌خان (1385) مجمع‌النّفائس. با تصحیح مهرنور محمدخان و دکتر سرافراز ظفر. اسلام آباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
3. آزاد بلگرامی، میر غلامعلی (1900) خزانه عامره. کانپور: نول کشور.
4. آزاد بلگرامی، میر غلامعلی (1382) غزلان‌الهند. مطالعه تطبیقی بلاغت هنری و فارسی به انضمام فصلی در زن‌شناسی. تصحیح سیروس شمیسا. تهران: صدای معاصر.
5. آزاد بلگرامی، میر غلامعلی (1917) مآثرالکرام (تاریخ بلگرام)، لاهور: مکتبه احیاءالعلوم الشرقیه.
6. اته، هرمان (1356) تاریخ ادبیات فارسی. ترجمه رضازاده شفق. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
7. رضایی اردانی، فضل‌اله (1386) «فقیر دهلوی، شخصیت برجسته علوم بلاغی فارسی در هند». پژوهشنامه ادب غنایی دانشگاه سیستان و بلوچستان. دوره 5. شماره 8: 27-50.
8. عاشقی عظیم‌آبادی، حسینقلی‌خان (1983) تذکره نشتر عشق. با تصحیح و مقدمه اصغر جانفدا. زیرنظر اعلاخان افصح زاد و جابلقا داد علیشایف. دوشنبه: نشریات دانش.
9. فتوحی، محمود (1379) نقد خیال (نقد ادبی در سبک هندی). تهران: روزگار.
10. فقیر دهلوی (1887) حدائق‌البلاغه. لکهنو: چاپ سنگی.
11. گوپاموی، محمد قدرت‌اله (1316) نتایج‌الافکار. به‌کوشش اردشیر خاضع. بمبئی: چاپخانه سلطنتی.
12. محمود، سیدفیاض و سید وزیر الحسن عابدی (1380) تاریخ ادبیات فارسی در شبه‌قاره هند. ترجمه مریم ناطق شریف. تهران: رهنمون.
13. نقوی، علیرضا (1343) تذکره‌نویسی در هند و پاکستان. تهران: مؤسسه مطبوعاتی علمی.
14. نوشاهی، عارف (1381) «جامع الصنایع و الاوزان»، از مأخذ کهن فارسی در علوم بلاغی و سبک‌شناسی شعر. مجله معارف. سال 19. شماره یک (پیاپی 55): 36-49.
15. واله داغستانی، علی قلی‌خان (1384) ریاض الشعرا. تصحیح محسن ناجی نصرآبادی. تهران: اساطیر.
16. هاشمی سندیلوی، شیخ احمد علی‌خان (1371) تذکره مخزن‌الغرائب. به‌اهتمام محمدباقر اسلام‌آباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
17. هدایت، رضا قلی‌خان (1344) ریاض‌العارفین. به‌کوشش مهر گرکانی. تهران: کتابفروشی محمودی.
18. هندی، بهگوان داس (1958) سفینه هندی. به تصحیح سید شاه‌محمد عطا الرحمن کاکوی. پتنه. اداره تحقیقات عربی و فارسی پتنه.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Literary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb