Volume 8, Issue 20 (8-2021)                   2021, 8(20): 7-29 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadypoor Anari Z, Kharazmi H R. Mir Kermani and His Style of Lyric (Ghazal) Composing. Journal title 2021; 8 (20) :7-29
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-1937-en.html
1- Farhangian University , ahmadypoor@yahoo.com
2- Shahid Bahonar University
Abstract:   (4094 Views)
Mir Kermani was one of the contemporary poets of Khwaju Kermani, whose complete collection of poems were published based on a manuscript copy belonging to Saeed Nafisi. His poems, despite being rich and full of meaning, have remained unknown for some reason. In this library research article, using the descriptive-analytical method, the Kermani poet was introduced, and his lyrics were studied from phonetic, linguistic, intellectual, and literary perspectives. Investigating the different aspects of Mir’s lyrics indicated that his lyrics lacking monorhymes were more compared to his contemporary poets, but the nominal monorhymes were considerable in his lyrics. Various types of literal arrays such as pun and balance were abundant in his poetry. The lyric poems had a fluent language, but occasional over-attention to figures of speech and the aesthetics of the words made his verses artificial. The motif of Mir’s lyrics was romantic, and the poet mostly used lovely descriptions of the beloved. Among the forms of imagery, simile was abundantly used in his poetry, while metaphors could rarely be seen and the share of novel metaphors in his lyrics was very small. Allusion and metaphor, the devices of brevity were rarely seen in Mir’s lyrics. Generally, the poet mostly focused on thematic concepts.   
 
Full-Text [PDF 5471 kb]   (866 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: Special

References
1. آقاحسيني، حسين، و عباس نيکبخت (1390) «جايگاه استعاره در غزل سبک عراقي». ادب و زبان. شمارة 30 (پياپي 27): 1-29.
2. احمدي‌پور اناري، زهره (1393) «بررسي نام¬هاي معشوق در غزل». شعرپژوهي. سال ششم. شمارة 3 (پياپي 21): 1-20.
3. بشري، جواد (1388) «اشعار نويافته از مير کرماني». فهرست گزارش ميراث. شمارة 36 : 30ـ41.
4. توکلي، حميدرضا (1392) «حافظ و آشنايي‌زدايي در قلمرو تلميح». مطالعات بلاغي. سال چهارم. شمارة 7: 7-26.
5. حافظ شيرازي، شمس‌الدين محمد (1362) ديوان حافظ. چاپ سوم. تهران: خوارزمي.
6. خرمشاهي، بهاءالدين (1371) حافظ‌نامه. جلد اول. تهران: علمي-فرهنگي و سروش.
7. خطيب‌رهبر، خليل (1372) «مقدمه». در: ديوان غزليات سعدي. تهران: مهتاب.
8. خواجوي کرماني، محمودبن‌علي (1389) ديوان غزليات خواجوي کرماني. چاپ ششم. به‌کوشش حميد مظهري. کرمان: خدمات فرهنگي کرمان. مرکز کرمان‌شناسي.
9. داد، سيما (1382) فرهنگ اصطلاحات ادبي. تهران: مرواريد.
10. دولتشاه سمرقندي (1338) تذکره‌الشعراء. به‌همت محمد رمضاني. تهران: چاپخانة خاور.
11. دهرامي، مهدي (1394) «نقش¬هاي هنري صفت در ايجاد زبان ادبي، تصويرسازي و کيفيت عاطفه و انديشه در شعر شاملو». زيبايي‌شناسي ادبي. سال دوازدهم. شمارة 23: 19-38.
12. زرين¬کوب، عبدالحسين (1393) سيري در شعر فارسي. چاپ پنجم. تهران: سخن.
13. سعدي شيرازي، مصلح‌الدين (1372) ديوان غزليات. به‌کوشش خليل خطيب‌رهبر. تهران: مهتاب.
14. سعدي شيرازي، مصلح‌الدين (1385) غزل‌هاي سعدي. به‌تصحيح غلامحسين يوسفي. تهران: سخن.
15. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (1370) موسيقي شعر. چاپ سوم. تهران: آگاه.
16. شميسا، سيروس (1370) سير غزل در شعر فارسي. چاپ سوم. تهران: فردوس.
17. شميسا، سيروس (1381) نگاهي تازه به بديع. چاپ چهاردهم. تهران: فردوس.
18. شميسا، سيروس (1383) انواع ادبي. چاپ دهم. تهران: فردوس.
19. شميسا، سيروس (1385) سبک¬شناسي شعر. ويراست دوم. تهران: ميترا.
20. صبور، داريوش (1384) آفاق غزل فارسي: سير انتقادي در تحول غزل و تغزل از آغاز تا امروز. تهران: زوار.
21. صفا، ذبيح‌اللـه (1368) تاريخ ادبيات در ايران (جلد سوم، بخش دوم). تهران: فردوس.
22. صفا، ذبيح‌اللـه (1371) تاريخ ادبيات در ايران (جلد سوم، بخش اول). تهران: فردوس.
23. عدالت‌پور، هادي (1393) «جلوه‌هاي ناز معشوق در شعر حافظ». شعرپژوهي. سال ششم. شمارة 4 (پياپي 22): 153-170.
24. فتوحي رودمعجني، محمود (1395) سبک‌شناسي نظريه‌ها، رويکردها و روش‌ها. چاپ سوم. تهران: سخن.
25. فرزاد، مسعود (1350) «عروض حافظ». مجلة دانشکدة ادبيات تهران. سال هجدهم. شمارة 1: 201- 217.
26. فرشيدورد، خسرو (1363) دربارة ادبيات و نقد ادبي. جلد دوم. تهران: اميرکبير.
27. قنبري ننيز، وحيد (1397) «مقدمه». در: کليات مير کرماني. تهران: سخن.
28. عراقي، فخرالدين ابراهيم (1368) ديوان عراقي. تهران: جاويدان.
29. عماد کرماني (1348) ديوان قصايد و غزليات. به‌تصحيح رکن‌الدين همايون¬فرخ. تهران: ابن‌سينا.
30. مؤتمن، زين‌العابدين (1355) تحول شعر فارسي. تهران: کتابخانة طهوري.
31. ميرافضلي، علي (1386) شاعران قديم کرمان. تهران: کازرونيه.
32. مير کرماني (1397) کليات مير کرماني. به‌کوشش وحيد قنبري ننيز. تهران: سخن.
33. ناتل خانلري، پرويز (1337) تحقيق انتقادي در عروض فارسي و چگونگي تحول اوزان غزل. تهران: دانشگاه تهران.
34. نفيسي، سعيد (1363) تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسي. چاپ دوم. تهران: فروغي.
35. وحيديان کاميار، تقي (1397) وزن و قافية شعر فارسي. تهران: مرکز نشر دانشگاهي.
36. همايي، جلال‌الدين (1388) فنون بلاغت و صناعات ادبي. تهران: هما.
37. يزدان‌پناه، مهرعلي و روجا عدناني (1391) «بررسي تطبيقي جلوة معشوق در غزليات خاقاني و سعدي». درّ دري. سال دوم. شمارة 2: 95-106.
38. يعقوبي جنبه‌سرايي، پارسا و زهرا ابطحي (1392) «سطوح تعليق و تثبيت معناي نظربازي در نگاه عارفانة غزل سعدي». ادب‌پژوهي. شمارة 26: 9-24.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Literary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb