Volume 5, Issue 14 (spring & summer- 2010)                   2010, 5(14): 155-182 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi Badr N, Sarmadi M R, Ahmadian S. A Contrastive Study of Superficial Education and Spiritual Education in the Words of Saadi and Molana. Journal title 2010; 5 (14) :155-182
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-829-en.html
1- Payam-e-Noor University , badr@pnu.ac.ir
2- Payam-e-Noor University
Abstract:   (13681 Views)
Mowlavi's  Mathnavi and Saadi's  Bustan and  Golestan are among the instructional works of the Persian Language and  Mystic Instruction is one of the common aspect  of Mowlana's and Saadi's teachings. The principal objective of religious and mystic instructional schools is paving the way  for the spiritual transformation of human beings, getting to know the pollutions and sensual maladies, and eradicating them. Such pollutions having been eradicated, the repercussion of their teachings which is the reflection of the divine light and enlightenment of very human being in the light of the truth sun shall be materialized. However, such instruction are not only simple and superficial; they embody all aspects of human being and require an all embracing movement and transformation. Consequently, in mystic instruction, in addition to the surface and superficial behavior, the interior and its hidden angles are brought under consideration. For this reason, acting like an  experienced educator and skillful  psychologist, mystics ,such as Mowlana attempts to heal the maladies affecting  the lower strata of human interior through  their instructions, and a Muslim such as Saadi, with mystic tendencies, depicts the hidden influence of such teachings in the human ethics and conduct.                                                                                                                  

 
Full-Text [PDF 252 kb]   (1241 Downloads)    
Type of Study: Research |

References
1. باقری، خسرو (1368) نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان.
2. بهاءولد، بهاءالدین محمد بن حسین (1336) معارف (مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلماء بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی بلخی مشهور به بهاء ولد). به اهتمام بدیع الزمان فروزانفر. چاپ سوم. تهران: طهوری.
3. سروش، عبدالکریم (1372) فربه‌تر از ایدئولوژی. تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
4. سعدی، مصلح‌الدین (1338) کلیات. تصحیح محمدعلی فروغی. تهران: علمی.
5. شیروانی، علی (1377) آموزه‌های اخلاقی در مثنوی. قم: دارالعلم.
6. فروزانفر، بدیع‌الزمان (1375) شرح مثنوی شریف. چاپ هفتم. تهران: زوار.
7. کاشفی، ملاحسین واعظ (1362) لب لباب مثنوی. با مقدمه سعید نفیسی. چاپ دوم. تهران: بنگاه مطبوعاتی افشاری.
8. مارشال، کاترین و راس‌من،گرچن (1377) روش تحقیق کیفی. ترجمه علی پارساییان و سیدمحمد اعرابی. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
9. ماسه، هانری (1369) تحقیق درباره سعدی. ترجمه غلامحسین یوسفی و محمد حسن مهدوی اردبیلی. تهران: توس.
10. مولوی، جلال‌الدین (1348) فیه‌مافیه. با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
11. مولوی، جلال‌الدین (1375) مثنوی معنوی. بر اساس نسخه قونیه. به تصحیح و پیش‌گفتار عبدالکریم سروش. تهران: علمی و فرهنگی.
12. نادری، عزت‌الله و مریم سیف نراقی (1373) روش‌های تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن در علوم انسانی با تأکید بر علوم تربیتی. [بی‌جا]: دفتر تحقیقات و انتشارات بدر.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Fiction and Interdisciplinary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb