1. باقری، خسرو (1368) نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان.
2. بهاءولد، بهاءالدین محمد بن حسین (1336) معارف (مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلماء بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی بلخی مشهور به بهاء ولد). به اهتمام بدیع الزمان فروزانفر. چاپ سوم. تهران: طهوری.
3. سروش، عبدالکریم (1372) فربهتر از ایدئولوژی. تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
4. سعدی، مصلحالدین (1338) کلیات. تصحیح محمدعلی فروغی. تهران: علمی.
5. شیروانی، علی (1377) آموزههای اخلاقی در مثنوی. قم: دارالعلم.
6. فروزانفر، بدیعالزمان (1375) شرح مثنوی شریف. چاپ هفتم. تهران: زوار.
7. کاشفی، ملاحسین واعظ (1362) لب لباب مثنوی. با مقدمه سعید نفیسی. چاپ دوم. تهران: بنگاه مطبوعاتی افشاری.
8. مارشال، کاترین و راسمن،گرچن (1377) روش تحقیق کیفی. ترجمه علی پارساییان و سیدمحمد اعرابی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
9. ماسه، هانری (1369) تحقیق درباره سعدی. ترجمه غلامحسین یوسفی و محمد حسن مهدوی اردبیلی. تهران: توس.
10. مولوی، جلالالدین (1348) فیهمافیه. با تصحیحات و حواشی بدیعالزمان فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
11. مولوی، جلالالدین (1375) مثنوی معنوی. بر اساس نسخه قونیه. به تصحیح و پیشگفتار عبدالکریم سروش. تهران: علمی و فرهنگی.
12. نادری، عزتالله و مریم سیف نراقی (1373) روشهای تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن در علوم انسانی با تأکید بر علوم تربیتی. [بیجا]: دفتر تحقیقات و انتشارات بدر.