کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
3 نتیجه برای موضوع مقاله:
علیمحمد حقشناس،
دوره 1، شماره 1 - ( بهار و تابستان- 1383 )
چکیده
در این نوشتار نویسنده با اشاره به عدم همسویی و همرایی ادیبان و زبانشناسان ایرانی، پیامدهای نامطلوب این وضعیت را برمیشمارد؛ سپس از خدمات زبانشناسی به تحقیقات ادبی یاد میکند و راههایی را نشان میدهد که روشهای زبانشناسی قادر است استنباطهای شمی ادیبان را با روش علمی به اثبات برساند. از دیرباز در مباحث ادبی، سه اصطلاح نظم، نثر و شعر محل اختلاف بوده و تعریف دقیق و حدومرز روشنی برای آنها وجود نداشته است. نویسنده در این نوشتار کوشیده تا از دیدگاه زبانشناسی این سه گونه سخن ادبی را بررسی نماید و تفاوت آنها را نشان دهد و برای تعیین مرز میان زبان و ادبیات ضوابطی عینی و کارآمد بهدست بدهد و زمینهای فراهم کند که از رهگذر آن بتوان وضعیت نظم، نثر و شعر را بهعنوان سه چهره از هنری یگانه با نام هنر کلامی تعیین کرد، و نسبت آن سه را با هم سنجید.
علیمحمد حقشناس،
دوره 1، شماره 3 - ( پاییز و زمستان- 1383 )
چکیده
این مقاله بر آن است تا آزادی و رهایی را در زبان و ادبیات نشان دهد. برای این امر از دو نظریه کمک میگیرد: یکی نظریه «کاربرد زبان» بلومفیلد و دیگری «نظریهپردازی و نظریهپیرایی» کارل پوپر. با استفاده از نظریه بلومفیلد نشان میدهد که زبان میتواند جایگزینی برای انگیزهها و پاسخهای واقعی شود و با این کار آدمی را از چنبره علت و معلولها آزاد سازد. و با بهرهگیری از نظریه پوپر نشان میدهد که چگونه ادبیات با فراتر رفتن از چنبره علت و معلولهای جهان واقعی، پای از قلمرو قواعد زبان فراتر مینهد و امکان نوآوریهای فردی را فراهم میکند. ادبیات در واقع از بند دو عالم میرهد: یکی عالم واقعیت و دیگری نظام زبان، و به رهایی میرسد.
محمدرضا شفیعیکدکنی،
دوره 1، شماره 3 - ( پاییز و زمستان- 1383 )
چکیده
در این مقاله بعد از معرّفی ِفشردهای از زندگی ابوالحسن خرقانی (352-425) عارف بزرگ ایرانی، به جستجوی بازماندههای زبان کهنِ ناحیه قومس (بخشی از استانِ جدیدالاحداث سمنان) پرداخته شده است؛ زبانی که در ضمن گفتارهای خرقانی، بعد از هزارسال باقی مانده است و نشان میدهد که در زبان ناحیه قومس هزار سال پیش، چه نوع واژگانی و چه نوع ساختارهایی در فعلها و پیشاوندهای فعلی وجود داشته است که با زبانِ رسمی متون ادبی زبان فارسی دری متفاوت بوده است. تاکنون درباره زبان کهن ناحیه قومس، مطالعهای انجام نگرفته است، نه بهوسیله ایرانیان و نه بردستِ خاورشناسان و زبانشناسان فرنگی. و این یادداشت میتواند سرآغازی برای این رشته مطالعات باشد. منابعِ نویافته ولی بسیار قدیمی مقامات خرقانی، و مقامات بایزید که اساس این پژوهش است، تاکنون از دسترس ارباب تحقیق به دور بوده است.