در این مقاله نخست به اجمال از تأثیر و تأثّر شاعران از یکدیگر سخن رفته، و به لزوم بررسی شباهتهای صوری و معنوی آثار آنها اشاره شده است. این تأثیر و تأثر را در شیخ فریدالدّین عطّار، عارف قرن 6 و 7 ه .ق صاحب منطقالطّیر و تذکرهالاولیا، و شیخ محمود شبستری، عارف قرن 7 و 8 هجری صاحب منظومه عرفانی گلشنراز میتوان دید. شبستری از سویی به تتبّع از سخنوران گرانقدری چون عطّار میبالد، و از دیگرسو اخذ مضامین دیگران را همچون استراق سمع دیو از فرشته میداند و مشابهت معانی و مفاهیم را از نوع توارد قلمداد میکند و با اظهار ارادت به عطّار، آثار خود را شمّهای از طبله عطّار میخواند. در این تحقیق، تمام مضامین مشابهی که به نظر شارح گلشنراز، شیخ محمّد لاهیجی رسیده گردآوری شده، و علاوه بر آن در باب اصطلاحات عرفانی همچون وحدت وجود، تجلّی، عشق و فقر و فنا توضیحاتی آمده است که برای شناخت و رفع ابهام ابیات دو شاعر مفید است.