1. احمدي، بابک (1380) ساختار و تأويل متن. تهران: مرکز. 2. ايگلتون، تري (1380) پيشدرآمدي بر نظريههاي ادبي. ترجمة عباس مخبر. تهران: مرکز. 3. برتنس، هانس (1391) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمدرضا ابوالقاسمي. چاپ سوم. تهران: ماهي. 4. حسنلي، کاووس و ناهيد دهقاني (1389) «بررسي سرعت روايت در رمان جاي خالي سلوچ». فصلنامة زبان و ادب پارسي. شمارة 45: 37-63. 5. درودگريان، فرهاد، فاطمه کوپا و سهيلا اکبرپور مهرآبادي (1391) «زمان روايي در رمان احتمالاً گم شدهام براساس نظرية ژرار ژنت». مطالعات داستاني. دانشگاه پيامنور. دورة اول. شمارة 2: 5-17. 6. دزفوليان، کاظم و کاظم مولودي (1390) «تحليل منطقالطير برپاية روايتشناسي». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. شمارة 20: 113-135. 7. دزفوليان، کاظم و محمدرضا زماناحمدي و الهام حدادي (1390) «تحليل زمان روايي از ديدگاه روايتشناسي براساس نظرية زمان ژنت در داستان بيوتن اثر رضا اميرخاني». سبکشناسي نظم و نثر فارسي. شمارة 13: 127-138. 8. ريمونکنان، شلوميت (1387) روايت داستاني بوطيقاي معاصر. ترجمة ابوالفضل حري. تهران: نيلوفر. 9. ژنت، ژرار (1392) تخيل و بيان. اللـهشکر اسداللهي تجرق. تهران: سخن. 10. عيوقي (1343) ورقه و گلشاه. بهاهتمام ذبيحالـله صفا. تهران: دانشگاه تهران. 11. غلامحسينزاده، غلامحسين، قدرتالـله طاهري و زهرا رجبي (1386) «بررسي عنصر زمان در روايت با تأکيد بر حکايت اعرابي درويش در مثنوي». فصلنامة پژوهشهاي ادبي. شمارة 1: 199-217. 12. گيلمت، لوسي و محمدعلي مسعودي (1386) «روايتشناسي ژرار ژنت». فصلنامة ادبي خوانش. سال دوم. شمارة 8. 13. لوته، ياکوب (1386) مقدمهاي بر روايت در ادبيات و سينما. ترجمة اميد نيکفرجام. تهران: مينوي خرد.
|