[Home ] [Archive]   [ فارسی ]  
:: Main :: About :: Current Issue :: Archive :: Search :: Submit :: Contact ::
Main Menu
Home::
Journal Information::
Articles archive::
For Authors::
For Reviewers::
Registration::
Contact us::
Site Facilities::
Publication statistics::
::
Search in website

Advanced Search
..
Receive site information
Enter your Email in the following box to receive the site news and information.
..
Publication Information
ju Publisher
Kharazmi University
ju Managing Director 
Nasergholi Sarli
ju Editor-in-Chief
Habib-Allah Abbasi
ju Manager
Zahra Saberi
ju In charge of the Site
Tahereh sadate Mirahmadi

EISSN 24766941
..
Indexing Databases

  AWT IMAGE   AWT IMAGE 
 AWT IMAGE   AWT IMAGE 
  AWT IMAGE 

   

..
Social Networks
   
..
:: year 32, Issue 96 (4-2024) ::
Persian Language and Literature 2024, 32(96): 5-42 Back to browse issues page
Genitive Case (Postmodifiers/Noun Phrases) Construction in Rumi’s Masnavi
Mohammad Pāknahād
Farhangiān University , mpak5152@cfu.ac.ir
Abstract:   (16790 Views)
Knowledge of grammar plays a significant role in understanding and interpreting texts. This article aims to explore the “genitive case” in Masnavi and analyze it from a historical syntax perspective to elucidate Rumi’s style and the distinctive usage of this construction in Masnavi compared to other works. The research method used is descriptive-analytical based on a case study. The corpus of the study comprised the six volumes of Masnavi, and data were collected through library research. In the analysis of the findings, the usage of the genitive case, its marker, and its specific forms in Masnavi sentences were determined. The various relationships between the head and its modifier with specific lexical items and combinations marked and desired by Rumi were clarified. Ultimately, the detachment and attachment of the genitive case and noun phrases were determined. The findings showed that a large part of Masnavi’s appeal and charm is due to the linguistic patterns used by Rumi, which is not the result of the rhythm and tone of Masnavi. Still, it should be searched for in meticulous and “detail-oriented” studies of grammatical construction and its morphological and syntactic patterns.


Keywords: Grammatical construction, genitive case, semantic relationship, detachment and attachment, morphological and syntactic patterns
Full-Text [PDF 981 kb]   (151 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: دستور زبان فارسی
References
1. ابوالقاسمی، محسن (1375). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت.
2. ابوالقاسمی، محسن (1378). دستور تاریخی مختصر زبان فارسی. تهران: سمت.
3. اتحادی، حسین (1401). نقش مؤلفه¬های دستوری در ابهام زبانی غزلیات غالب دهلوی. دوفصلنامة زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ام. شمارة 92: 57-80.
4. باقری، مهری (1385). تاریخ زبان فارسی. تهران: دانشگاه پیام نور.
5. بهار، محمدتقی (1373). سبک¬شناسی. جلد اول. تهران: امیرکبیر.
6. تجلیل، جلیل (1355). فک و فصل اضافه. مجلۀ گوهر. شمارة 37.
7. خوئینی¬قزلجه، عصمت؛ امانی، زهره (1401). کارکرد جمله¬های ساده و مرکب در مثنوی. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ام. شمارة 93: 29-57.
8. رضویان، حسین؛ کاوسی¬تاجکوه، صدیقه؛ بهرامی¬خورشید، سحر (1395). ساخت اضافه در زبان فارسی از منظر دستور ساخت گلدبرگ. پژوهش¬های زبانی. دورة هفتم. شمارة 2: 37-59.
9. زمانی، کریم (1378-1381). شرح جامع مثنوی. تهران: آگاه.
10. شریعت، محمدجواد (1384). دستور زبان فارسی. تهران: اساطیر.
11. شفائی، احمد (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: نوین.
12. شفیعی، محمود (1343). شاهنامه و دستور یا دستور زبان فارسی برپایة شاهنامة فردوسی. تهران: نیل.
13. شمیسا، سیروس (1384). کلیات سبک‌شناسی. تهران: میترا.
14. شهیدی، سیدجعفر (1386). شرح مثنوی. جلد نهم. تهران: علمی فرهنگی.
15. صادقی، علی¬اشرف؛ ارژنگ، غلامرضا (1361). دستور (کتاب درسی) سال چهارم آموزش متوسطه رشتة فرهنگ و ادب. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
16. طباطبایی، علاءالدین (1395). فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
17. طبیب‌زاده، امید (1391). دستور زبان فارسی براساس نظریۀ گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی. تهران: مرکز.
18. طبیب¬زاده، امید؛ برادران همتی، نوید (1393). دو نوع وابستۀ اضافه¬ای: مضاف‌الیه اسمی و مضاف¬الیه وصفی. ادب¬پژوهی. شمارة 32: 155-176.
19. فرشیدورد، خسرو (1388). دستور مفصل امروز. تهران: سخن.
20. لازار، ژیلبر (1389). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمة مهستی بحرینی. توضیحات و حواشی از هرمز میلانیان. تهران: هرمس.
21. ماهوتیان، شهرزاد (1378). دستورزبان از دیدگاه رده¬شناسی. ترجمة مهدی سمایی. تهران: مرکز.
22. معین، محمد (1341). اضافه. تهران: کتابخانة ابن‌سینا.
23. معین، محمد (1363). اضافه. بخش اول و دوم. تهران: امیرکبیر.
24. مولانا جلال‌الدین بلخی (1374) کلیات دیوان شمس. به‌تصحيح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: ربیع.
25. مولانا جلال‌الدین بلخی (1375) گزیدة مثنوی. بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: جامی.
26. مولانا (بی‌تا) مثنوی معنوی. لوح فشرده. قم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. مؤسسة خدمات کامپیوتری نور. ص. پ. 3857-37185.
27. ناتل‌خانلری، پرویز (1374). تاریخ زبان فارسی. جلد سوم. تهران: سیمرغ.
28. نجم‌الغنی رامپوری، محمد (1329). نهج‌الادب. هند: چاپ لکنهو.
29. نساجیان، مینو؛ شجاعی، راضیه؛ بحرانی، محمد (1398). ساخت اضافه در زبان فارسی: بررسی پیکره‌بنیاد. پژوهش¬های زبانی. سال دهم. شمارة 1: 161-182.
30. وحیدیان کامیار، تقی؛ عمرانی، غلامرضا (1398). دستور زبان فارسی(1). تهران: سمت.
31. وزیری‌زاده، محمدباقر؛ خوئینی، عصمت (1391). تحلیل گروه‌های اسمی وابستگی از منظر دستور تاریخی در تاریخ بلعمی. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بيستم. شمارة 72: 121-140.
32. Abolghāsemī, Mohsen (1996). Historical Grammar of the Persian Language. Tehrān: SAMT. [In Persian]
33. Abolghāsemī, Mohsen (1999). A Brief Historical Grammar of the Persian Language. Tehrān: SAMT. [In Persian]
34. Bāgheri, Mehrī (2006). Persian Language History. Tehrān: Payām-e Noor University. [In Persian]
35. Bahār, Mohammad Taqi (1994). Stylistics. vol.1. Tehrān: Amir Kabīr. [In Persian]
36. Ettehādi, Hossein (2022). The role of grammatical components in the linguistic ambiguity of Ghalib Dehlavi's sonnets. Half-Yearly Persian Language and Literature of Kharazmi University, year 30, Number 92: 57-80. [DOI:10.52547/jpll.30.92.57]
37. Farshidvard, Khosrow (2009). Compelet Grammar. Tehrān: Sokhan. [In Persian]
38. Khoeini-Qezeljeh, Esmet; Amāni, Zohreh (2022). Functions of simple and compound sentences in Masnavi. Persian Language and Literature of Kharazmi University. No 1. 93: 29-57. [In Persian]
39. Lāzar, Gilbert (2010). Modern Persian Grammar. Translated by Mahasti Bahreini. Tehrān: Hermes. [In Persian]
40. Māhoutian, Shahrzād (1999). Grammar from typology perspective. Translated by Mehdi Samāyi. Tehrān: Markaz. [In Persian]
41. Moeen, Mohammad (1962). Ezāfe. Tehrān: Ibn Sinā Library. [In Persian]
42. Moeen, Mohammad (1984). Ezāfe. First and second part. Tehrān: Amir Kabīr. [In Persian]
43. Moulana's masnavi (compact tablet). Qom: Computer Research Center for Islamic Sciences, Noor Computer Services Institute. p. P. 3857-37185. [In Persian]
44. Nātel Khānlari, Parviz (1995). Persian Language History. vol.3. Tehrān: Sīmorgh. [In Persian]
45. Najm al-Ghani Rampūrī, Mohammad (1950). Nahj al-Adab. India: Lākenhow. [In Persian]
46. Nasājīān, Minū; Shujāei, Rāzieh; Bahrāni, Mohammad (2018). The Corpus-Based Study of Ezafe Construction in Persian. Language Research. Number 1: 161-182. [In Persian]
47. Razaviān, Hossein; Kāwūsī-Tājkūh, Seddiqeh; Bahrāmi-Khorshid, Sahar (2015). Ezafe Constructions in Persian Language from Goldberg's Construction Grammar Perspective. Language Research, Volume 7. Number 2: 37-59. [In Persian]
48. Sādeghi, Ali Ashraf; Arjang, Gholām Rezā (1998). Grammer (textbook). Tehran: Ministry of Education. [In Persian]
49. Shafāyī, Ahmad (1984). Scientific basis of Persian Grammar. Tehran: Novin. [In Persian]
50. Shafi'i, Mahmoud (1964). Shāhnāmeh and Persian Grammar based on Ferdowsi's Shāhnāmeh. Tehrān: Nil. [In Persian]
51. Shamisā, Sirūs (2004). Stylistics.Tehrān: Mitra. [In Persian]
52. Shariat, Mohammad Javād (2005). Persian Grammer. Tehran: Asātīr. [In Persian]
53. Tabātabāī, Alāeddin (2015). Descriptive Dictionary of Persian Grammar. Tehrān: Frahang-e Moāser. [In Persian]
54. Tabibzādeh, Omid; Barādarān Hemmati, Navid (2013). Two kinds of Genitive Dependents in Persian: Nominal Genitives and Attributive Genitives. Adab Pazhuhi. No. 32: 155-176. [In Persian]
55. Tabibzādeh, Omid (2011). Persian Grammar. Tehrān: Markaz. [In Persian]
56. Tajleel, Jalil (1976). Additional Jaw and Chapter, Gowhar, No. 37. [In Persian]
57. Vahidiān Kāmyār, Taghi; Omrāni, Gholām Rezā (2018). Persian Grammar (1). Tehrān: SAMT. [In Persian]
58. Vazirizādeh, Mohammad Bāgher; Khoeni, Esmat (2012). Historical Issues of Dependency Nominal Phrases in Tarikh-e-Balámi, Persian Language and Literature of Kharazmi University, Vol 20 (72), PP: 121-140.
59. Zamāni, Karim (1999-2002). A comprehensive commentary on the Masnavi. Tehrān: Āgāh. [In Persian]
Send email to the article author

Add your comments about this article
Your username or Email:

CAPTCHA


XML   Persian Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pāknahād M. Genitive Case (Postmodifiers/Noun Phrases) Construction in Rumi’s Masnavi. Persian Language and Literature 2024; 32 (96) :5-42
URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-4318-en.html


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
year 32, Issue 96 (4-2024) Back to browse issues page
دوفصلنامه  زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی Half-Yearly Persian Language and Literature
Persian site map - English site map - Created in 0.1 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4666