1- دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران 2- دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذربایجان، ایران ، atemehmanavi68@gmail.com
چکیده: (1084 مشاهده)
جغرافیای فرهنگی (ژئوکالچر) از برجسته‌ترین مفاهیمی است که پس از جنگ سرد در عرصه سیاست بین‌الملل و ژئوپلیتیک مطرح بوده است و اهمیت موضوع فرهنگ را برای پیشبرد اهداف سیاسی و اقتصادی در روابط میان جوامع و ملل مختلف پررنگ کرده است. دولتمردان ایرانی نیز به‌منظور همگرایی و تعامل فرهنگی با کشورهای همسایه، توجه به حوزه ایران فرهنگی را در رأس برنامه‌های فرهنگی‌ـ‌سیاسی خود قرار داده‌اند. حوزه جغرافیایی ایران فرهنگی، با وجود تفاوت‌های قومیتی، به‌سبب دارابودن مؤلفه‌هایی چون آداب‌ورسوم، دین، و هنر و ادبیات مشترک، بستر مناسبی برای توسعه هویت مشترک دارد. در میان مؤلفه‌های ذکرشده، عنصر زبان و ادبیات ازحیث جذابیت و قدرت اقناعی جایگاه ویژهای دارد. دراین‌مجال، بهبررسی توصیفی‌ـ‌تحلیلی ادبیات منظوم ترکی آذربایجانی در بخش ادبیات شفاهی به‌ویژه با محوریت بایاتی‌های ترکیِ رایج در بین مردم ایران و آذربایجان با مضامین مشترک در حوزۀ وطن‌دوستی پرداخته‌ایم تا نشان دهیم که با نگاه واقع‌بینانه و برنامهریزی صحیح در حوزه شعر و ادبیات، به‌ویژه ادبیات اقوام ایرانی، به‌سبب اشتراکات قومیتی با همسایگانی چون آذربایجان می‌توان گام‌های استواری درجهت همگرایی با کشورهای همجوار برداشت و جایگاه فرهنگی و به تبع آن جایگاه سیاسی و اقتصادی کشور را در منطقه بهبود بخشید.
Dânâ H, Ma’navi F, Mottaqi Dastnaei A. The Impact of the Geoculture of Iranian Poetry and Literature on Ethnic Convergence Based on Poetic and Oral Literature in Azerbaijani Turkish. Persian Language and Literature 2025; 33 (98) :191-214 URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-4438-fa.html
دانا حسین، معنوی فاطمه، متقی افشین. تأثیر جغرافیای فرهنگی شعر و ادب فارسی در همگرایی قومی
(با تکیه بر ادبیات منظوم و شفاهی در ترکی آذربایجانی). زبان و ادبيات فارسی. 1404; 33 (98) :191-214
صاحب امتیاز و ناشر
