|
پژوهشی در مکتوبات شرف‌الدّین مَنْیَری
|
| حکیمه دبیران* |
| تهران، دانشگاه تربیت معلم تهران |
|
|
چکیده: (6440 مشاهده) |
| وجود عرفای بزرگوار پارسی‌‌گویی چون شیخ شرف‌الدّین احمد بن یحیی منیری در شبه قارّه به مرور ایّام موجب آگاهی عموم مردم هند و گرایش آنان به دین مبین اسـلام شده است. تلفیق عرفان اسـلامی و زبان فارسـی در هند، ضرورت پژوهش و بحث درباره ارزش و اهمیّت آثار فارسی باقی‌مانده در آن خطّه و اهتمام در احیای آن‌ها را ایجاب می‌کند. یکی از این آثار گرانقدر عرفانی «مکاتیب صدی» یا صد مکتوب شرف‌الدّین است که آن را با نثر فصیح و عالمانه فارسی خطاب به مریدان خویش نگاشته است. این امر علاوه بر این‌که گویای بسط و گسترش عرفان اسلامی در آن خطّه است، نشان می‌دهد که به شهادت آثار موجود، زبان فارسی نه تنها در شهرهای بزرگ، بلکه در اقطار و اکناف شبه قارّه هند رواج داشته و زبان مجالس وعظ و محافل ادبی و عرفانی و نامه‌‌نگاری‌‌های دوستانه و رسمی آن دیار، زبان شیوای فارسی بوده است. بررسی و تحلیل «مکتوبات» هم از جنبه ادبی و هم از لحاظ محتوا اهمیت دارد، لذا در این مقاله پس از شرح مختصری درباره احوال و آثار شرف‌الدّین، به تحلیل محتوای «مکتوبات» و ارائه نمونه‌‌هایی از چند مکتوب پرداخته شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: عرفان اسلامی هند، مکاتیب فارسی، شرف‌الدّین منیری |
|
|
متن کامل [PDF 244 kb]
(1079 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
صاحب امتیاز و ناشر
