1- دانشیار دانشگاه اصفهان ، etoghiani@yahoo.com 2- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
چکیده: (6814 مشاهده)
توصیف مختصات ظاهری شخصیت داستانی یکی از عناصر اصلی شخصیتپردازی است که شامل وصف چهره، اندام، پوشش و حرکت میشود. از این بین عنصر پوشش در داستانهای نظامی گنجوی، از عناصر برجستهای است که علاوه بر پرداخت زیبایی شخصیت، از لحاظ جمالشناسی نیز قابل بررسی و تأمل است. اصل پوشیدگی در زمان تاریخی وقوع داستان (دوران ساسانی) معادل پرهیزکاری است و در زمان بازآفرینی داستان نیز به دلایل مذهبی و فرهنگی، پوشیدگی نشانه فضیلت اخلاقی است. از سوی دیگر در سنت ادبی فارسی به ندرت با توصیف برهنگی مواجهیم. حکیم گنجه با توجه به فرهنگ، تاریخ داستان و سنت ادبی به ترسیم شکل ظاهری شخصیتها و طبعاً پوشش آنها میپردازد. در این مقاله برآنیم با بررسی انواع پوشش در داستان خسرو و شیرین و مطابقت آن با الگوهای پوشش در زمان ساسانی و سلجوقی، به تصویر کلی پوشش در سخن نظامی دست یابیم.
Toqyani E, Choghadi Z. Patterns of Clothing in Khosrow & Shirin of Nezami. Persian Language and Literature 2009; 17 (65) :129-149 URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-955-fa.html
طغیانی اسحاق، چوقادی زینب. الگوی پوشش در داستان خسرو و شیرین نظامی. زبان و ادبيات فارسی. 1388; 17 (65) :129-149