|  | 
		| 
		  
			|  | 
  
	|  |  
    | 
			
			  |  | جستجو در مقالات منتشر شده |  |  |  
    | 
    
		
			
			1 نتیجه برای جریانسازی. 
 
				
				
					آقای سعید امیری نیا، دکتر جواد دهقانیان، جلد 33، شماره 98 - ( 3-1404 )
 
					چکیده
				 
					شاهنامهپژوهی از آغاز یعنی سال 1294 تا پایان سال 1385 طی چند مقاله، آسیبشناسی شده است. این پژوهشها عواملی مانند گسترش کمّی مقالهها، دلایل فراز و فرود شاهنامهپژوهی و نقاط ضعف موضوعی، محتوایی و ساختاری مقالات مذکور را بررسی کردهاند. مطالعات یاد شده، به میزان نوآوری آنها در روش تحقیق، فرضیهها و نتایج تازه ـ که از مهمترین ارکان مقالۀ علمی است ـ کمتر توجه کردهاند. پژوهش حاضر به دو شاخص اساسی مقالات علمیپژوهشی تولید شده در فاصله سالهای (1386-1390) با موضوع شاهنامه و فردوسی میپردازد و نوآوری را در دو رکن اصلی این مقالات، یعنی مسأله و روش تحقیق بررسی میکند. در فاصلۀ پنج سال پایانی دهۀ هشتاد، دویست و ده مقالۀ علمیپژوهشی تولید گردیده که براساس معیارهای علمی در نه دستۀ موضوعی طبقهبندی و سپس بر اساس شاخصههایی، میزان نوآوری و جریانسازی آنها بررسی گردیده است. از  نظر کمّی دسته موضوعی: «مطالعات متنی شاهنامه»، «مقایسۀ تطبیقی شاهنامه با دیگر آثار» و «بررسی شخصیتهای شاهنامه» نسبت به دیگر موضوعات بسامد بالاتری دارند. نتایج همچنین نشان میدهد در مقایسه با دورههای قبل، از نظر کیفی نقصهای موضوعی و روششناختی در مقالههای این دورۀ زمانی کاهش یافته و دیدگاههای تازه و نگرشهای جدیدی در شاهنامهپژوهی پدیدار گردیده است. در دستۀ موضوعی «مطالعات متنی شاهنامه» به دلایل مختلفی نظیر انتشار متن منقح شاهنامه، تمرکز بیشتر بر نظریات ادبی و مطالعات تطبیقی و بینامتنی، مقالاتی تولید شده که بعضاً جریانساز شدهاند.
 |  |  | 
				
					|  | 
  
	|  | 
		
		|  |