|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
1 نتیجه برای مشی و مشیانه
ابراهیم واشقانی فراهانی، سال 24، شماره 80 - ( 6-1395 )
چکیده
اساطیر بخشی بزرگ، بنیادین و مؤثر از اندیشه بشری را به خود اختصاص دادهاند. شناخت اساطیر درحقیقت شناخت زیرساختهای تعیینکننده اندیشه، فرهنگ و تمدن بشری است. یکی از رایجترین شیوههای بررسی اساطیر تحلیل روانشناختی آنهاست. ثمره این کار، نه همین شناخت بهتر اساطیر، بلکه شناخت بهتر روان بشر و نحوه زندگانی فردی و جمعی اوست؛ چراکه اساطیر کهنترین مجموعه تجربیات حیات بشری را در خود دارند. در این پژوهش برآنیم که با بهرهگیری از نظریه روانشناسی شخصیت یونگ به واکاوی اسطوره آفرینش انسان در اساطیر ایران باستان بپردازیم. کارل گوستاو یونگ بر آن است که انسان در درون خود دو جنس نرینه و مادینه را توأمان دارد. کیومرث، انسان نخستین اساطیر ایرانی، نیز آفریدهای است که با ازهمگسیختگی شخصیت، به مرد و زن نخستین یا مشی و مشیانه تفکیک میشود. همچنین، تحول انسان غولآسای نخستین به شاه موبد، تورمیافتن شخصیت او، و سرانجام شهید ساختنش، مراحلی است که براساس نظریه یونگ، در اسطوره ایرانی انسان نخستین، میتوان پیگیری کرد. این مقاله در بازسازی اسطوره آفرینش انسان، بر منابع ایرانی باستان و ایرانی میانه متکی است و از منابع ایرانی نو (دوران فارسی دری) آن مقدار بهره برده است که روایت، متکی بر یا همسو با منابع ایرانی باستان و میانه باشد، مانند آنچه در تاریخنامههای حمزه اصفهانی و گردیزی آمده است. همچنین مباحث این مقاله زیرمجموعهای از ادبیات تطبیقی است و در آن، روش نقد اساطیری رعایت شده و تکیه بر نظریه شخصیت یونگ است.
|
|
|
|
|
|