جستجو در مقالات منتشر شده


کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
4 نتیجه برای موضوع مقاله:

دکتر سعید ارشم، آقای محمد گراوند، دکتر عباس بهرام،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر نوع هدف گزینی و خودثبتی بر اکتساب و یادگیری خودتنظیم پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 70 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در شش گروه تجربی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. داده­های خودکارآمدی جمع­آوری شده با پرسشنامه­ و داده­های عملکرد در آزمون­های اکتساب و یادداری از طریق تحلیل واریانس عاملی در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها نشان داد که گروه­های هدف گزینی همراه با خودثبتی نسبت به گروه­های هدف گزینی بدون خودثبتی و گروه کنترل، اجرا و خودکارآمدی بالاتری در طول آزمون اکتساب و یادداری پرتاب آزاد بسکتبال داشتند. این تحقیق نشان داد که انواع هدف گزینی می تواند از ابتدا با هم ترکیب و به نتایج مثبت در اجرا و یادگیری منجر شوند. خودثبتی برای اجرا و خودکارآمدی مهم است و می‌تواند در طول جلسات تربیت بدنی به آسانی تدریس و استفاده شود.

خانم فاطمه نخستین شام اسبی، دکتر فرهاد قدیری، دکتر رسول یاعلی، بهزاد محمدی اورنگی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

چاقی با بیماری‌های گوناگونی مرتبط است و تلاش برای کاهش مشکلات آن اهمیت دارد. هدف این پژوهش مقایسه تأثیر بازی‌های بومی محلی (مداخلات بازی محور) و مداخلات منتخب حرکتی (مداخلات مهارت محور) بر مهارت‌های حرکتی بنیادی دختران چاق سنین پیش‌دبستان شهر تهران بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون بود. 30 دختر چاق به روش هدفمند انتخاب و به گروه‌های کنترل، مداخله بازی محور و مهارت محور تقسیم شدند. برای تعیین چاقی از نمودارهای سازمان بهداشت جهانی و برای سنجش مهارت‌های حرکتی بنیادی از آزمون اولریخ 3 استفاده شد. گروه­های آزمایش به مدت نه هفته هر هفته دو جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرین کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های معمول خود را انجام داد. داده‌ها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد تفاوت معناداری بین گروه‌ها در پس‌آزمون وجود دارد (000/0=p)؛ برای تعیین اینکه کدام گروه عملکرد بهتری داشته است، از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی ال اس دی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین گروه مداخله مهارت محور و بازی‌ محور در نمرات جابجایی آزمون اولریخ 3 وجود دارد. به‌طوری‌که مداخله مهارت محور تأثیر بیشتری نسبت به مداخله بازی محور داشته است (04/0=P)، اما تأثیر دو روش تمرینی برای مهارت توپی در آزمون اولریخ 3 تفاوت معناداری باهم نداشت (71/0=P). همچنین هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری در متغیرهای وابسته داشته‌اند (05/0>p). با استناد به نتایج تحقیق حاضر به نظر می‌رسد هم مداخلات منتخب حرکتی و هم‌بازی‌های بومی محلی بر کاهش مشکلات حرکتی کودکان چاق مؤثر است چون هر دو گروه تمرینی در پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشته‌اند. این موضوع تأییدی بر نقش فعالیت بدنی بر کاهش مشکلات افراد چاق می‌باشد. بااین‌حال متناسب با نتایج این مطالعه برای مهارت‌های جابجایی بهتر است از مداخلات منتخب حرکتی استفاده شود.

حامد سبزواری، فرهاد قدیری، عباس بهرام، رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

 
هدف این تحقیق بررسی مدل ارتباط شایستگی حرکتی، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی نوجوانان  با نقش میانجی‌گری شایستگی ادراک‌شده بود. نمونه تحقیق حاضر 386 پسر نوجوان بود. شایستگی ادراک‌شده با استفاده از مقیاس توانایی جسمانی فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (2010) اندازه‌گیری شد. از گام شمار و پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ‌تر  برای سنجش فعالیت بدنی، از فرم کوتاه آزمون بروینینکس-اوزرتسکی برای سنجش شایستگی حرکتی و از آزمون 1600 متر برای سنجش آمادگی قلبی عروقی استفاده شد. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین شایستگی حرکتی، شایستگی ادراک‌شده، آزمون آمادگی قلبی عروقی و فعالیت بدنی پیدا شد. همچنین شایستگی ادراک‌شده ارتباط بین شایستگی حرکتی و فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی و آژمون آمادگی قلبی عروقی را میانجی‌گری می‌کند.  در نهایت نتایج بررسی مدل نشان داد شایستگی ادراک شده بیشترین تأثیر را بر مشارکت فعالیت بدنی نوجوانان دارد. همچنین شایستگی حرکتی تاثیر بیشتری بر آزمون آمادگی قلبی عروقی نسبت به شایستگی ادراک شده دارد(05/0P>). با توجه به نتایج پژوهش برنامه های نظام تعلیم و تربیت باید با توجه به اهمیت شایستگی حرکتی و شایستگی ادراک شده برای بهبود مشارکت فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی نوجوانان برنامه ریزی و طراحی شوند.
 
پروفسور محمد تقی اقدسی، بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده

آموزش فراگیر به جایگیری افراد اختلالی در کنار همسالان عادی اشاره دارد. مطالعات اخیر این روش را زمانی مؤثر می‌دانند که با دست‌کاری و سازگاری محیط همراه باشد. این مطالعه اثر روش آموزش فراگیر در یک کلاس فوق‌برنامه تربیت‌بدنی برای ارتقا عزت‌نفس و تبحر حرکتی در یک کودک با اختلال هماهنگی رشدی را بررسی می‌کند. پژوهش حاضر یک مطالعه موردی است که شامل یک پسر چاق مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی (سن = 8 سال، قد = 127 سانتی‌متر و وزن = 33 کیلوگرم) است که با 14 کودک سالم در طی یک دوره 9 هفته‌ای در فعالیت‌های تربیت‌بدنی شرکت کرده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشد و آزمون برونینکس اوزرتسکی -2 و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته نشان داد که استقلال، باور، لذت، روابط خانوادگی، روابط تحصیلی و روابط اجتماعی در شرکت‌کننده بهبودیافته است. همچنین نتایج کمی پرسشنامه کوپر اسمیت نشان داد که عزت‌نفس عمومی (10 نمره)، خانوادگی (5 نمره)، اجتماعی (4 نمره) و تحصیلی (6 نمره) افزایش‌یافته است. همچنین تبحر حرکتی (9 نمره) افزایش و شاخص توده بدنی (24/1) کاهش‌یافته است. نتایج بر اهمیت استفاده از آموزش غیرخطی در تربیت‌بدنی با دست‌کاری محیط و تکلیف بدون دستورالعمل مستقیم و بازخورد در محیط فراگیر تأکید دارد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Management and Motor Behavior

Designed & Developed by : Yektaweb