سامانه نشریات علمی

---

هدف تحقیق حاضر بررسی نوع دستورالعمل­های توجهی و افزایش ضرباهنگ حرکت بر ثبات مرحله نسبی حرکات هماهنگی دو­دستی بود. شرکت­کنندگان (14 نفر) با استفاده از دستگاه رسم­کننده الگوی هماهنگی دو­دستی الگوهای هم­ مرحله و غیر­هم­ مرحله را با تمرکز بر علایم روی دستگاه (توجه بیرونی) و یا روی ساعد (توجه درونی) و افزایش ضرباهنگ اجرا کردند. بعد از هر تلاش به آزمودنی­ها KP ارائه می­شد. در الگوی  هم­ مرحله دست­ها در یک زمان خاص در یک مکان قرار دارند،  اما در الگوی غیر­هم­ مرحله دست­ها در دو نقطه مخالف قرار دارند. متغیر­های وابسته با تحلیل واریانس 2 (توجه)× 3 (تکرار) ×4 (ضرباهنگ) و تکرار سنجش متغیرهای دوم و سوم محاسبه شد. نتایج نشان داد تفاوتی بین توجه بیرونی و درونی در تأثیر­گذاری بر ثبات فاز نسبی الگوهای هم­فاز و غیر­هم­فاز وجود ندارد. همچنین افزایش ضرباهنگ حرکت منجر به افزایش ثبات مرحله نسبی در الگوی هم­ مرحله شد، اما تأثیری بر الگوی غیر­هم­ مرحله نداشت. یافته­های این تحقیق فرضیه محدودیت عمل (وولف و پرینز، 2001) را تأیید نکرد  و نشان داد قوانین حاکم بر الگوهای ریتمیک و استفاده از روش آماری درون­گروهی می­تواند نتایج متفاوتی را رقم بزند.

---

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود.
جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که 160 نفر از آن­ها با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شده­اند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازه­گیری شامل سه پرسش­نامه ویژگی­های فردی، پرسش­نامه ساختار سازمانی رابینز(1987) و پرسش­نامه
استاندارد­شده نوآوری پاتچن و فیفر(1986) بود. اعتبار صوری و محتوایی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسش­نامه­های ساختار سازمانیو نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.73 به­دست آمد. تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­داری وجود داشت (0.011 p=). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­داری مشاهده نشد (0.053 p=). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت (0.00 p=). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت (0.02p=). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی­دار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنی­داری مشاهده نشد. یافته­های تحقیق بیانگر این است که دو مؤلفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویت­بندی یا گزینش آن­ها جهت کسب ایده­های نو محسوب نمی­شود.

---

هدف این مقاله تعیین نقش سرمایه اجتماعی بر مصرف ورزش (تماشای ورزش) در بین جوانان بوده است. این بررسی با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده است. داده‌های این پژوهش از 385 جوان ابتدا بصورت نمونه­گیری طبقه­ای و سپس به شیوه تصادفی از میان جوانان سنین 20 تا 30 مناطق شهر یزد جمع‌آوری شده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش­نامه سرمایه اجتماعی بوده است. ضریب آلفای کرونباخ پرسش­نامه 77/0= r محاسبه شده است. نتایج همبستگی، رابطه معنی­داری بین مؤلفه­های سرمایه اجتماعی و مصرف ورزش (01/0 < p؛ 229/0=r) را نشان داده است. همچنین تفاوت معنی­داری بین پاسخ­گویان با سطوح مختلف سرمایه اجتماعی با توجه به مصرف ورزش از طریق رسانه­ از جمله رادیو (05/0< p)، روزنامه­ها و مجلات (05/0< p) را نشان داده است. تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی نیز نشان داد که دو متغیر جنس و درآمد در مرحله اول و مشارکت اجتماعی و تعامل اجتماعی در مرحله دوم توانسته‌اند به­ترتیب 9/11و 6/6 درصد از واریانس متغیر مصرف ورزش جوانان را تبیین نمایند.

---

خودپندارۀ بدنی می­تواند تحت تأثیر برنامه­های مداخله­ای چون ورزش و تمرین بدنی قرار گیرد. بنابراین، فهم بیشتر از نحوۀ تأثیر­پذیری آن به­وسیلۀ روش­های تمرینی مناسب به جهت افزایش ادراک فرد از ویژگی­های جسمانی خود و ایجاد انگیزۀ مشارکت در فعالیت بدنی از اهمیت بالایی برخوردار است. تحقیق حاضر برای تعیین اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر خود­پندارۀ بدنی و کارکرد بدنی پسران فلج مغزی 13 تا 18 ساله طراحی شد. آزمودنی­های تحقیق را 16 پسر فلج مغزی دی پلژی (سن 2/1±05/16) تشکیل دادند که به طور تصادفی به دو گروه شاهد (7 نفر) و تجربی (9 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی به مدت 8 هفته یک برنامه تمرینی مقاومتی فزاینده شامل سه تمرین برای تقویت گروه عضلات حمایت کننده اندام پایین تنه را اجرا کردند. قبل و بعد از مداخله اطلاعات مربوط به خودپنداره بدنی آزمودنی­ها توسط «پرسش­نامه خودتوصیفی بدنی» (PSDQ) و اطلاعات کارکرد بدن از طریق آزمون­های تعادل، پیاده­روی، پله، قدرت عضلات بازکننده مچ پا، عضلات باز کننده زانو و عضلات بازکننده لگن خاصره مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری و آزمون تعقیبی t جفت شده و وابسته تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی، کارکرد بدنی گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد تغییرات معنی­داری در آزمون­های پله، پیاده­روی، تعادل و قدرت بازکننده­های زانو، قدرت بازکننده­های مچ پا و  بازکننده­های لگن خاصره نشان داد (05/0P&le). اما، بین میانگین­های پیش­آزمون و پس­آزمون گروه تجربی در خودپنداره بدنی کلی و خرده­مقیاس­های خودپنداره بدنی تفاوت معناداری نسبت به گروه شاهد وجود نداشت (05/0P>). در نهایت، فرآیند تغییر در خودپنداره بدنی از طریق فعالیت بدنی به عواملی نظیر طول دوره تمرین، بافت تمرین و نگرش آزمودنی­ها وابسته است.  

---

هوش هیجانی به تنهایی بزرگترین عامل برای پیش بینی عملکرد فرد و قویترین نیرو برای رهبری و موفقیت معرفی شده است. هدف این تحقیق، ارتباط بین هوش هیجانی با مهارت های روانی دانشجویان دختر ورزشکار دانشگاه صنعتی شاهرود بود. نمونه های تحقیق 40 دانشجوی ورزشکار بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامه هوش هیجانی برادبرو گوریوز و اُمست- 3 ، برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با استفاده از
آماری توصیفی و همبستگی بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند) 0.05 > .(pنتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و اعتماد به نفس، آرمیدگی، نیروبخشی و تمرکز دوباره همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. تحلیل
اطلاعات مؤلفه های هوش هیجانی و مهارت های روانی ارتباط مثبت و معنی داری بین مؤلفه ی خود-مدیریتی و مهارت های اعتمادبه نفس، واکنش به استرس، آرمیدگی، کنترل ترس، نیروبخشی، تمرکز و تمرکز دوباره را نشان داد. در نهایت به ترتیب بین مؤلفه‌های آگاهی- اجتماعی و مدیریت - رابطه با مهارت های اعتماد به نفس و آرمیدگی همبستگی مثبت و معنی دار مشخص شد.

---

هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر جهت توجه با استفاده از خودگویی آموزشی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور33 دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی 22 سال و اضطراب صفتی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت­کننده­ها بر اساس پیش­آزمون به سه گروه همسان تقسیم شدند. گروه خودگویی با کانون توجه درونی، کلمۀ
"مچ" و گروه خودگویی با کانون توجه بیرونی کلمۀ "مرکز حلقه" را قبل از هر پرتاب آزاد طی 6 جلسه (هر جلسه دو دستۀ 10 کوششی) تکرار ­کردند. گروه کنترل بدون خودگویی به تمرین پرتاب آزاد پرداختند. آزمون یادداری 48 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب و پس از آن آزمون انتقال با حضور تماشاگر انجام شد. دقت پرتاب با استفاده از یک مقیاس 5 ارزشی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دو­عاملی ترکیبی و یک­طرفه، تفاوت معنی­داری بین اکتساب، یادداری و انتقال گروه­ها نشان نداد (05/0p>)، ولی اثر درون­گروهی کانون توجه بیرونی بر انتقال معنی دار بود (05/0p<). بنابراین، استفاده از خودگویی و دستکاری جهت توجه آن برای بهبود اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بازیکنان مبتدی بسکتبال توصیه نمی­شود.

---

هدف این تحقیق بررسی رابطه سبک­های رهبری تحول­گرا، عمل­گرا و سبک بدون رهبری  مدیران مدارس با تعهد سازمانی دبیران تربیت بدنی استان همدان است. جامعه آماری این تحقیق را مدیران (110 نفر) و دبیران تربیت بدنی مدارس استان همدان (200 نفر)  تشکیل داده­اند. نمونه آماری در این تحقیق برابر با جامعه آماری بود؛ ولی 95 مدیر (86 درصد) و 164 دبیر تربیت بدنی (82 درصد) در تحقیق شرکت کردند. برای اندازه­گیری سبک­های رهبری از پرسش­نامه چند­عاملی رهبری(MLQ)  و برای اندازه­گیری تعهد سازمانی از پرسش­نامه استاندارد آلن و می­یر  (OCQ)استفاده شد. ثبات درونی این پرسش­نامه­ها در تحقیق حاضر به ترتیب 76 /0r= و 78/0 r=محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون کالموگراف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب کندال در سطح 05/0 p &le استفاده گردید.
نتایج نشان داد بین کلیه خرده­مقیاس­های سبک­های رهبری تحول­گرا و عمل­گرای مدیران و تعهد عاطفی، هنجاری و مستمر دبیران تربیت بدنی رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد. بیشترین رابطه معنی­دار نیز بین سبک رهبری تحول­گرا با تعهد هنجاری 48/0 r= و سبک رهبری عمل گرا با تعهد مستمر 40/0= r بود. ولی بین سبک مدیریت بدون رهبری مدیران با تعهد عاطفی، هنجاری و مستمر دبیران رابطه معنی­داری مشاهده نشد. بر اساس یافته­های تحقیق،  مدیران مدارس با ترکیب سبک­های رهبری تحول­گرا و عمل­گرا می­توانند میزان تعهد سازمانی دبیران را حفظ کنند و ارتقا دهند.

---

هدف از این پژوهش تعیین تأثیر نوع جلب توجه بر عملکرد مهارت­های حرکتی مستلزم تولید نیروی (نزدیک به) بیشینه بود. در این آزمایش 28 دانشجوی دختر راست­دست با تجربه کم در مهارت پرتاب وزنه به صورت داوطلبانه انتخاب و بر اساس مسافت پرتاب در پیش­آزمون (شامل سه کوشش) به دو گروه توجه درونی و بیرونی تقسیم شدند. از آزمودنی­ها خواسته شده بود که با استفاده از تکنیک اوبراین وزنه را پرتاب کنند. آزمایش در سه جلسه انجام شد و هر جلسه شامل سه کوشش بود. دستورالعمل­ها مربوط به حرکات دست و بدن (توجه درونی) یا وزنه (توجه بیرونی) بودند. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب (جلسه)3× (گروه) 2 با اندازه­گیری مکرر عامل جلسه استفاده شد. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی در مقدار مسافت پرتاب وزنه بیشتر از گروه توجه درونی بود (05/0P<). همچنین اثر متقابل جلب توجه و جلسات تمرینی نیز معنادار بود (001/0P<). نتیجه اینکه دستورالعمل­های توجه بیرونی منجر به تولید نیروی بیشتری نسبت به دستورالعمل­های توجه درونی می­شوند این مطلب تأیید­کننده تعمیم­پذیری مزایای جلب توجه بیرونی در تکالیف تولید نیرو است که در مطالعات گذشته نشان داده شده است.

---

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رفتارهای مربی­گری بر کارایی مربی­گری و پویایی تیمی تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال کشور در سال 87 - 88 بوده ­است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مربیان و ورزشکاران تیم­های حاضر در لیگ برتر والیبال مردان، یعنی 13 تیم، و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. ابزار جمع­آوری داده­ها عبارت ­بودند ­از پرسش­نامه اطلاعات فردی ورزشکاران و مربیان فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999)، پرسش­نامه انسجام تیمی کارن، براولی ویدمایر (1985 )، پرسش­نامه کارایی مشارکتی فلتز و لیرج (1998)، پرسش­نامه رفتار مربی­گری مارتین و بارنز (1999)، پرسش­نامه کارایی مربی­گری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره در سطح آلفای 0.05 حاکی از آن بود که رفتارهای مربی­گری یک مربی بر کارایی مربی­گری تأثیر دارد و کارایی مربی­گری به نوبه خود بر پویایی تیمی (انسجام تیمی) تأثیر می­گذارد. ضمن اینکه رفتارهای مربی­گری نیز بر کارایی مربی­گری و انسجام تیمی تأثیرگذار است. به طور کلی مشاهده شد که رفتارهای مربی­گری توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی (انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان) را دارد. همچنین کارایی مربی­گری نیز توان پیش­بینی پویایی تیمی (انسجام تیمی) را دارد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که برخی از عناصر دوازده­گانه مربی­گری همچون تقویت، آموزش فنی اقتضایی اشتباه، و روابط عمومی و سازماندهی توان پیش­بینی کارایی مربی­گری و پویایی تیمی را دارند و هرچه بر میزان استفاده از این نوع الگوهای رفتاری افزوده می­شود، بهبود بیشتری در میزان کارایی مربی­گری مربی و پویایی تیمی مشاهده   می­گردد. از طرف دیگر، به­کارگیری الگوهای رفتاری منفی همچون تنبیه و آموزش فنی تنبیهی تأثیر منفی بر میزان کارآمدی مربی دارد.

---

تحقیق حاضر سبک رهبری خلاق مدیران هیئت­های ورزشی استان قم را با توجه به سه دیدگاه رهبری تحول­گرا، عمل­گرا و مردم­مدار را مورد بررسی قرار داده است. ازبین 35 هیئت، نواب رئیس و دبیران 33 هیئت ورزشی (63 n=) دو پرسش­نامه ویژگی­های فـردی و پرسش­نامه سبـک رهبری خلاق (CLQ) را تکمیل کردند. پرسش­نامه CLQ شامل 20 سؤال بود که 3 بعد سبک رهبری شامل سبک عمل­گرا، تحول­گرا و مردم­مدار را اندازه­گیری کرده است. پایایی پرسش­نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 97/0 =&alpha به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، آزمون­های کلموگروف اسمیرنوف، یومان ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی­داری 05/0 &geP به کار گرفته شد.  
نتایج نشان داد تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس جنسیت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و51/0- =Z) وجود داشت. همچنین به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق   تحول­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و48/0-  =Z)، بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس جنسیت مسئولان (05/0 &geP و64/0- =Z) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس جنسیت مسئولان (01/0 &geP و41/0- Z=) وجود داشت. همچنین تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس سمت مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و60/0- Z=) و به طور مجزا تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق تحول­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و44/0-Z=) و تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری خلاق مردم­مدار بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و60/0- Z=) وجود داشت. ولی بین سبک رهبری خلاق عمل­گرا بر اساس سمت مسئولان (05/0 &geP و78/0- = Z) تفاوت معنی­داری وجود نداشت. از طرفی دیگر، تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس وضعیت استخدامی مسئولان هیئت­های ورزشی (05/0 &geP و41/9 = X²) و تفاوت معنی­داری بین هر سه سبک رهبری خلاق براساس سابقه فعالیت مسئولان هیئت­های ورزشی (01/0 &geP و25/13= X²) وجود داشت. 

---

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک­های مختلف مدیریت تعارض و کیفیت ارتباط دوطرفه بین مدیر و کارمند با تأکید بر ویژگی­های دموگرافیک بود. 100 نفر آزمودنی (32 مدیر و 68 کارمند) شامل مدیران و کارمندان سطوح مختلف در اداره کل تربیت بدنی استان مازندران و هیئت­های مختلف ورزشی دو پرسش­نامه LMX-7 و ROCI-П  را داوطلبانه تکمیل کردند. یافته­های حاصل از تحقیق نشان داد از نظر کارمندان، تأثیر سبک­های مختلف مدیریت تعارض بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند معنی­دار است، همچنین تأثیر سبک سازش  بر متغیر وابسته معنی­دار بوده است. البته با توجه به بتای به دست آمده تأثیر سبک همکاری نیز مثبت است، اما معنی­داری آن مورد تأیید قرار نمی­گیرد. همچنین از نظر مدیران تأثیر سبک سازش و انسجام  بر متغیر وابسته معنی­دار است. البته با توجه به بتای به دست آمده تأثیر سبک همکاری و رقابت نیز مثبت است، ولی تأثیر سبک رقابت و اجبار بیشتر از سبک همـکاری است، اما هیچ­کدام از این­ها به طــور معنی­دار مورد تأیید قرار نمی­گیرند. نتیجه کلی نشان می­دهد از میان سبک­های مختلف مدیریت تعارض، سبک­های سازش و همکاری بیشترین تأثیر را بر کیفیت ارتباط میان مدیر- کارمند از نظر کارمندان دارند، اما فقط تأثیر سبک سازش معنی­دار است، لذا باید مدیران و کارمندان را تشویق کرد تا با اتخاذ سبک انسجام و همکاری در برخورد با تعارض، باعث افزایش اثربخشی سازمانی گردند.

---

هدف اصلی این تحقیق، یافتن رابطه بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری استادان تربیت بدنی دانشگاه­های ایران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل 264 نفر از استادان تربیت بدنی دانشگاه­های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری سراسر کشور بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 163 نفر از آنان به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و با استفاده از دو پرسش­نامه اعتیاد به کار اسپنس و رابینز با پایایی 82/0 و پرسش­نامه کیفیت زندگی کاری والتون با پایایی 80/0 مورد ارزیابی قرار گرفتـند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها علاوه بر آمار توصیفی از آزمون­ آمار استنباطی نظیر آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد 71 درصد از استادان اعتیاد به کار در حد بالا دارند و همچنین 92 درصد آن­ها زندگی کاری با کیفیت متوسط و خوب را دارا می­باشند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری استادان رابطه معنی­داری حاکم است (01/0 , P<535/0r=). بنابـراین اعتیاد به کار استادان با کیفیت زندگی کاری آن­ها ارتباط مستقیم دارد ولیکن اعتیاد به کار آن­ها با وابستگی اجتماعی و فضای کلی زندگی آن­ها رابطه معناداری ندارد به عبارت دیگر می­توان گفت که اعتیاد به کار می­تواند شرایط کاری را در محیط دانشگاهی بهبود بخشد اما از نظر وابستگی اجتماعی و زندگی شخصی، فرد را دچار مشکل کند.

---

نوآوری، خلاقیت و تغییر، عوامل کلیدی و غیرقابل اجتناب ورزش­اند. این مهم ما را بر آن می­دارد تا گسترۀ ورزش را از منظر کارآفرینی مورد مطالعه قرار دهیم. در سال­های اخیر، گسترش رشته مدیریت ورزشی از یک سو، و توسعه رشته کارآفرینی از سوی دیگر، چارچوب جدیدی را در بستر ورزش پدید آورده­اند؛ به گونه­ای که در تلاقی این دو رشته رویکرد جدیدی از مدیریت ورزشی و کارآفرینی به وجود آمده است. از این رو، این مقاله قصد دارد تا با بررسی رابطه مابین کارآفرینی و ورزش، به بسط و توسعه کارآفرینی در مدیریت ورزشی نایل گردد. با مطالعه اطلاعات به دست آمده از رشته­های اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فرصت شناسایی نوآوری­ها، پیشگامی­ها و خطرپذیری­های حادث­شده در ورزش فراهم آمده،  و از این طریق ابعاد کارآفرینی در این حوزه آشکار می­گردد. همچنین، این مقاله با معرفی انواع مختلفی از کارآفرینی، که در حوزه ورزش و مدیریت ورزشی واقع شده­اند، به طور ضمنی به خلأ مطالعاتی که مابین رشته­های کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد نیز اشاره می­کند. در پایان نیز پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و اشاراتی برای  علاقه­مندان مطرح گردیده است.

---

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روش­های مختلف آرایش تمرین مسدود، تصادفی و فزاینده نظام­دار بر اکتساب، یادداری و انتقال انواع مختلف پاس بسکتبال (دو­دستی بالای سر، دو­دستی سینه­ای و  یک­دستی از پهلو) انجام شد. آزمودنی­های این پژوهش (45=N؛ با میانگین و انحراف استاندارد 75/0±04/14 سال) دانش­آموزان پسر دوره راهنمایی بودند که هیچ­گونه سابقه­­ای در ورزش بسکتبال نداشتند و پس از انجام پیش­آزمون در سه گروه تمرینی مسدود، تصادفی و فزاینده نظام­دار­ (به افزایش تدریجی تداخل زمینه­ای در طول تمرین اشاره دارد) گزینش شدند. آزمودنی­ها به مدت 9 جلسه طی 9 روز ­(هر جلسه شامل 9 کوشش) در شرایط ویژه گروه خود، مهارت ملاک را تمرین کردند. بعد از 24 ساعت، آزمون­های یادداری و انتقال با انجام 4 کوشش از هر پاس صورت گرفت. نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر روی عامل جلسات تمرین حاکی از تفاوت معنی­دار بین جلسات تمرین بود، در حالی که اثر گروه­ها و تعامل گروه­ها و جلسات تمرین معنی­دار نبود. نتایج مقایسه بین میانگین نمرات آزمون یادداری و انتقال گروه­ها تفاوت معنی­دار بین گروه­ها را نشان داد، به طوری که گروه فزاینده برتری معنی­داری نسبت به دو گروه دیگر داشت. نتایج  آزمون یادداری و انتقال از نظریه مگیل و هال (1990) و  فرضیه نقطه چالش گاداگنولی و لی (2004) حمایت می­کند.

---

هدف از این تحقیق تعیین اثر درک رفتارهای رهبری مربیان بر جو انگیزشی و رضایتمندی بازیکنان لیگ برتر بسکتبال زنان ایران بود. رفتارهای رهبری مربیان از طریق پرسش­نامه LSS، جو انگیزشی با پرسش­نامه PMCSQ و رضایتمندی بازیکنان از طریق پرسش­نامه ASQ اندازه­گیری شد. نمونه آماری برابر کل جامعۀ آماری 174n= بود. در تجزیه و تحلیل آماری از رگرسیون چندمتغیره و در راستای تحلیل­های تکمیلی و ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. یافته­ها نشان داد در بین رفتارهای مربیان، رفتار تربیت و آموزش و بازخورد مثبت توان پیش­بینی رضایتمندی بازیکنان را داشتند (01/0p<). بین جو مهارتی با رضایتمندی بازیکنان ارتباط مثبتی برقرار بود (01/0p<) و جو مهارتی توان پیش­بینی رضایتمندی بازیکنان را داشت (01/0p<). از یافته­ها چنین استنباط می­شود که سبک رهبری مربیان به دو صورت مستقیم (01/0p<) و غیرمستقیم (01/0p<) از طریق جو انگیزشی می­تواند بر رضایتمندی بازیکنان اثرگذار باشد. می­توان نتیجه گرفت که مربیان برای ایجاد رضایتمندی بازیکنان باید به دو عامل سبک رهبری خود و جو انگیزشی­ای که در تیم تولید می­کنند توجه نمایند.

---

در تحقیق حاضر، با استفاده از روش تکلیف دوگانه نیازهای توجه سرویس پرشی والیبال ارزیابی شد. چهارده بازیکن داوطلب والیبال‌ نخبه و جوان 60 سرویس را اجرا کردند. عملکرد سرویس، به­عنوان تکلیف اصلی، و زمان واکنش کلامی به محرک صوتی، که در چهار موقعیت کاوش تغییر می‌کرد، به­عنوان تکلیف ثانویه اندازه‌گیری شد. تحلیل واریانس تکرار سنجش نشان داد که شرایط کاوش اثر معناداری بر عملکرد سرویس نگذاشته است، که نشانگر اختصاص بیشترین بار توجه به اجرای سرویس است. در تحلیل دوم، اثر موقعیت‌های کاوش بر زمان واکنش معنادار بود، به­طوری‌که زمان‌های واکنش کاوش به میزان معناداری بیشتر از زمان واکنش پایه بود، که مؤید مهم بودن سرویس پرشی است. نتایج همچنین مشخص کرد که به ترتیب پیش از پرتاب در دورخیز (موقعیت کاوش اول) و پس از ضربه (موقعیت کاوش چهارم) بیشترین توجه را لازم داشته‌اند، در حالی‌که گام‌برداشتن به جلو درست پیش از پرش (موقعیت کاوش دوم)، و درست پیش از ضربه به توپ (موقعیت کاوش سوم) به ترتیب کم‌ترین توجه را نیاز داشته‌اند. نتایج نشانگر آن ‌است ‌که در اجرای سرویس پرشی توجه از الگویی غیرخطی تبعیت می‌کند.

---

هدف تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب بود. بدین منظور از پرسش­نامه استاندارد دی ژی (2005)، که ترکیبی از 3 پرسش­نامه استاندارد است  استفاده شد. پایایی پرسش­نامه پس از مطالعه­ای مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 86/0= &alpha به دست آمد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق را تمامی کارکنان فدراسیون­های شنا، بسکتبال، هندبال، جودو، دو و میدانی و ژیمناستیک تشکیل داده­اند و نمونه برابر با جامعه آماری است(73 n=). برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی، کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته­های تحقیق نشان داد که بین رضایت شغلی (01/0p< ،651/0r=) و تعهد سازمانی هنجاری (01/0p< ،558/0r=)  با کیفیت خدمات داخلی کارکنان فدراسیون­های منتخب ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین تعهد سازمانی عاطفی و تعهد سازمانی مستمر با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون­های منتخب رابطه معناداری وجود ندارد. لذا می­توان گفت از طریق  برنامه­ریزی برای افزایش رضایت  کارکنان و کمک به القای حس تعلق  آن­ها به سازمان، خدمات مناسب­تری را برای مشتریان داخلی و خارجی سازمان ارائه کرد.

---

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تمرین و تعلیم مفاهیم آمادگی بر عوامل آمادگی جسمانی با بررسی نقش میانجی عوامل روان­شناختی انجام گرفت. 84 نفر از دانش­آموزان سالم و غیر ورزشکار (با میانگین و انحراف سنی 49/0± 5/12، قد 1/6 ± 8/153 سانتی­متر و وزن 3/7±25/46 کیلوگرم) که به مدت 3 الی 6 ماه فعالیت منظم ورزشی نداشتند، به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به روش تصادفی در سه گروه تمرین- تعلیم، تمرین و کنترل (n=28) تقسیم شدند. از پرسش­نامۀ بهداشتی– ورزشی و دانشی محقق­ساخته و پرسش­نامه انگیزش درونی  دسی وریان (1998) و آزمون­های مربوط به عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای جمع­آوری اطلاعات در مرحلۀ پیش و پس­آزمون استفاده شد. از تحلیل واریـانس چند متغیـره (MANOVA) و تحـلیل واریانس سـاده برای مقایسه آمادگی جسمانی و عوامل روان­شناختی و مقایسه هر یک از عوامل در بین گروه­ها و از آزمون­های تعقیبی (LSD) برای مقایسه جفتی هریک از عوامـل در بین گروه­ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین گروه­های مورد بررسی در شاخص­های آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی- عروقی (p=0/001)، انعطاف­پذیری (p=0/000)، استقامت عضلانی (p=0/000)، قدرت پنجه (p=0/032) و شاخص­های روان­شناختی شامل انگیزش (p=0/009) و دانش (p=0/000) تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی (LSD) نشان دادند استقامت قلبی– عروقی گروه تمرین- تعلیم از هر ­دو گروه تمرین و کنترل بهتر است. انعطاف­پذیری و استقامت عضلات شکم گروه کنترل از هر دو گروه تمرین و تمرین- تعلیم کمتر بود، اما دو گروه تمرین و تمرین- تعلیم اختلاف معناداری با هم نداشتند. قدرت پنجه و انگیزه درونی گروه تمرین از گروه تمرین-  تعلیم و کنترل بهتر شد. درنهایت، میزان دانش گروه تمرین- تعلیم از هر دو گروه تمرین و کنترل بهتر بود، در حالی که دو گروه تمرین و کنترل برتری نسبت به یکدیگر نداشتند. به طور کلی، نتایج این پژوهش مؤید تأثیر تمرین- تعلیم مفاهیم آمادگی روی برخی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی از طریق افزایش سطح دانش و تغییر نوع نگرش افراد در جهت مثبت و بالا­بردن سطح انگیزه درونی بود.

---

هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر روش­های ارائه بازخورد (پس از کوشش­های موفق و ناموفق) بر یادگیری و قابلیت شناسایی خطا در تکلیف تولید نیرو بود. 60 دانشجوی مقطع کارشناسی (با دامنه سنی 4±20.6) در این آزمایش شرکت کردند و بر اساس نوع بازخورد دریافتی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول بعد از کوشش­های موفق بازخورد دریافت می­کردند. گروه دوم پس از کوشش­های ناموفق و گروه سوم هیچ بازخوردی دریافت نمی­کردند. همه شرکت­کنندگان در تمامی کوشش­ها در مرحله اکتساب و یادداری برآورد خطا داشتند. تکلیف، تولید نیروی 70 درصد بیشینه قدرت پنجه دست راست با استفاده از دستگاه تولید نیرو بود. پس از جمع­آوری داده­ها، برای تجزیه و تحلیل نتایج مرحله اکتساب، از تحلیل واریانس با تکرار سنجش استفاده شد. در آزمون یادداری، روش تحلیل واریانس یک­راهه به کار گرفته شد. نتایج مرحله اکتساب نشان داد بین گروه اول (KR پس از کوشش­های موفق) و گروه دوم (KR پس از کوشش­های ناموفق)، درعملکرد تکلیف تولید نیرو و قابلیت شناسایی خطا تفاوت معناداری وجود نداشت (P> 0.05). بااین حال، در آزمون یادداری، بین گروه اول (KR پس از کوشش­های موفق) و گروه دوم (KR پس از کوشش­های ناموفق)، در عملکرد تکلیف تولید نیرو و قابلیت شناسایی خطا تفاوت معناداری حادث شد (P&le0.05). به عبارتی، گروه اول که پس از تلاش­های موفق بازخورد دریافت می­کردند عملکرد بهتری در تکلیف تولید نیرو و قابلیت شناسایی خطاهای­شان نسبت به گروه دوم و گروه کنترل داشتند.این الگوی نتایج نشان می­دهد اگر افراد پس از کوشش­های موفق نسبت به کوشش­های ناموفق بازخورد دریافت کنند، یادگیری و قابلیت شناسایی خطای بهتری رخ خواهدداد.

---

هدف این تحقیق تعیین رابطه نگرش، ساختار سازمانی و جو سازمانی با انتشار فن­آوری اطلاعات در سازمان­های منتخب ورزشی ایران بود. 176 نفر مدیر و 194 نفر کارشناس با استفاده از شیوۀ نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری پرسش­نامه­های نگرش، ساختار سازمانی، جـو سازمـانی و انتشار فن­آوری اطلاعات بود. برای تعیین روایی صوری و محتوایی (از نظرات متخصصان)، روایی سازه (از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) استفاده شد. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی چندگانه و رگرسیون چندمتغیری) مناسب نرم­افزار «LISREL » (نسخه52/8) و «SPSS» (نسخه16) استفاده گردید. یافته­ها ارتباط مثبت و معنی­داری بین نگرش، ساختار سازمانی، جو سازمانی و مؤلـفه­های آن از دیدگاه مدیـران و کارشناسان سازمان تربیـت­بدنی، فـدراسیون­های ورزشی و اداره­کل تربیت­بدنی مدارس با انتشار فن­آوری اطلاعات نشان دادند. با توجه به یافته­های تحقیق می­توان گفت در شرایط کنونی داشتن رویکرد منطقی به مسائل، مشکلات، نواقص و موانع موجود در نیل به انتشار فن­آوری اطلاعات انکارناپذیر است.