خانم فاطمه نخستین شام اسبی، دکتر فرهاد قدیری، دکتر رسول یاعلی، بهزاد محمدی اورنگی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
چاقی با بیماری‌های گوناگونی مرتبط است و تلاش برای کاهش مشکلات آن اهمیت دارد. هدف این پژوهش مقایسه
تأثیر بازی‌های بومی محلی (مداخلات بازی محور) و مداخلات منتخب حرکتی (مداخلات مهارت محور) بر مهارتهای حرکتی بنیادی دختران چاق سنین پیش‌دبستان شهر تهران بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون پسآزمون بود. 30 دختر چاق به روش هدفمند انتخاب و به گروههای کنترل، مداخله بازی محور و مهارت محور تقسیم شدند. برای تعیین چاقی از نمودارهای سازمان بهداشت جهانی و برای سنجش مهارتهای حرکتی بنیادی از آزمون اولریخ 3 استفاده شد. گروههای آزمایش به مدت نه هفته هر هفته دو جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرین کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های معمول خود را انجام داد. دادهها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد تفاوت معناداری بین گروه‌ها در پسآزمون وجود دارد (000/0=
p)؛ برای تعیین اینکه کدام گروه عملکرد بهتری داشته است، از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی ال اس دی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین گروه مداخله مهارت محور و بازی محور در نمرات جابجایی آزمون اولریخ 3 وجود دارد. به‌طوری‌که مداخله مهارت محور تأثیر بیشتری نسبت به مداخله بازی محور داشته است (04/0=
P)، اما تأثیر دو روش تمرینی برای مهارت توپی در آزمون اولریخ 3 تفاوت معناداری باهم نداشت (71/0=
P). همچنین هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری در متغیرهای وابسته داشته‌اند (05/0>
p). با استناد به نتایج تحقیق حاضر به نظر میرسد هم مداخلات منتخب حرکتی و هم‌بازی‌های بومی محلی بر کاهش مشکلات حرکتی کودکان چاق مؤثر است چون هر دو گروه تمرینی در پسآزمون نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشته‌اند. این موضوع تأییدی بر نقش فعالیت بدنی بر کاهش مشکلات افراد چاق می‌باشد. بااین‌حال متناسب با نتایج این مطالعه برای مهارتهای جابجایی بهتر است از مداخلات منتخب حرکتی استفاده شود.
خانم الهام رادمهر، دکتر شهاب پروین پور، دکتر رسول یاعلی، دکتر فرهاد قدیری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین دوتایی بر انگیزش و دقت مهارت پات‌گلف با تأکید بر نقش مکالمه و مشاهده بود. آزمودنی ها شامل40 دانشجوی زن در سنین 20-37 ( میانگین 78/24 ± 56/3) بود که به طور تصادفی در گروههای مشاهده/ مکالمه، مشاهده، مکالمه و کنترل به طور مساوی تقسیم شدندودر طی 60 کوشش اکتساب و10 کوشش یادداری می‌بایست توپ را به منطقه هدف هدایت کنند. جهت سنجش انگیزش قبل از شروع دوره تمرین پیش از اکتساب و یادداری پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس(2000) استفاده شد. دقت اجرا به وسیله میزان نزدیکی توپ به منطقه هدف از طریق محاسبه خطای منشعب اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها در مقادیر انگیزش و دقت از تحلیل واریانس یک‌راهه و جهت بررسی نقش میانجی انگیزش بر نمرات دقت اجرا از آزمون هیز (2018) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دقت اجرای گروههای تحقیق در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنی دار وجود دارد .همچنین مقادیر انگیزش در گروه تمرین دوتایی مشاهده/ مکالمه نسبت به گروههای دیگر به طور معناداری بالاتر بود و انگیزش، نقش میانجی در اجرای کوشش‌های اکتساب و یادداری نداشت.لذا به مربیان توصیه میگردد در ارائه تمرینات دوتایی، هر دو منابع اطلاعاتی کلامی و مشاهدهای را مورد ملاحظه قرار دهند.
مهران داودی، الهه عرب عامری، مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر خودتنظیمی حاصل از تمرینات بازخورد زیستی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار بود. شرکتکنندگان 28 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی بودند (با میانگین سنی 21/81 و انحراف استاندارد 1/45±) که به شیوه در دسترس انتخاب شدند به صورتی که راست‌دست بودند و تجربه‌ای در پرتاب دارت و کار با دستگاه‌های بازخورد زیستی نداشتند. این تعداد بهصورت تصادفی و همگن به چهار گروه بازخورد زیستی دیداری، شنیداری، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تعداد جلسات تمرین بازخورد زیستی 4 جلسه بود که به همراه جلسات پیشآزمون، پسآزمون و یادداری در 4 هفته برگزار شد. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری نشان داد که تمرین بازخورد زیستی دیداری، شنیداری و ترکیبی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت در شرایط تحت‌فشار تأثیر معنیداری داشته است (P<0/05). با توجه به یافته‌های تحقیق پیشنهاد میشود برای یادگیری مهارت پرتاب دارت و مهارت‌هایی مشابه و نزدیک به مهارت پرتاب دارت و همچنین بازخورد دهی جلسات بازخورد زیستی از بازخورد زیستی دما و پاسخ گالوانیک پوست، بهصورت دیداری، شنیداری و یا ترکیبی استفاده شود و استفاده از بازخورد زیستی ترکیبی در اولویت قرار گیرد تا شاهد بهترین نتایج بود.
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
دکتر شقایق مدبری، دکتر مهدی شهبازی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه: تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین انگیزه مشارکت ورزشی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی جوانان شهر تهران می‌پردازد. روش کار: این تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در چهار منطقه تهران (شمال، جنوب، شرق و غرب) بود. 130 نفر به صورت تصادفی و در دسترس بعد از مراجعه به باشگاه‌های ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامه های وضعیت اجتماعی- اقتصادی و انگیزه مشارکت ورزشی را تکمیل کردند. نتایج: یافته همبستگی پیرسون نشان داد که بین مؤلفه های انگیزه مشارکت ورزشی و خرده مقیاس های وضعیت اجتماعی – اقتصادی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بیانگر رابطه معنی داری بین میزان درآمد، طبقه اقتصادی، سطح تحصیلات والدین (پدر و مادر) و انگیزه مشارکت ورزشی بود. خانواده های با درآمد و طبقه اقتصادی بالا و متوسط انگیزه بیشتری به مشارکت در فعالیت های بدنی دارند. سطح تحصیلات والدین بخصوص پدران نقش مهمی در تشویق و ترغیب فرزاندان به مشارکت های ورزشی دارد.
سارا باقری، مهدی شهبازی، فضل اله باقرزاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
افراد برای اجرای تکالیف مشترک، نیاز به هماهنگی دارند و هدف یکسانی را دنبال میکنند. هدف این پژوهش بررسی مکانیزم‌های پیش‌بین درهماهنگی بین‌فردی بازیکنان نخبه طناب‌زنی بود. روش پژوهش توصیفی و کاربردی بود و جامعه آماری را 24 بازیکن نخبه طناب‌زنی (14 تا 18 سال) تشکیل دادند. شرکتکنندگان به مدت هشت هفته تکالیف مختلف طناب‌زنی (طنابزدن انفرادی و دونفره در مسافتهای یکسان یا متفاوت با فرود همزمان) را تا رسیدن به اجرای صحیح و بدون بازخورد تمرین کردند. محقق برای ثبت سهبعدی حرکات پای بازیکنان و طناب‌ها از دستگاه تحلیلحرکتی وایکان استفاده کرد و پارامترهای فضایی و زمانی را مورد بررسی قرار داد. نتایج t مستقل، تحلیلواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و تحلیلواریانس یک‌راهه نشان داد: افراد در متغیرهای زمان آغازحرکت، انحراف‌زمانی دست‌و‌پا، انحراف‌زمانی در چرخش طناب و نقطه‌فرود، همانند یکدیگر هستند (05/0 P>)، درحالی‌که بین ارتفاع پرش و زمان حرکت آنها تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P≤). بدینترتیب بازیکنان برای هماهنگشدن با هم در تکالیف مختلف، حرکت یکدیگر را شبیهسازی میکنند و سهم تلاش آنها برای هماهنگ شدن، ربطی به ویژگی‌های تکلیف ندارد. در واقع با افزایش دشواری و تقاضای تکلیف مشترک، میزان هماهنگی بین‌فردی و به تبع آن توانایی پیش‌بینی افراد افزایش می‌یابد.
بهزاد محمدی اورنگی، دکتر رسول یاعلی، پروفسور عباس بهرام، پروفسور محمد تقی اقدسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی نقش استراتژی‌های یادگیری حرکتی (خطی، غیرخطی و افتراقی) در تجربه غوطه‌وری و کلاچ در فوتبالیست‌های مبتدی بود. شرکتکنندگان (66 نفر، میانگین سن =49/27 و انحراف استاندارد= 68/2) بهصورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. شرکتکنندگان بهصورت تصادفی در سه گروه خطی، غیرخطی و افتراقی برای مدت سه ماه، دو جلسه در هفته و هر جلسه یک و نیم ساعت تمرین کردند. روش مطالعه کمی و کیفی بود که در بخش کمی از پرسشنامه غوطه‌وری و کلاچ و در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج آزمون توکی مؤثر بودن روش غیرخطی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ را نمایان کرد (05/0>p). درروش افتراقی غوطه‌وری بیشتر از روش خطی (05/0>p) و کمتر از روش غیرخطی تجربه شد (05/0<p). در بخش کیفی چهار عامل هدف، لذت، تلاش و اکتشاف شناسایی شد که نتایج بخش کمی را پشتیبانی میکند. بر اساس نتایج این مطالعه روش‌های غیرخطی و افتراقی در تجربه غوطه‌وری و روش خطی در تجربه کلاچ مؤثر است.
خانم نسرین زندی، دکتر رسول یاعلی، دکتر عباس بهرام، دکتر شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه اثر نوع تمرین (پرخطا و کم خطا) و سطح مهارت بر توسعه بازنمایی ذهنی مهارت پات گلف بود. . بدین منظور، 44 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی (22 دختر، 22 پسر؛ میانگین سنی 34/22 و انحراف استاندارد37/4 ) به شیوه تصادفی در دو گروه کم خطا ( نزدیک به دور( و پرخطا (دور به نزدیک) قرار گرفتند. هر دو گروه در مرحله یک روزه اکتساب 3 بلوک 10 کوششی برای فواصل پرتاب (25، 50، 75، 100، 125، 150 و 200 سانتیمتری) تمرین کردند. گروه کم خطا تمرین را از نزدیکترین فاصله به هدف آغازکرد و به ترتیب به دورترین فاصله رسید اما گروه پرخطا از دورترین فاصله تمرین را شروع کرد و نهایتا به نزدیک ترین فاصله رسید. در پایان از آنها آزمون یادداری فوری گرفته شد. یک روز بعد از مرحله اکتساب، آزمونهای یادداری تاخیری، انتقال تکلیف منفرد (از فاصله 225 سانتیمتری) و انتقال تکلیف دوگانه (از فاصله200 سانتیمتری همزمان با پخش صوت) اجرا شدند. برای مقایسه اثر تمرینات کم خطا و پرخطا بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پات گلف تجزیه و تحلیل داده های مرحله اکتساب از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه های مکرر (8×2) استفاده شد. جهت اندازه گیری ساختار بازنمایی های ذهنی شکل گرفته در دو گروه قبل و بعد دوره اکتساب از آزمون SDA-M استفاده شد و جهت تحلیل بازنمایی ها از تحلیل کلاستر سلسله مراتبی در سطح آلفا 05/0 استفاده شد. یافته ها تغییرات کارکردی قابل ملاحظه ای در ساختار بازنمایی ذهنی پس از تمرین نشان دادند که حاکی از آن است که مهارت های حرکتی با سازگاری عملکردی دانش مرتبط با عمل در حافظه بلندمدت همراه است.
علی شکوهی زاده، عباس بهرام، شهاب پروین پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
نوعی بازخورد افزوده است که شامل نشان دادن یک ورزشکار یا اجرای یک مهارت به‌وسیله‌ی کلیپ ویدیویی از عملکرد خودش یا شخص دیگر در یک مهارت خاص است. هدف تحقیق حاضر تعیین اثربخشی تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. بدین منظور 24 دانش‌آموز پسر با دامنه‌ی سنی 11 تا 17 سال که هیچ تجربه‌ی قبلی در یادگیری شنای کرال سینه نداشتند دو گروه 12 نفرِ تمرین دوتایی و تمرین دوتایی همرا بابازخورد ویدیویی را تشکیل دادند. هر دو گروه ابتدا توسط مربی توجیه شدند سپس در گروه تمرین دوتایی یکی از مهارت آموزان وارد آب شد و دیگری بیرون آب اجرای او را مشاهده کرد و پس از اتمام کوشش خطاها و حرکات را با یار خود مرور کردند. در گروه تمرین دوتایی_بازخورد ویدیویی یکی از یارها از اجرای دیگری فیلم‌برداری می‌کرد و به او نشان می‌داد. مداخله تمرینی به مدت 8 جلسه و هر جلسه 10 کوشش تمرینی به طول انجامید و پس از پایان جلسه هشتم آزمون اکتساب شنای کرال سینه به طول 10 متر به عمل آمد و سپس به فاصله یک هفته مجدداً آزمون یادداری به عمل آمد و فیلم‌برداری شد. نتایج نشان داد دو گروه هم در اکتساب و هم در یادداری با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند و گروه تمرین دوتایی همراه با بازخورد ویدیویی درمجموع عملکرد بهتری داشت. بر اساس نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که روش دوتایی-بازخورد ویدیویی، علاوه بر مقرون‌به‌صرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به تمرین دوتایی در آموزش شنا دارد
.
حبیب اله حامدیان، مهدی نمازی زاده، صادق نصری، سید محمدکاظم واعظ موسوی، پروانه شمسی پور دهکردی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی اثر سن نسبی وسن تقویمی بر تواناییهای حرکتی دانش‌آموزان 7تا12سالبود. براین‌اساس تعداد 600 دانش آموز دختر و پسر 12-7سال در سه رده سنی 8-7سال، 10-9 سال و 12-11سال انتخاب شدند. برای تعیین سن نسبی، تاریختولدتمامیشرکت‌کنندگانجمع‌آوریشد.سپسماه‌هایتولدآنهاتعیین و سن دقیق نمونه‌ها برحسب روز محاسبه و به ماه و سال تبدیل شد. درنهایت جهت ارزیابی توانایی حرکتی از آزمون توانایی حرکتی (DMT) استفادهشد. نتایج نشان داد اثر اصلی سن تقویمی ومتغیر تواناییهای حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان رده سنی 12-11سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت‌به دانش‌آموزان دختر و پسر رده‌های سنی دیگر داشتند. همچنین اثر اصلی سن نسبیتوانایی‌های حرکتی معنادار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد دانش‌آموزان دختر و پسر متولد‌شده در چارک‌های اول و دوم سال دارای میانگین توانایی حرکتی بالاتری نسبت به چارک‌های سوم و چهارم می‌باشند. نتایج نشان داد اثر تعاملی سن نسبی درسن تقویمی نیز معنادار بود. لذا دانش‌آموزان دختر برای هریک از رده‌های سنی 8-7سال، 10-9سال و 12-11سال در چارک‌های اول و دوم سال بالاترین نمره توانایی حرکتی و دانش‌آموزان دختر در رده‌های سنی 8-7سال، 10-9سال و 12-11سال در چارک چهارم دارای پایین‌ترین نمره توانایی حرکتی می‌باشند.
آذر حبیبی نژاد، حمید رجبی، فرهاد قدیری، مهرداد عنبریان،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
یکی از مهمترین موضوعات افراد سالمند، مسئله سلامت جسمانی و مشکلات شناختی است. هدف از این مطالعه مقایسه فعالیت تکلیف دوگانه مقاومتی-شناختی با شدتهای مختلف بر خستگی، تعادل و عملکرد شناختی زنان سالمند بود. پژوهش حاضر به روش نیمهتجربی با حضور 20 نفر از زنان سالمند 60 تا 70 سال انجام شد. افراد آزمونهای واماندهساز پرسپا با دستگاه و پرس سرشانه با دمبل را در ترکیب با بار شناختی با دو شدت مختلف (70 درصد 1RM با بار شناختی پایین و 30 درصد 1RM و بار شناختی بالا) در دو روز با فاصله 48 ساعت انجام دادند و دادههای تست تعادل، فعالیت عضلات در بالاتنه و پایین تنه(الکترومیوگرافی) و تست استروپ جمع آوری و با روش آماری t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از زمان واماندگی، تست شناختی و تعادل در بین دو شدت اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). اما در رابطه با طیف میانی فرکانس عضلات اختلاف معناداری بین دو شدت مشاهده نشد (05/0p>). استفاده از تمرین با شدت کم و بار شناختی بالا بر میزان خستگی اندام بالاتنه موثرتر است یعنی فشار بیشتری را ایجاد میکند که احتمالا برای ارزیابی موفقیت آمیز بودن این برنامههای در طولانی مدت باید بررسی بیشتری انجام بگیرد.
دکتر سیدکاوس صالحی، دکتر فرزانه حاتمی، خانم فاطمه نوروزی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر وابستگی به فضای مجازی بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی بود. بدین منظور تعداد 48 نفر آزمودنی 16 تا 19 سال، بهصورت در دسترس انتخاب و در چهار گروه (12 نفری) مشتمل بر وابسته به فضای مجازی – یادگیری صریح، وابسته به فضای مجازی - یادگیری ضمنی، عادی - یادگیری صریح و عادی - یادگیری ضمنی تقسیم شدند. به منظور تشخیص افراد وابسته به فضای مجازی و عادی از آزمون اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، و برای بررسی یادگیری حرکتی شرکتکنندگان از نرمافزار SRTT استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری تحلیل گردید. یافته های تحقیق حاضر نشان داد وابستگی به فضای مجازی تأثیر معناداری بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی داشت به طوری که بین دو گروه افراد وابسته به فضای مجازی و همتایان عادی در یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی، تفاوت معناداری وجود داشت. افراد عادی عملکرد بهتری در هر دو حالت صریح و ضمنی نسبت به افراد وابسته به فضای مجازی داشتند. با توجه به یافته ها پیشنهاد میگردد با ایجاد برنامههای حرکتی پرنشاط در مدارس زمینه کاهش استفاده از فضای مجازی مفرط در دانش آموزان فراهم شود.
محمد مهدی خیرخیز، بهروز عبدلی، ، علیرضا فارسی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های شبکه اجتماعی در پست های مختلف بازی بسکتبال انجام شد. تحلیل متغیرهای شبکه در دو سطح میکرو (فردی) و ماکرو (تعامل کل تیم) انجام گرفت. 24 بازی تیم بسکتبال شیمیدر در رقابت های لیگ برترایران سال1400 به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. شاخص های شبکه شامل درجه مرکزیت، میانگذری، نزدیکی، بردار ویژه و چگالی در بین موقعیت‌های بازی بررسی شد. نتایج ANOVA یک طرفه در سطح میکرو، تفاوت های آماری بین موقعیت های بازی درشاخص های درجه مرکزیت (000/0=P .29/61=(4.15)F)، میانگذری (000/0=P .11/210=(4.15)F) و نزدیکی (000/0=P .55/78=(4.15)F) نشان داد اما در شاخص بردار ویژه (184/0=P .58/1=(4.15)F) تفاوتی مشاهده نشد. نتایج آزمون تعقیبی بین بازیکن موقعیت 1 (پوینت گارد) و سایر موقعیت ها تفاوت معنی داری را نشان داد. چگالی تیمی در سطح ماکرو تفاوت معنی داری بین نتایج عملکرد در شبکه های موفق و ناموفق نشان داد. نقش بازیکن پوینت گارد به عنوان موقعیتی که بیشترین تعامل را با هم تیمی ها در طول مسابقه برقرار می کند مشاهده شد. از طرف دیگر بازیکنی که نقطه اتکا تیم است ضروتا امتیازآورترین بازیکن تیم نمی باشد. این نتایج ممکن است به‌عنوان ابزاری برای مربیان استفاده شود تا استراتژی تیم خود را به روش مشخص و قابل اندازه‌گیری بهبود بخشند.
فاطمه جوکار، داوود فاضلی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر القاء کلیشههای مثبت بر شایستگی ادراک شده، علاقه و یادگیری حرکتی دختران نوجوان بود. بدین منظور، از میان دختران نوجوان شهر شیراز، 30 دختر با دامنه سنی 13-10 ساله به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان پس از انجام 10 کوشش، به‌طور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل جای گرفتند. شرکتکنندگان قبل از ورود ، دستورالعملهای مرتبط را دریافت کردند، سپس از آنان خواسته شد باضربه بغل پا، اهداف معینی را هدف قرار دهند. شرکتکنندگان 24 ساعت پس از آخرین کوشش اکتساب در آزمون یادداری شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد تا قبل از پیشآزمون، بعد از اکتساب و قبل از یادداری به سؤالات مرتبط با شایستگی ادراک شده و علاقه/لذت پاسخ دهند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب (بلوکهای تمرینی)5Í(گروه‌ها)2 در مرحله اکتساب، آزمونهای تحلیل واریانس یک‌راهه در مراحل پیشآزمون و یادداری و آزمونهای تی مستقل برای پرسشنامهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 و در سطح اطمینان 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو گروه بهبود معناداری در عملکرد در مرحله اکتساب داشته‌اند. نتایج همچنین نشان داد کلیشههای مثبت باعث افزایش شایستگی ادراک شده و یادگیری حرکتی دختران نوجوان در مرحله یادداری میشود.
مریم ناصری، مرضیه بلالی، زهرا انتظاری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارتهای حرکتی جابجایی و انگیزش حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان با اختلال هماهنگی رشدی ارومیه بود. نمونه آماری شامل 30 پسر (سن=37/19 ±35/9) بودند که به روش در دسترس از مدارس ارومیه انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال هماهنگی رشدی آزمون MABC-2، برای ارزیابی مهارت حرکتی آزمون 3 TGMD- و برای ارزیابی انگیزش حرکتی پرسشنامه انگیزش حرکتی استفاده گردید. برای اجرای این مطالعه شرکت کندگان برای مدت هشت هفته هر هفته دو جلسه 50 دقیقه‌ای مداخلات مهارت حرکتی را در دو روش خطی (15 نفر) و غیرخطی (دستکاری تکلیف)، دستکاری تکلیف (15 نفر) تمرین کردند. قبل و پس از مداخلات متغیرها اندازه‌گیری شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش غیرخطی در مقایسه با آموزش خطی هم در مهارت جابجایی (p=0.04) و هم برای انگیزش حرکتی (p=0.000) به‌طور معناداری بیشتر از گروه خطی پیشرفت داشتند. با توجه به این نتایج روش‌های غیرخطی با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی هر کودک برای کمک به کودکان با اختلالات حرکتی کمک‌کننده است. در نظر گرفتن ویژگی‌های منحصربه‌فرد هر کودک کمک میکند تا هم مهارتهای حرکتی ارتقا یابد و هم انگیزه کافی برای ادامه فعالیت وجود داشته باشد. لذا استفاده از روش‌های غیرخطی برای کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پیشنهاد میشود.
آقای ابوالفضل مهدی لو، دکتر احسان زارعیان، خانم سهیلا حسنی، آقای روح الله مهدی لو،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر القای کلیشه جنسیتی بر عملکرد چابکی دختران در حضور تکلیف ثانویه شناختی بود. روش: در پژوهش حاضر 14 نفر از دانش آموزان مشغول به تحصیل در هنرستان تربیت‌بدنی در این پژوهش شرکت داشتند. این افراد تکلیف چابکی شش‌ضلعی را در چهار وضعیت مختلف تحقیق با فاصله زمانی 20 دقیقه ای بین هر وضعیت اجرا کردند. یافته‌ها: یافته‌های تحلیل واریانس با اندازه های مکرر نشان داد که بین وضعیت های مختلف تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد. با ارائه تکلیف ثانویه میزان سختی ادراک‌شده افزایش و با القای کلیشه کاهش یافت و متناسب با میزان سختی ادراک‌شده عملکرد چابکی نیز نسبت به وضعیت های دیگر تغییر معنادار مثبتی داشت(P<0.001). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که القای کلیشه جنسیتی باعث بهبود عملکرد میشود و ارائه تکلیف ثانویه نیز عملکرد را دچار اختلال میکند. همچنین مشخص شد که القای کلیشه مثبت باعث تعدیل اثرات مخرب تکلیف ثانویه می شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر کلیشه جنسیتی می تواند در شرایط مسابقه و حساس اختلال عملکرد ناشی از ارائه تکلیف ثانویه را تعدیل کند. مربیان می توانند از القای کلیشه جنسیتی مثبت، برای حذف اثرات مخرب تکلیف ثانویه استفاده کنند.
خانم هانیه قاسمیان مقدم، دکتر حسن محمدزاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
دوران کودکی زمان حیاتی برای رشد مهارت های حرکتی به وسیله تمرینات بدنی مناسب، در نظر گرفته می شود؛ که در نهایت آن، بهبود فعالیت مناطق مختلف مغزی و در نهایت بهبود عملکرد حاصل می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی بر کنترل اجرایی و حرکتی کودکان با اختلال یادگیری بود. بدین منظور، 36 نفر از کودکان دختر با میانگین و انحراف معیار سنی (49/0± 39/8)، با مراجعه به مراکز اختلال یادگیری شهر مشهد انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (گروه حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی، گروه حسی ـ حرکتی با رویکرد هدفمدار) و یک گروه کنترل جایدهی شدند. گروه های تمرین به صورت دو جلسه 60 دقیقه ای در هفته، در بازه زمانی 8 هفته در تمرینات یکپارچگی حسی ـ حرکتی شرکت کردند. در طی این مدت، گروه کنترل فعالیت های عادی خود را انجام داد. تغییرات در کنترل اجرایی (کنترل بازداری) و کنترل حرکتی (مهارت های حرکتی درشت) آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرین به ترتیب توسط آزمون های استروپ و برونینکس ـ اوزرتسکی سنجیده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی موجب بهبود کنترل اجرایی و حرکتی در تمامی متغیرها در مقایسه با گروه کنترل شده است و در مقایسه با گروه هدفمدار تنها موجب بهبود در متغیر سرعت دویدن و چابکی در مهارت های حرکتی درشت شده است(05/0>p). بنابراین، تمرینات حسی ـ حرکتی با رویکرد حس بازی به عنوان یک مداخله می توانند به بهبود کنترل اجرایی و حرکتی این کودکان کمک کنند.
خانم زهرا ملوندی، آقا شهاب پروین پور، خانم مرضیه بلالی، خانم زهرا انتظاری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دستکاری قیود تکلیف بر شاخصهای عملکردی و وضعیت شناختی سالمندان بود. در این پژوهش30 سالمند سالم به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل جای گرفتند. برای ارزیابی همگنی شیب خط رگرسیون و مقایسه میانگین اطلاعات پیشآزمون و پسآزمون از آزمون آنالیز کوواریانس استفاده شد. تجزیه وتحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد اعمال پروتکل تمرینات دستکاری قیود تکلیف منجر به بهبود قدرت (006/0=P)، استقامت قلبی-عروقی (010/0=P)، چابکی (001/0=P)، تعادل (003/0=P) و وضعیت روانی (002/0=P) سالمندان در گروه مداخله میشود. به علاوه نتایج حاکی از آن است که انعطافپذیری گروه کنترل از مرحلهی پیشآزمون تا پسآزمون کاهش معنیداری داشت (007/0=P). نتایج آزمون تحلیل کوواریانس با حذف اثر پیشآزمون نشان داد متغیر ترکیب بدنی از مرحلهی پیشآزمون تا پسآزمون تفاوت معنیداری نداشت (264/0=P). به نظر میرسد که تمرینات با دستکاری قیود تکلیف بر شاخصهای عملکردی و شناختی سالمندان موثر باشد. لذا پیشنهاد میگردد برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان تمرینات با دستکاری قیود تکلیف مدنظر قرار گیرد.
دکتر حمید صالحی، خانم ندا امیرپور نجف آبادی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در این پژوهش رابطه میان ادراک ورزشکاران جوان از جهت‌گیری‌های هدف پیشرفت و رفتارهای مرتبط با بازی جوانمردانه مربیان تحلیل شد. شرکتکنندگان 318 ورزشکار جوان (میانگین سن=۱۰/۴ ± ۶/۱۶سال) ایرانی از دو رشته بسکتبال و والیبال بودند که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. شرکتکنندگان پرسشنامه جوّ انگیزشی ادراک‌شده در ورزش (تکلیف‌گرایی و خودمحوری) و سیاهه رفتارهای مرتبط با بازی‌جوانمردانه مربیان را تکمیل کردند. طبق نتایج بین جوّ تکلیف‌گرایی و جوّ خودمحوری مربیان ارتباط منفی بدست آمد. همچنین، بین جوّ تکلیف‌گرایی و عامل‌های سیاهه رفتارهای مرتبط با بازی‌جوانمردانه مربیان (آموزش، الگوسازی،انتظارات/فشار، تقویت/پاداش، گفتگو و تنبیه) همبستگی مثبت و بین جوّ خودگرایی و سه عامل آموزش، الگوسازی و انتظارات/فشار ارتباط منفی به دست آمد. این یافته‌ها نشان می‌دهد، مربیانی که از الگوسازی، آموزش، انتظار/فشار، تقویت/پاداش، گفتگو و تنبیه استفاده میکنند، اغلب جوی تکلیف‌گرا در تیم القا میکنند. در مقابل، مربیانی که کمتر از آموزش، الگوسازی و انتظار/فشار برای رعایت رفتارهای مرتبط با پهلوان‌منشی استفاده میکنند، بیشتر جوی خودمحور در تیمشان ایجاد میکنند. پیام این پژوهش برای مربیان این است که با تأکید بر رویکردهای تکلیف‌گرا و ایجاد فضایی مثبت و حمایتی، میتوانند به پرورش رفتارهای جوانمردانه و ارزش‌های اخلاقی در ورزش جوانان کمک کنند
لیلی علیزاده،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
اهداف: کلیشه‌ها مجموعه‌ای سازمان‌یافته از ویژگی‌ها و حوزه‌های فعالیتی هستند که برای مردان و زنان مناسب تلقی می‌شوند و میتوانند ادراک شخص و تواناییها و عملکرد او را تحت تأثیر قرار دهند. هدف از پژوهش حاضر، روانسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامه کلیشههای جنسیتی در مقیاس ورزشی بود.
مواد و روشها: جامعه آماری پژوهش شامل ورزشکارن معمولی و حرفهای فوتبال و کادر و عوامل فعال در تیمها بود که از این جامعه تعداد 384 نفر (200 مرد و 184 زن) با میاگین سنی23/8±07/29 سال بهصورت در دسترس پرسشنامه را تکمیل نمودند. این پرسشنامه حاوی شانزده سؤال است که در مقیاس پنج درجهای لیکرت سنجیده میشود. برای بررسی ساختار عاملی، سؤالات مورد تحلیل اکتشافی به شیوه مؤلفه های اصلی قرار گرفت. بهمنظور تعیین پایایی از آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج به کمک نرمافزار آموس نسخه 26 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه 87/0 و شاخص روایی محتوایی هر یک از گویه‌های پرسشنامه بالاتر از 78/0 برآورد شد. همچنین مشخص شد که سه عامل در مجموع 24/82 درصد از واریانس کل را تبیین میکنند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی پژوهش نشان داد که تمام شاخصها مثل جذر برآورد واریانس خطای تقریب، شاخص نکویی برازش، شاخص تعدیل شده نکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی در سطح قابل قبولی هستند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، پرسشنامه کلیشههای جنسیتی در مقیاس ورزشی با شانزده سوال، دارای روایی و پایایی مناسب است و میتواند فرصتهای جدیدی را برای پژوهش در اختیار پژوهشگران قرار دهد.
