24 نتیجه برای توجه
حسن علی خانی، سمیرا نظیری نیلاش، آسیه میرزاآقاجانی، نرجس سیاری،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
مهارتهای ادراکی حرکتی پایه و اساس مهارتهای پیشرفته آتی می‌باشد. هدف پژوهش، بررسی تأثیر برنامه های ادراکی‌حرکتی بر عملکرد استروپ و ارتقاء نظریه ذهن دختران 12-8 سال شهر رشت بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان 24 کودک با میانگین سنی 2/1±5/10 سال بودند که به صورت در دسترس انتخاب و سپس به روش تصادفی ساده در دو گروه مساوی کنترل و تجربی جای گرفتند n=12)). پروتکل تمرینی طی هشت‌هفته و به مدت 16 جلسه 45 دقیقهای، شامل تمرینات تعادل، آگاهی فضایی، آگاهی زمانی، آگاهی بدنی و جهت یابی، اجرا شد. جهت سنجش جهت سنجش عملکرد استروپ از آزمون استروپ رایانهای و جهت بررسی نظریه ذهن کودکان از از مقیاس 38 سوالی استیرنمن استفاده شد.داده‌ها با استفاده ازآزمون tمستقل در نرم‌افزار SPSS-23 مورد تحلیل قرار گرفتند.(05/0>(p. نتایج نشان داد که گروه تجربی در متغیرهای بازشناسی عواطف و وانمود (023/0=p)، درک باور غلط (011/0=p)، درک شوخی و باور غلط ثانویه (048/0=p) وزمان اثراستروپ (015/0=p) تفاوت معنیداری نسبت به گروه کنترل داشت و برنامه ادراکی‌حرکتی می تواند عملکرد استروپ و نظریه ذهن کودکان را بهبود بخشد.
عباس بهرام، سعید ارشم، مسلم بهمنی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش توجه بر عملکرد جودوکاران خبره در شرایط واقعی و در قالب یک پژوهش تلفیقی بود. 14 جودوکار عضو تیم ملی بزرگسالان کشور در مطالعه شرکت کردند. در بخش کیفی پژوهش، توجه ورزشکاران در شرایط رقابت از طریق روش فراخوانی تحریک شده مورد شناسایی قرار گرفت. در بخش کمی، ارتباط بین تعداد نشانههای توجه و همچنین درصد توجه در مراحل آمادهسازی، اجرا و مجموع (آمادهسازی و اجرا) با مدت زمان اجرا ارزیابی گردید. یافتهها نشان داد درحالیکه توجه در مرحلۀ اجرا ارتباط معناداری با مدت زمان حرکت نداشت، توجه در مرحلۀ آمادهسازی با سرعت اجرای فن در ارتباط بود بنحویکه کاهش تعداد نشانههای توجه در مرحلۀ آمادهسازی و درعین حال افزایش درصد تمرکز روی حریف با سرعت بالاتر در اجرای فنون همراه بود. نتایج این پژوهش بطور کلی نشان میدهد تمرکز روی حریف در مرحلۀ آمادهسازی با سرعت اجرای بیشتر در اجرای تکنیک در رقابتهای واقعی همراه است.
دکتر زهرا پورآقایی اردکانی،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
چکیده
مقدمه و هدف: مطالعه پیش‌رو با هدف تحلیل مقالات یک دهه اخیر در حوزه کانون توجه کودکان و نوجوانان با رویکرد علم‌سنجی انجام شده است.
روش : روش پژوهش توصیفی و از نوع مقالات مروری است. در این مطالعه با بکارگیری استراتژی جستجوی مشخص در پایگاه استنادی وب آو ساینس WoS، تعداد 29 مقاله مرتبط در حوزه کانون توجه در بازه زمانی 2023-2013 انتخاب و با استفاده از نرم افزارهای هیست‌سایت(HistCite) و وی.او.اس. ویور(VOSviewer) تحلیل شدند.
یافته ها: یافتهها نشان داد که موضوعات اصلی پژوهشی شامل اجرای حرکتی، یادگیری حرکتی و کنترل حرکتی بودند و کانون توجه بیرونی در این مقالات بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین، توجه پژوهشی نسبت به نوجوانان کمتر از کودکان بوده است. فعال‌ترین مجلات در این حوزه Human Movement Science وPsychology of Sport and Exercise بودند. از سوی دیگر، نویسندگان برجسته مانند ولف، عبداللهی‌پور و پستا بیشترین ارجاعات علمی را کسب کردند.در زمینه همکاری‌های بین‌المللی، کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس و استرالیا پیشتاز بودند و آمریکا ارتباطات قوی با ایران و جمهوری چک داشت که نقش مهمی در شبکه‌های علمی ایفا می‌کردند.
نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که نقش دستورالعملهای کانون توجه در یادگیری و اجرای حرکتی، به‌ویژه در کودکان و نوجوانان، حوزه‌ای نوظهور و در حال تکامل است. با این حال، دستورالعملهای توجهی در این گروه‌های سنی که ویژگی‌های شناختی در حال رشد دارند، تاکنون کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، بررسی ویژگی‌های شناختی این گروه‌های سنی که در حال رشد هستند، هنوز کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. این تحلیل تأکید می‌کند که تقویت همکاری‌های بین‌المللی و تمرکز بر شکاف‌های پژوهشی موجود می‌تواند مسیر تحقیقات آینده را هموار کند.
کلیدواژه‌ها: عملکرد ورزشی، کودکان و نوجوانان، رشد شناختی، راهبردهای توجه، مطالعه علم‌سنجی
دکتر ایوب اسدی، خانم سوری حیدری، خانم فاطمه شیرمهنجی، خانم فاطمه کوچک پور،
دوره 100، شماره 100 - ( 8-1399 )
چکیده
در تحقیقات زیادی اثربخشی دستورالعملهای توجهی و تمرینات مشاهدهای را بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان نشان دادهاند؛ با این وجود در مورد اثرات همزمان این دو متغیر اطلاعاتی کافی وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر دستورالعملهای توجهی حین مشاهده الگو بر رفتار خیرگی و دقت پرتاب از بالای شانه کودکان بود. تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال با رشد طبیعی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه توجه درونی و بیرونی حین الگودهی قرار گرفتند. تمرینات هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار فیلم مدل ماهر پرتاب از بالای شانه همراه با ثبت حرکات چشم بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. نتایج آزمون های تحلیل واریانس مرکب و t همبسته و مستقل نشان داد که هر دو گروه افزایش معنی داری از پیش-آزمون تا پس-آزمون در دقت (p=0.001؛ p=0.001) و مدت زمان چشم آرام (p=0.005؛ p=0.001) مهارت پرتاب از بالای شانه نشان دادند. در مرحله پس آزمون گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت نسبت به گروه توجه درونی حین الگودهی به طور معنی داری دقت بالاتر (p=0.01) و مدت زمان چشم آرام بیشتری (p=0.001) داشت. همچنین، گروه توجه بیرونی حین الگودهی حرکت درصد نگاه کردن بیشتری به نشانههای بیرونی مربوط (توپ و مسیر پرتاب) داشت. بنابراین هدایت توجه بینایی به اثرات حرکت الگوی مشاهده شده، موجب بهبود عملکرد حرکتی و خبرگی بینایی- حرکتی در کودکان می شود.
