مقدمه: بر اساس دو عامل مهم نظریه بهینه (حمایت خودمختاری و انتظارات افزایش‌یافته) یادگیری حرکتی به روش‌های متفاوتی اندازه‌گیری شده است. دادن اختیار انتخاب در این زمینه گسترش‌یافته اما به طور کامل در یادگیری مهارت‌های پرتابی طبق این دو عامل بررسی نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مزایای دادن انتخاب با استفاده از ترتیب انتخاب تمرین بر یادگیری دقت مهارت هدف‌گیری و مؤلفه‌های روان‌شناختی ادراک خودمختاری و باورهای خودکارآمدی بود.
روش: در این تحقیق نیمه‌تجربی 24 شرکت‌کننده مبتدی با میانگین سنی 87/24 ± 26/3 به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (12 نفر) و جفت‌شده (12 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا شرکت‌کنندگان بلافاصله پس از پیش‌آزمون 10 کوششی، تمرینات سه تکلیف جدید (بینائی، شنوائی و بساوائی) برای ضربه توپ گلف به حفره مرکزی را در شش بلوک اجرا کردند. سپس میزان یادگیری در دوره پیگیری 24 ساعته و با شرایط کاملاً مشابه با پیش‌آزمون (10 کوشش) انجام گرفت.
یافته‌ها: با اندازه‌گیری دقت مهارت، ادراک خودمختاری و خودکارآمدی شرکت‌کنندگان در هر سه مرحله آزمایش، نتایج آزمون تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که انتخاب ترتیب تمرین بر دقت مهارت ضربه گلف، خودکارآمدی و خودمختاری ادراک شده تأثیر معناداری دارد (05/0 ≥ P).
نتیجه‌گیری: اختیار انتخاب‌های جزئی مرتبط با تکلیف، خودکارآمدی و خودمختاری ادراک شده را تقویت میکند که منجر به بهبود یادگیری حرکتی می‌شود؛ بنابراین این یافته‌ها با نظریه بهینه همسو است.
